«Η στιγμή που καταλαβαίνεις ότι το παιδί σου μεγαλώνει» - Το γράμμα μιας μαμάς
Η Mari Ebert γράφει για τα ανάμεικτα συναισθήματα βλέποντας τον γιο της να μεγαλώνει και ν΄αλλάζει.
Τελικά έγινε.
Το μωρό μου δεν είναι πια μωρό.
Δεν μιλάω για το νηπιαγωγείο, το γυμνάσιο ή το γυμνάσιο.
Αλλά για το Δημοτικό.
Πηγαίνει στην Δ΄Δημοτικού.
Αυτή είναι η χρονιά - το νιώθω.
Η χρονιά που μου λέει «δεν χρειάζεται να με πας στο σχολείο την πρώτη μέρα. Μπορώ να το κάνω μόνος μου».
Η χρονιά που το «μανούλα» μετατρέπεται σε «μαμά».
Η χρονιά που το τραπεζάκι με μικρά κυβάκια αντικαθίστανται με γραφείο, τα μολύβια παίρνουν θέση δίπλα στα στυλό μέσα σε κασετίνες.
Η χρονιά που το σακίδιο πλάτης και τα lunchboxes δεν έχουν πλέον τους αγαπημένους του χαρακτήρες και οι ντουλάπες είναι γεμάτες με ρούχα που διάλεξε, με το σήμα της αγαπημένης του μάρκας.
Η χρονιά που τα απογεύματα είναι γεμάτα με εργασίες στο σπίτι και η ώρα του ύπνου μετατίθεται για λίγο πιο αργά.
Η χρονιά που περνάει λίγο επιπλέον χρόνο στο μπάνιο, ανακατεύοντας τα μαλλιά του.
Αυτή είναι η χρονιά που το αγοράκι μου αρχίζει σιγά σιγά ν΄αλλάζει.
Και δεν είμαι έτοιμη γι’ αυτό.
Παρόλο που ξέρω ότι το αγόρι που έχω αγαπήσει τόσο έντονα θα εξελιχθεί σ' έναν απίστευτο νεαρό άνδρα, υπάρχει ένα μικρό κομμάτι της καρδιάς μου που πονάει σήμερα.
Μπορώ μόνο να ελπίζω ότι, καθώς ξεκινάμε και οι δύο μαζί αυτό το νέο ταξίδι, ξέρει ότι το χέρι μου θα είναι πάντα εδώ όταν θα το χρειάζεται.
Για να το αναζητήσει…
Ίσως όχι δημόσια πια,
αλλά όταν δεν θα κοιτάζει κανείς.
Γιατί πάντα θα βρίσκουμε τον δρόμο για να επιστρέφουμε ο ένας στον άλλον.
Ελεύθερη απόδοση από Instagram@ the_hotmess_supermom