Θέλω οι κόρες μου να γίνουν οι καλύτερες φίλες αλλά πρέπει να αποδεχτώ ότι μπορεί να μη συμβεί ποτέ

«Μπορείς να κρατήσεις το χέρι της αδερφής σου;» Ρωτάω τη μεγαλύτερη κόρη μου καθώς περπατάμε στο κατάμεστο αεροδρόμιο .

Αποφάσισα να πετάξω μόνη μου με τις δύο κόρες μου για ένα Σαββατοκύριακο, ηλικίας 4,5 και 1,5 ετών.

«Το χέρι της είναι ιδρωμένο», είπε η Maeve με μια έκφραση αηδίας, απομακρύνοντας την αδελφή της.

«Σε παρακαλώ. Είναι η μικρή σου αδερφή και η καλύτερη σου φίλη» της είπα, προσπαθώντας να διατηρήσω ήρεμο τον τόνο της φωνής μου, καθώς κουβαλούσα τις χειραποσκευές.

«Ουφ, εντάξει», απάντησε κι έπιασε ξανά το χέρι της μικρής αδελφής της.

#SistersDay - Μια ημέρα αφιερωμένη στην αδερφή μας

Ο σύζυγός μου και εγώ διαφωνήσαμε για τον αριθμό των παιδιών που έπρεπε να έχουμε

Ο σύζυγός μου, μοναχοπαίδι , είχε νιώσει μόνος μεγαλώνοντας, ενώ εγώ είχα έναν μικρό αδελφό και ήξερα ότι η φιλία ανάμεσα στα αδέλφια δεν είναι δεδομένη.

Ενώ ήμουν ευχαριστημένη με ένα παιδί εκείνος ήθελε η κόρη μας να έχει ένα αδερφάκι. Σκέφτηκε ότι θα ήταν οι καλύτεροι φίλοι.

Του είπα ότι δεν ξέραμε αν θα συνέβαινε κάτι τέτοιο. Θα μπορούσαν κάλλιστα να μισούν ο ένας τον άλλον.

Με τον αδερφό μου έχουμε μόνο 18 μήνες διαφορά. Θυμάμαι ότι ήμασταν αχώριστοι ως μικρά παιδιά — προσέχαμε ο ένας τον άλλον, περνούσαμε ώρες κάνοντας ποδήλατα μαζί και φτιάχναμε περίτεχνα έργα για τους γονείς μας.

Η σχέση μας όμως πλέον έχει αλλάξει. Αυτό ξεκίνησε αρκετά νωρίς, όταν ήμουν στο γυμνάσιο και συνεχίστηκε μέχρι την ενηλικίωση, λόγω των διαφορετικών προσωπικοτήτων μας και της ανταγωνιστικής ατμόσφαιρας που οι γονείς μου τροφοδοτούσαν ακούσια.

7 συμβουλές για να μεγαλώσετε αγαπημένα αδέλφια

Θέλω οι κόρες μου να είναι φίλες

Τώρα που έχω δύο κόρες με τρία χρόνια διαφορά, έχω θέσει ως στόχο όχι μόνο να έχουν μια δυνατή σχέση αλλά να είναι και φίλες, οι καλύτερες είναι αν είναι δυνατόν.

«Εσύ και ο αδερφός σου είστε οι καλύτεροι φίλοι;» ρώτησα μία συνάδελφο όταν ήμουν έγκυος στη δεύτερη κόρη μου. Μου είχε πει ότι ταξίδευε με τον αδερφό της — κάτι που δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ να κάνω.

Είπε ότι η μαμά της απλώς τους έλεγε ότι ήταν οι καλύτεροι φίλοι και έτσι έγιναν.

Θα μπορούσε πραγματικά να είναι τόσο απλό; Σχεδόν, αμέσως, άρχισα να λέω στην κόρη μου ότι η μικρή της αδερφή θα είναι η καλύτερή της φίλη.

Όπως αποδείχθηκε, προφανώς δεν είναι τόσο απλό. Όταν γεννήθηκε η Gemma, η Maeve ήταν (λογικά) αναστατωμένη που αυτή η «πατάτα» που ούρλιαζε είχε πλέον την προσοχή της μαμάς. Μόλις στους έξι μήνες η Maeve φάνηκε να αποδέχεται τελικά ότι η Gemma ήρθε για να μείνει. Και, γύρω στους οκτώ μήνες, έκανε την Gemma να γελάσει, κάτι που φαινόταν να δίνει στη Maeve αρκετή ικανοποίηση για να προσπαθήσει να την κάνει να γελάσει ξανά.

Η σχέση τους έχει σκαμπανεβάσματα

Σχεδόν δύο χρόνια από τότε, παρακολουθώ τη σχέση τους να κλιμακώνεται - άλλοτε αγκαλιάζονται και γελάνε, άλλες φορές κλαίνε και ουρλιάζουν. Το βιβλίο «Αδέρφια χωρίς ανταγωνισμό» που διάβασα έλεγε να έχω χαμηλές προσδοκίες - δεν χρειάζεται να είναι φίλες, ο στόχος πρέπει να είναι να αποκτήσουν μια καλή σχέση.

Ωστόσο, θέλω να είναι φίλες. Ξέρω ότι προβάλλω πάνω τους τη σχέση που θα ήθελα να είχα με τον αδερφό μου. Αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα μεγαλώσουν και χωρίς να βασίζονται η μία στην άλλη. Παρότι γνωρίζω ότι δεν μπορώ να τις αναγκάσω να περνούν χρόνο μαζί (μπορεί κάλλιστα να καταλήξουν σαν τον αδερφό μου και εμένα), υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορώ να ελέγξω.

Έτσι, προς το παρόν, προσπαθώ να σχεδιάζω δραστηριότητες που τις αρέσει να κάνουν παρέα. Περιστασιακά τις υπενθυμίζω ότι είναι όντως οι καλύτερες φίλες. Και όταν συμβαίνει κάτι καλό για μία από τις δύο, φροντίζω η αδερφή της να την επευφημεί δημόσια.

Γιατί τα αδέλφια συνήθως διαφέρουν μεταξύ τους;

Προφανώς και δεν θα μπορώ σε μερικά χρόνια να υπαγορεύσω πώς θα περνούν τον χρόνο τους και θα είναι στο χέρι τους να αποφασίσουν τη μελλοντική τους σχέση.

Εγωιστικά, ελπίζω ότι αυτή η σχέση είναι φιλική και πρέπει έτσι να τη διατηρήσω.

^{ελεύθερη απόδοση από businessinsider.com}