Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS: «Το οροθετικό παιδί μου, παίζει με το δικό σου!»
Η Τζεν Μόσες, είναι μία φωτογράφος-ρεπόρτερ και ζει στο Τέξας. Μετά από αρκετές φωτογραφίες οροθετικών παιδιών που απαθανάτισε στην Αφρική και μετά από τρεις θανάτους φίλων της από τον ιό AIDS, η ίδια και ο άνδρας της αισθάνθηκαν την ανάγκη να υιοθετήσουν ένα οροθετικό παιδί.
Διαβάστε την ιστορία της!
«Το οροθετικό παιδί μου παίζει με το δικό σου παιδί και και δεν το ξέρεις!
Έχει παίξει με το παιδί σου σε ένα τοπικό ιδιωτικό νηπιαγωγείο, έχει κάνει βουτιές δίπλα από το δικό σου παιδί στο κολυμβητήριο, και στέκεται πίσω από το παιδί σου κατά τη διάρκεια του μαθήματος της γυμναστικής. Το οροθετικό παιδί μου έχει νομική προστασία, που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να ενημερώνω το σχολείο, την κατασκήνωση, τους γονείς των φίλων του και οποιονδήποτε άλλο για τον ιό του AIDS πέρα από τους γιατρούς και τους οδοντιάτρους που το εξετάζουν.
Λόγω της άγνοιας και του στίγματος που συνδέοντα ήδη με τον ιό HIV, γενναίοι άνθρωποι πολέμησαν σκληρά για το νόμιμο δικαίωμα να κρύβουν ότι πάσχουν από τον ιό HIV. Ο κοινωνικός λειτουργός μας πριν από την έγκρισή της υιοθεσίας μας συμβούλευσε: "Μην το πείτε σε κανέναν. Υπάρχει αρκετή άγνοια εκεί έξω και το παιδί σας θα στιγματιστεί. Ήδη το παιδί που υιοθετήσατε από την Κίνα θα δυσκολευτεί να ενταχθεί στην δική σας κοινότητα. Θέλετε να δώσετε ακόμη έναν λόγο να δυσκολέψει την προσαρμογή του σε αυτό το νέο περιβάλλον;"
Στο νηπιαγωγείο αυτή τη χρονιά, το γλυκό κορίτσι μου είπε στο δικό σου: "Νάταλι μάντεψε τι; Έχω ένα δράκο στο αίμα μου. Γεννήθηκα με αυτό και η μαμά μου που με γέννησε στην Κίνα, τον είχε και εκείνη στο αίμα της. Όταν παίρνω το φάρμακό μου ο δράκος κοιμάται". Η Νάταλι και ακόμη πέντε φίλοι της κόρη μου δεν την πίστεψαν. Μάλιστα ένα παιδί της είπε: "Και εγώ γεννήθηκα στην Κίνα και έχω και εγώ ένα δράκο". Της εξήγησα ότι απλά δεν γνωρίζουν όλη την ιστορία της και δεν μπορούν να την καταλάβουν ακόμη.
Γιατί λοιπόν πρέπει να αναγκάζομαι να το κρύβω από τα σχολεία, τις εκκλησίες και τους παιδικούς σταθμούς; Κάθε τέσσερις μήνες, το παιδί μου ελέγχει το αίμα του, και κάθε φορά που τα αποτελέσματα είναι τα ίδια: οι ευαίσθητες εργαστηριακές εξετάσεις ανιχνεύουν τον ιό στο αίμα της. Είναι υγιής, χαρούμενη και ξεκαρδιστική. Κάθε φορά που θα χτυπήσει τα γόνατά της, που θα ματώσει η μύτη της, που θα γρατσουνίσει τους αγκώνες της, θα καθαρίσω τα σημεία και θα βάλω επιδέσμους χωρίς να ανησυχώ μήπως κολλήσω τον ιό HIV.
Κοιτάξτε, απλά η κόρη μου γεννήθηκε με αυτό. Αν μητέρα της ήταν σε θέση να γνωρίζει ότι με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή κατά τη διάρκεια της κύησης, η μικρή μου θα μπορούσε να γεννηθεί χωρίς τον ιό HIV, θα το έκανε. Ξέρετε, μιλάω για όλα αυτά τα αντιρετροϊκά φάρμακα που η κόρη μου και άλλα οροθετικά άτομα λαμβάνουν κάθε μέρα. Είναι δωρεάν στην Κίνα. Δωρεάν! Η κυβέρνηση πληρώνει γι 'αυτούς. Αλλά οι περισσότεροι οροθετικοί Κινέζοι δεν τα λαμβάνουν.
Η κόρη μου μπορεί να βγει ραντεβού με τον γιο σου όταν θα είναι έφηβη, και μπορεί να τον παντρευτεί και να αποκτήσει παιδιά που δεν θα είναι φορείς του ιού. Σας παρακαλώ φίλες μαμάδες, πρέπει να γνωρίζετε ότι ο ιός HIV δεν είναι κάτι που πρέπει να φοβάστε. Σας παρακαλώ ενημερωθείτε, ψάξτε στο google για αυτό, και μιλήστε με τον παιδίατρό σας. Μάθετε και διαβάστε κάθε έρευνα που θα πέσει μπροστά σας ώστε να γνωρίζετε την αλήθεια. Δεν χρειάζεται να πιστέψετε τα δικά μου λόγια. Απλά θέλω να γνωρίζετε ότι το οροθετικό παιδί μου παίζει με το παιδί σας χωρίς να ξέρετε ποιο είναι και αυτό μου αρκεί.
Ο ιός HIV δεν είναι τρομακτικός, αλλά η άγνοια και ο στιγματισμός είναι».