«Το παιδί μου γεννήθηκε με Υδροκεφαλία»! Μια μαμά εξομολογείται στο Mothersblog!
.jpg?t=sEj3SfpLFzbs1Aysa5grDQ)
Η Υδροκεφαλία είναι μια σοβαρή πάθηση η οποία μπορεί να οφείλεται είτε σε κάποια νευρολογική παθολογική κατάσταση είτε να εκδηλώνεται χωρίς προφανή αιτιολογία. Τα συμπτώματα της όχι μόνο δυσχεραίνουν την καθημερινότητα του πάσχοντα αλλά υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωή του αφού μεταξύ άλλων έχουν επίμονους πονοκεφάλους, ζάλη, αστάθεια, δυσκολία στη βάδιση, διαταραχές όρασης, ακράτεια ούρων, προβλήματα στη μνήμη ή αύξηση του μεγέθους του κεφαλιού στα βρέφη.
Η Αίγλη Τζιαχρήστου εξομολογείται στο mothersblog για την Υδροκεφαλία, την πάθηση που έχει ο 9χρονος γιος της Εφραίμ.
« Έκανα όλες τις απαραίτητες εξετάσεις που κάνει κάθε γυναίκα πριν γεννήσει για να αποκλείσει το ενδεχόμενο ασθενειών του εμβρύου. Όλες είχαν βγει κανονικές. Τίποτε δεν προμήνυε τον Γολγοθά που θα περνούσα αφότου γεννούσα τον μικρό μου πρίγκιπα. Όλα εξελίχθηκαν φυσιολογικά και γέννησα με καισαρική. Κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όταν ο μικρός έγινε 8 μηνών. Δεν κουνούσε το αριστερό του χέρι. Αμέσως τον πήγαμε, με τον σύζυγό μου στον παιδίατρο που μας παρέπεμψε σε εξετάσεις. Μέχρι να βρουν οι γιατροί τι είχε, πέρασαν 2 χρόνια και παρέλυσε και το αριστερό του πόδι. Η διάγνωση που μου έδωσαν; Υδροκεφαλία».
«Τι είναι αυτό; Θεραπεύεται; Τι πρέπει να κάνω;» Ήταν μόνο από τις λίγες ερωτήσεις που ήρθαν στιγμιαία στο μυαλό μου.
Αμέσως ο γιατρός μας είπε πως το παιδί μου, το μωρό μου θα έπρεπε να χειρουργηθεί. Έπρεπε να του βάλουν βαλβίδα παροχέτευσης ώστε να αφαιρείται το υγρό από μια κύστη που είχε το κεφαλάκι του.Δεν το σκέφθηκα καθόλου. Αν αυτό ήταν που έπρεπε να κάνω για να σώσω το παιδί μου, αυτό θα γινόταν. Έπτα χρόνια τώρα, επειδή δυσκολεύεται κινητικά, κάνουμε φυσιοθεραπείες σε υδροπισίνα και εργοθεραπείες σε κέντρο αποκατάστασης και στο χέρι και το πόδι του. Έμαθα να ζω με αυτό το πρόβλημα. Κάθε βράδυ που ξαπλώνω φοβάμαι μην βουλώσει η βαλβίδα ή μην πάθει επιληπτική κρίση και δεν τον πάρω είδηση. 2 φορές μάλιστα μας συνέβει. Ευτυχώς όμως ο νευροχειρούργος μας, μου είχε πει πως να του προσφέρω τις πρώτες βοήθειες αν συνέβαινε κάτι τέτοιο και τον πρόλαβα έγκαιρα.
Πλέον εκτός από το κινητικό πρόβλημα έχει και πονοκεφάλους, ποτέ όμως δεν με ρωτάει για την πάθησή του! Το όνομά του είναι Εφραίμ και τον ονομάσαμε έτσι γιατί τον τάξαμε στον Άγιο!
Αυτό που μου απαλύνει λίγο αν θες τον ψυχικό μου πόνο, είναι ότι το παιδί μου δεν καταλαβαίνει πόνο σωματικό, δόξα το Θεό! Όσο για τον ρατσισμό που με ρωτάτε, ναι, τον βιώνουμε παντού όχι μόνο στο σχολείο του, ΠΑΝΤΟΥ! Προσπαθώ όμως και παλεύω με τον οποιοδήποτε τρόπο να τον προστατέψω!
Στις άλλες μανούλες που βιώνουν κάτι αντίστοιχο θα ήθελα να πω πως πρέπει να έχουν δύναμη! Δύναμη και πίστη τίποτε άλλο! Αν αυτές δουν θετικά αυτό που έχει το παιδί τους τότε όλα θα πάνε κατ' ευχήν»!
