Κάθε κουρασμένη μαμά χρειάζεται ενθάρρυνση και υποστήριξη

Τα παιδιά μου είναι τώρα 10 και 8 ετών. Οι μέρες που ήταν μωρά έχουν περάσει προ πολλού. Δεν θα τα κουβαλήσω ποτέ ξανά στον γοφό μου. Κι αυτό μου λείπει.

Βέβαια κι αυτό το στάδιο που διανύουν είναι καταπληκτικό καθώς τα βλέπεις να μεταμορφώνονται σε νεαρά αγόρια όλο και περισσότερο κάθε μέρα.

Ξέρω ότι πολλές από εσάς που διαβάζετε αυτό το άρθρο, έχετε μωρά, νήπια και παιδιά προσχολικής ηλικίας . Λογικά, σπάνια θα κοιμάστε όλο το βράδυ. Θα είστε κουρασμένες όλη την ώρα αλλά δεν πειράζει γιατί ακόμα σας χρειάζονται.

Πρέπει να ομολογήσω πώς κοιμόμουν μαζί με τα παιδιά μου μέχρι να γίνουν 7 και τα 5 ετών. Κανένα από τα παιδιά μου δεν κοιμήθηκε όλη τη νύχτα μέχρι την ηλικία των 3 ετών. Είναι ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν συμφωνείτε; Ακόμα κι όταν τελικά άρχισαν να κοιμούνται τις περισσότερες νύχτες, δεν μπορούσαν να κοιμηθούν χωρίς εμένα.

Πρέπει να σταματήσουμε να κρίνουμε τις μαμάδες που κοιμούνται με τα παιδιά τους

Επέλεξα να το κάνω με τον δικό μου τρόπο, παρόλο που ο παιδίατρος έλεγε « πρέπει να φύγεις από το κρεβάτι, δεν πρέπει να κοιμάστε μαζί» κι άλλοι με προειδοποίησαν πώς δεν ήταν σωστή τακτική. Αμφισβητούσα συνεχώς τις αποφάσεις μου. Θα κοιμόντουσαν ποτέ όλη τη νύχτα; Θα με χρειάζονταν έστω κι ένα βράδυ για να τους πώς μια ιστορία; Δεν το γνώριζα . Απλώς συνέχισα να ακολουθώ την καρδιά μου και να πιστεύω στη δύναμη της αγάπης.

Μη με παρεξηγείτε. Δεν λέω ότι αυτό ΠΡΕΠΕΙ να κάνει κάθε μαμά. Όχι, όχι. Η κάθε μία το κάνει με τον τρόπο της. Ακολουθεί την καρδιά της. Δεν υπάρχει ένας σωστός τρόπος για να το κάνετε αυτό, μαμάδες και μπαμπάδες.

Ήθελα απλώς να μοιραστώ τη δική μου εμπειρία με όσους γονείς έχουν επιλέξει να κοιμούνται μαζί με τα παιδιά τους ή έχουν ακόμα παιδιά που περιπλανώνται στο κρεβάτι τους τη νύχτα ή ξυπνούν πολλές φορές. Για όσους από εσάς ακόμα ξαπλώνετε δίπλα στο παιδί σας μέχρι να κοιμηθεί. Θυμάμαι την εξάντληση. Θυμάμαι ότι ένιωθα ότι δεν θα τελειώσει ποτέ.

Co-sleeping: Συμβουλές για να κοιμάστε με ασφάλεια μαζί με το μωρό

Θυμάμαι την κούρασή μου όμως περισσότερο, θυμάμαι τα γέλια, τις ιστορίες, τα γέλια, το άρωμα του baby σαμπουάν, την αγάπη.

Και ακόμη και τώρα, μια φορά το Σαββατοκύριακο, λέω: «Ελάτε εδώ, ας κοιμηθούμε στο δωμάτιό μου». Βλέπουμε ταινίες και κοιμόμαστε στο κρεβάτι προσπαθώντας να χωρέσουμε o ένας δίπλα στον άλλον.

Μην αφήνετε κανέναν να σας κάνει να νιώσετε ότι κάνετε κάτι λάθος ή ότι δεν είστε αρκετά αποφασιστικές. Μην τους αφήσετε να σας τρομοκρατήσουν και να σκεφτείτε ότι καταστρέφετε τα παιδιά σας ή να σας εκφοβίσουν ώστε να πάρετε μια απόφαση που δεν σας φαίνεται σωστή.

Απλώς κρατήστε τα σφιχτά και να ξέρετε ότι η μεγάλη και κουραστική μέρα θα είναι η όμορφη, γλυκιά και αγαπημένη σου ανάμνηση αύριο.

Αυτή είναι η δύναμη της αγάπης.