Όχι, η ζωή μου δεν ξεκίνησε την ημέρα που έγινα μαμά

Μία Μαμά
Bigstock

Η ζωή μου τελείωσε τη μέρα που γεννήθηκε. Αλλά άρχισε μια καινούρια, εντελώς διαφορετική.

Η ζωή μου δεν ξεκίνησε την ημέρα που έγινα μαμά. Τέλειωσε. Τι εννοώ; Η ζωή της γυναίκας που ήμουν, πριν γίνω μαμά, είχε επίσημα τελειώσει.

Δεν μπορούσα πια να παίρνω αποφάσεις της τελευταίας στιγμής ή να βλέπω τους φίλους μου οποιαδήποτε στιγμή ή να πηγαίνω εκδρομή επειδή απλά το αποφάσισα.

Μητρότητα: Αυτή είναι η πραγματική ζωή

Τα πάντα άλλαξαν.

Το επιλόχειο άγχος με παρέλυσε και ο φόβος για την ασφάλεια της κόρης μου, με κυρίευσε. Σκεφτόμουν αν το φαγητό που την τάιζα ή το σαπούνι που χρησιμοποιούσα ή τα ρούχα με τα οποία την έντυνα, ήταν ασφαλή. Κάθε περίεργος ήχος ή ελαφρά καταρροή ήταν απόδειξη ότι ήταν άρρωστη και ότι θα την έχανα.

Η ζωή μου τελείωσε τη μέρα που γεννήθηκε. Αλλά άρχισε μια καινούρια, εντελώς διαφορετική.

Μια ζωή με έναν γλυκό άγγελο ή ξεκαρδιστική κόλαση, ανάλογα με τη στιγμή.

Μια ζωή με ένα τόσο δα πλασματάκι που εντυπωσιάζεται με τα πιο απλά πράγματα.

Μια ζωή γεμάτη γέλια και δάκρυα, ενθουσιασμό και πολλά ακόμα. Το πλήρες φάσμα του ανθρώπινου συναισθήματος, όλη μέρα, κάθε μέρα.

Χωρίς την κόρη μου, δεν θα τα είχα ζήσει όλα αυτά.

Η ζωή μου ξεκίνησε τη μέρα που γεννήθηκε.

Αλλά αυτή η ζωή δεν είναι πιο σημαντική από την προηγούμενη ζωή μου.

Εκείνη η γυναίκα ήταν το ίδιο άξια και το ίδιο ζωντανή με τη γυναίκα που είμαι σήμερα.

Οι προτεραιότητές της ήταν σημαντικές. Η δουλειά της ήταν σημαντική. Οι φιλίες και τα χόμπι της ήταν σημαντικά.

Αυτές οι ζωές δεν ανταγωνίζονται η μία την άλλη. Πορεύονται παράλληλα.

Στην ξεχωριστή κόρη μου που έγινε 2 ετών

Ο,τι προηγήθηκε πριν γίνω μητέρα έθεσαν τα θεμέλια της γυναίκας που είμαι τώρα. Ένα θεμέλιο που βασίζεται στην εκπαίδευση, στην καριέρα - για την οποία είμαι περήφανη- , στα όνειρα για τη μελλοντική καριέρα για την οποία εργάζομαι, και τις αρχές και τις πεποιθήσεις που με κάνουν καλύτερο άνθρωπο και καλή μαμά.

Αυτές οι γυναίκες μου έχουν χαρίσει ενσυναίσθηση, πάθος και γνώση ότι μπορώ να κάνω δύσκολα πράγματα.

Η κόρη μου είναι τώρα 2 ετών. Της αρέσουν τα φορέματα και η ακαταστασία. Μισεί τα ζωύφια. Λατρεύει τον σκύλο της, τον μπαμπά της και τη μαμά της. Της αρέσει να παίζει στο πάρκο και να βρίσκει πέτρες. Της αρέσει να χώνεται στον καναπέ. Είναι πάντα ενθουσιασμένη που βλέπει φίλους—και αυτούς που ξέρει και αυτούς που δεν ξέρει. Έχει ισχυρή θέληση, είναι γλυκιά και ευγενική.

Είμαι ευγνώμων που μεγαλώνω και τη βλέπω να μεγαλώνει και να αλλάζει. Θέλω να παρακολουθήσω όλες τις ζωές που θα ζήσει.

Θα είναι τόσες πολλές εκδοχές του εαυτού της, όπως και εγώ.

Η αξία της δεν στηρίζεται σε αποφάσεις για μια μελλοντική ζωή. Είτε παντρευτεί και κάνει παιδιά, είτε κάνει καριέρα, είτε κάνει και τα δύο ή κανένα από τα δύο, δεν θα αλλάξει την αξία της. Όποιοι ρόλοι κι αν επιλέξει να αναλάβει, δεν θα μειώσουν αυτούς που επέλεξε πριν.

Ελεύθερη απόδοση από motherly.com

© 2012-2024 Mothersblog.gr - All rights reserved