Ο μικρούλης με τη χρυσή καρδιά!
«Έλα, θέλω να μας πεις το παραμύθι σου!»
Ήταν βράδυ, ώρα για ύπνο και εκείνος ο μικρούλης με καλούσε να καθίσω κοντά του.
Έτσι λοιπόν, τον πήρα αγκαλιά και ξεκίνησα να του διαβάζω το αγαπημένο του παραμύθι.... τον γίγαντα με τη χρυσή καρδιά!
Τελειώνοντας, με κοίταξε με τα γλυκά του ματάκια, μου έδωσε ένα φιλί και με ρώτησε «πονάει το χέρι σου που με κρατάς τόση ώρα αγκαλιά;»
«Όχι, γιατί σ αγαπώ πολύ!», του απάντησα εγώ χαμογελώντας.
«Όποιος αγαπάει τους άλλους δεν πονάει με τίποτα;», συνέχισε να ρωτά ο μικρός.
«Με τίποτα! Γιατί η αγάπη δίνει στον άνθρωπο τέτοια δύναμη που μπορεί να κάνει τα πάντα!»
Ένιωσα μια ικανοποίηση στο πρόσωπό του, στο βλέμμα του και μια γαλήνη στην ψυχή του.
Η αγάπη όλα τα μπορεί, όλα τα υπομένει και όλα τα καταφέρνει! Μόνο αγάπη χρειαζόμαστε.... όλα τα υπόλοιπα είναι απλά.... λεπτομέρειες!
*Το κείμενο γράφτηκε από τους εργαζόμενους που μεγαλώνουν τα παιδιά στα Σπίτια του οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού».