Πώς να ξεπεράσεις το χάος: Η μάχη μιας μαμάς με την ακαταστασία

Ως μαμά, γνωρίζω πολύ καλά τον ατελείωτο αγώνα με την ακαταστασία. Δεν μιλάω για τα μεγάλα πράγματα – αυτά είναι εύκολο να τα τακτοποιήσεις. Μιλάω για τις μικρές στοίβες. Τα τυχαία, φαινομενικά αθώα σωρουδάκια που μαζεύονται σε όλο το σπίτι. Ξέρετε, όπως το κλιπ για την πιπίλα στην κουζίνα, το σπασμένο σκουλαρίκι στο κομοδίνο ή η απόδειξη που κρύβεται κάτω από ένα βουνό από χαρτιά. Αυτοί οι «μικροί σωροί» είναι ο εχθρός μου, και αν είσαι μαμά, μάλλον καταλαβαίνεις ακριβώς τι εννοώ.

Πρόσφατα, είδα ένα βίντεο της Bekah Martinez για την αντιμετώπιση των «μικρών σωρών» και βρήκα τον εαυτό μου να συμφωνεί απόλυτα. Η κοπέλα έδειχνε διάφορα αντικείμενα που είχαν μετατραπεί σε μόνιμα στοιχεία στο σπίτι της. Γέλασα γιατί, ειλικρινά, αυτή είναι η ζωή μου. Οι σωροί είναι παντού στο σπίτι μου —στην κουζίνα, στις σκάλες, στη τραπεζαρία. Κάθε ένας από αυτούς έρχεται με μια απόφαση που πρέπει να πάρω, και, ειλικρινά, το ψυχικό φορτίο είναι εξαντλητικό.

Ακαταστασία στο σπίτι: Πώς μας επηρεάζει ψυχολογικά και τι μπορούμε να κάνουμε

Το χειρότερο; Αυτή η στιγμή που λέω αποφασιστικά στον εαυτό μου, «Ε, αυτό είναι το μέρος του τώρα», και απλά το αφήνω εκεί. Το κλιπ της πιπίλας που πρέπει να επιστραφεί στην κανονική του θέση; Είναι τώρα μόνιμος κάτοικος στην κουζίνα. Το αυτοκόλλητο που αγόρασα αλλά δεν ξέρω πού να το κολλήσω; Περιμένει ακόμα στην κομοδίνο μου. Αυτή είναι η στιγμή που έρχεται η απόφαση-κόπωση και αναβάλλω πράγματα που θα έπρεπε να πάρουν μόνο ένα λεπτό, αλλά καταλήγουν σε ατελείωτες λίστες με πράγματα που πρέπει να κάνω.

Και να μην μιλήσω για τη «γκρίνια» που νιώθω όταν πρέπει να πετάξω πράγματα. Δεν θέλω να πετάξω τίποτα, αλλά η δωρεά απαιτεί άλλη σειρά από αποφάσεις—να αποφασίσω σε ποια στοίβα θα βάλω το αντικείμενο και πότε θα το κάνω. Είναι ένας ατελείωτος κύκλος.

Κάποιες φορές, όμως, φτάνω στα όριά μου και μπαίνω σε «Κατάσταση Τυφώνα», όπου απομακρύνω σωρούς με μια απότομη και αποτελεσματική επιτυχία. Για περίπου 48 ώρες, το σπίτι μου είναι άψογα τακτοποιημένο. Όμως, όπως καταλαβαίνεις, οι σωροί αρχίζουν ξανά να εμφανίζονται σαν να μη συνέβη τίποτα.

Μήπως το ακατάστατο σπίτι σου είναι σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά;

Ξέρω πως δεν είμαι μόνη σ’ αυτό τον αγώνα. Μετά το βίντεο, διάβασα τα σχόλια για να βρω λύσεις. Μία πρόταση που μου κέντρισε το ενδιαφέρον και δοκιμάζω τώρα είναι η εξής:

Δημιουργήστε τρία καλάθια

Τι θα καταφέρω με τα 3 καλάθια; Χωρίζω τα πράγματα σε κατηγορίες, ένα για τα αντικείμενα που χρειάζονται θέση, ένα για τις δωρεές και ένα για τις αναμνήσεις. Αν επισκέπτομαι αυτά τα καλάθια κάθε εβδομάδα, μπορεί να είναι το σύστημα που χρειάζομαι για να σταματήσω την τρέλα της ακαταστασίας.

Είναι μια αργή διαδικασία, αλλά είμαι αποφασισμένη να κάνω πρόοδο, βήμα-βήμα. Αν είσαι κι εσύ μια μαμά που δημιουργεί σωρούς, σκέψου εμένα: τα μικρά βήματα είναι το κλειδί! Και ποιος ξέρει; Ίσως τελικά καταφέρω να αποδεχτώ το να αφήσω πίσω τις μικρές συνήθειες που με φορτώνουν με άγχη.

^{Πηγή: motherly}