«Απόψε σε κούνησα να κοιμηθείς, γιατί το είχα ανάγκη» - Η εξομολόγηση μιας μαμάς

Το βράδυ σε κούνησα να κοιμηθείς. Ήσουν ταραγμένος, υπερβολικά κουρασμένος και έψαχνες τα χέρια μου σαν να με χρειαζόσουν.

Σε πήρα αγκαλιά κι αρχίσαμε να λικνιζόμαστε.

Απόψε σε κούνησα να κοιμηθείς και κοίταξα τα στρογγυλά σου μάτια καθώς προσπαθούσες να κοιμηθείς και κοίταζες το πρόσωπό μου.

Απόψε σε κούνησα να κοιμηθείς καθώς πιανόσουν από το πουκάμισό μου κι ανοιγόκλεινες τα μάτια σου κάθε λίγα λεπτά για να σιγουρευτείς ότι ήμουν ακόμα εκεί.

Απόψε σε κούνησα να κοιμηθείς, παρόλο που δεν το χρειαζόσουν… τα περισσότερα βράδια σε βάζω στην κούνια και κοιμάσαι μόνος σου.

Απόψε σε κούνησα να κοιμηθείς, παρόλο που οι ειδικοί «λένε» όχι, γιατί μπορεί να γίνει «κακή» συνήθεια.

Απόψε σε κούνησα να κοιμηθείς, γιατί το είχα ανάγκη. Ήθελα να κάτσω αναπαυτικά και να σε απολαύσω για λίγο.

Απόψε σε κούνησα να κοιμηθείς γιατί έπρεπε να μελετήσω το πρόσωπό σου και να σου κρατήσω το χέρι και να «χαθώ» στην αγάπη μου για σένα.

Απόψε σε κούνησα να κοιμηθείς και ξέχασα τα email και τις προθεσμίες, τη βρόμικη κουζίνα, το χάος στον πάγκο…

Απόψε σε κούνησα να κοιμηθείς για να μπορέσω να έχω μια ανάμνηση για το πώς είναι να σε χρειάζεται τόσο έντονα κάποιος άλλος και να τον χρειάζεσαι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, με τρόπο που μόνο οι δύο τους καταλαβαίνουν.

Απόψε σε κούνησα να κοιμηθείς και θα το κάνω χίλιες φορές. Γιατί όταν θα ανατρέχω πίσω σε αυτά τα λεπτά και τις ώρες που δεν θα θυμάσαι ποτέ, θα ξέρω πως σταμάτησα ό,τι έκανα για να σε κουνήσω να κοιμηθείς.

^{Πηγή: Instagram@ theamandashow22 ( ελεύθερη απόδοση)}