Μαμά, πάρε μια βαθιά ανάσα

Στην εγκυμονούσα μαμά...

Μπορώ να σου πω κάτι;

Ξέρω πόσο δύσκολο είναι, να αναρωτιέσαι πότε, γιατί, πώς, και να μην υπάρχουν απαντήσεις.

Ξέρω πόσο δύσκολο είναι, να κοιτάς γύρω σου κι αυτό που είναι μπροστά σου και να ξέρεις ότι σε μια στιγμή, όλα θα αλλάξουν.

Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να αναρωτιέσαι αν θα μπορέσεις να τα γεννήσεις, να τα ταΐσεις, να τα αγαπήσεις με τον τρόπο που θεωρείς καλύτερο.

Ξέρω πόσο δύσκολο είναι, να λαχταράς να πάνε όλα όπως τα έχει φανταστεί αλλά κατά βάθος ξέρεις ότι θα υπάρξουν πολλές ανατροπές.

Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να συνειδητοποιήσεις ότι ένα από τα μεγαλύτερα πράγματα που θα κάνεις ποτέ, «απαιτεί» να χάσεις τον έλεγχο.

Ξέρω, εντάξει;

Και ξέρω ότι θα μπορούσα να σου πω να μείνεις απασχολημένη, να δεις μια ταινία, να πιεις τσάι, να πάρεις έναν υπνάκο. Θα μπορούσα να σου πω να πλύνεις αυτό το μικροσκοπικό ρούχο, να μάθεις πώς να χρησιμοποιείς την αντλία σου. Θα μπορούσα να σου πω τόσα πολλά πράγματα.

Πραγματικά όμως …

Θα προτιμούσα απλώς να σου πω ότι το σημείο που βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή είναι ακριβώς εκεί που θα έπρεπε να βρίσκεσαι…

Αναμονή.

Φόβος.

Ελπίδα.

Νευρικότητα.

Σιγουριά.

Το πώς νιώθεις, το πόσο έτοιμη είσαι, η αβεβαιότητα που σε κυριεύει, αλλάζουν από ώρα σε ώρα. Κι αυτό είναι φυσιολογικό.

Ξέρεις γιατί;

Γιατί αυτός είναι ο χορός της μητρότητας. Αυτή είναι η μελωδία που ακούμε όλες, το τραγούδι που ψιθυρίζεται στο αυτί μας. Θα το καταλάβεις. Θα βρεις το ρυθμό σου. Θα βρεις τη φωνή σου. Υποτίθεται ότι έτσι είναι.

Πάρε βαθιά ανάσα, μαμά.

Κι άσε τη μουσική να παίζει.

^{Πηγή: Instagram @ thelabormama (ελεύθερη απόδοση)}