Οι δύο όψεις της μητρότητας

Το να είσαι μαμά σημαίνει να κάνεις όλα αυτά τα οποία στην πραγματικότητα δεν βλέπει κανείς. Να είσαι αυτός που κάνει όλη τη σκληρή δουλειά.

Να είσαι η μαμά που έχει πλάκα όταν δεν βλέπει κανείς. Εκείνη που χορεύει στην κουζίνα με τις κατσαρόλες και τα τηγάνια. Εκείνη που τραγουδάει φορώντας αστεία πράγματα στο κεφάλι. Εκείνη που γελά ακόμα και όταν μέσα της θέλει να κλάψει.

Να είσαι η μαμά που είναι παρούσα. Η μαμά που διαβάζει παραμύθια μέσα στο χάος. Εκείνη που κάθεται μαζί τους, ξαπλώνει μαζί τους, εκείνη που είναι δίπλα τους παντού μέσα στο σπίτι.

Να είσαι η μαμά που είναι έτοιμη για όλα. Η μαμά που ετοιμάζει τα σνακ, τα μπιμπερό, τις πάντες και το κάθε τι που μπορεί να χρειαστεί σε κάθε έξοδο από το σπίτι, μικρή ή μεγάλη. Ή η μαμά που δεν έχει χρόνο να ετοιμαστεί και προσαρμόζεται αντίστοιχα.

Να είσαι η μαμά που δίνει αγάπη. Η μαμά που στέκεται στα κλάματα, στις φοβίες και σε κάθε ανάγκη. Η μαμά που αφήνει οτιδήποτε μπορεί να της προκαλεί άγχος και προσφέρει ένα χαμόγελο, ένα φιλί, λόγια εμψύχωσης. Η μαμά που θα έκανε τα πάντα για να νιώσουν τα παιδιά της καλά.

Να είσαι η μαμά που δεν φαίνεται και η οποία κάνει πολλά από εκείνα που επίσης δεν φαίνονται.

Έτσι όλοι οι άλλοι τις περισσότερες φορές βλέπουν την κουρασμένη -όπως καταλήγει να είναι- μαμά.

Βλέπουν τη μαμά που θέλει να τραβήξει τα μαλλιά της μετά τις πέντε το απόγευμα. Που αφήνει τα παιδιά στην γιαγιά ή κάποιον άλλο με την παραμικρή ευκαιρία και τους ζητά να σταματήσουν τα κλάματα αυτή τη φορά.

Βλέπουν τη μαμά που είναι κακόκεφη και σίγουρα όχι διασκεδαστική.

Βλέπουν τη μαμά που απολογείται επειδή ήρθε αργά, εξηγεί τι πήγε στραβά πριν φτάσει στον προορισμό τη ς και προσπαθεί να δώσει βάθος στην οποιαδήποτε συζήτηση.

Βλέπουν τη μαμά που είναι φαίνεται κουρασμένη και ακατάστατη. Τη μαμά που βάζει το μωρό στο κάθισμα φαγητού για να μπορεί να πιει τον καφέ της, να χαζέψει για μία στιγμή στο κινητό.

Βλέπουν περισσότερο αυτή τη μαμά παρά οποιαδήποτε άλλη η αλήθεια είναι.

Αυτό συμβαίνει φυσικά, χωρίς αν υπάρχει η πρόθεση να το κάνουν.

Γιατί απλά έτσι συμβαίνει.

Αλλά, μαμά, ακόμα και εάν δεν βλέπουν πάντα την κρυφή, αόρατη δουλειά, τη βλέπω εγώ.

Αλήθεια σε βλέπω. Βλέπω τη δουλειά που κάνεις. Βλέπω την όλη εικόνα. Γιατί κι εγώ βρίσκομαι συχνά εκεί, στις σκιές. Είμαι ακριβώς εκεί μαζί σου.

^{Πηγή κειμένου: Instagram / wordsof_emmaheaphy}