Η συγκλονιστική ιστορία μιας οικογένειας νάνων που έμεινε ενωμένη και σώθηκε από το Ολοκαύτωμα

Με ύψος που δεν ξεπερνούσε αυτό ενός πεντάχρονου παιδιού, οι δύο καλοντυμένοι άνδρες και οι πέντε κυρίες με τα πλουμιστά φορέματα και το θεατρικό βάψιμο έμοιαζαν να μην καταλαβαίνουν που είχαν «αποβιβαστεί».

Οι Όβιτς κατάγονταν από το μικρό χωριό Ροζαβλέα της βόρειας Ρουμανίας. Ο πατέρας τους Αϊζικ παντρεύτηκε δυο φορές και απέκτησε επτά παιδιά νάνους και τρία κανονικού ύψους. Τα «λιλιπούτεια» μέλη της οικογένειας είχαν ταλέντο στη μουσική και ακολουθώντας την προτροπή της μητέρας τους «...στα καλά και στα κακά, ποτέ μη χωριστείτε. Να είστε ενωμένοι, να φυλάτε ο ένας τον άλλον, να ζείτε ο ένας για τον άλλον...» έφτιαξαν τον δικό τους θίασο -Θίασο των Λιλιπούτ- τη δεκαετία του '30. Για πολλά χρόνια έδιναν παραστάσεις στη Ρουμανία, την Ουγγαρία και την Τσεχοσλοβακία, αποκτώντας μεγάλη φήμη, ώσπου η πορεία τους ανακόπηκε βίαια, όταν οδηγήθηκαν στο Άουσβιτς.

Ήταν, ωστόσο, η σωματική αυτή δυσμορφία των επτά -εκ των συνολικά δώδεκα- μελών της οικογένειας Όβιτς που τους γλίτωσε από τους θαλάμους αερίου, αλλά όχι και από τα φριχτά πειράματα του διαβόητου δρ. Μένγκελε, ο οποίος μόλις πληροφορήθηκε την άφιξή τους στο στρατόπεδο λέγεται πως πετάχτηκε από την καρέκλα του και έτρεξε να δει τα νέα του ...πειραματόζωα.

«Αν ήμουν ένα υγιές εβραιόπουλο, με ύψος ένα μέτρο και εβδομήντα εκατοστά, θα είχα εκτελεστεί με αέριο όπως οι εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι Εβραίοι στη χώρα μου. Γι αυτό αν ποτέ αναρωτιόμουν γιατί γεννήθηκα νάνος, η απάντησή μου θα ήταν ότι η αναπηρία μου, η δυσμορφία μου, ήταν ο μόνος τρόπος του Θεού να με κρατήσει ζωντανή» είπε η Πέρλα Όβιτς στους Yehuda Koren και την Eilat Negev, τους Ισραηλινούς συγγραφείς και δημοσιογράφους στην εφημερίδα Yedioth Ahronoth, που θέλησαν να καταγράψουν την ιστορία της οικογένειάς της.

Η μαρτυρία της αυτή είναι μία μόνο από τις πτυχές της συγκλονιστικής ιστορίας που αφηγείται το βιβλίο «Οι 7 νάνοι του Άουσβιτς» (εκδ. Πηγή), που παρουσιάστηκε το προηγούμενο διήμερο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Η Πέρλα και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας Όβιτς ζούσαν σε δικό τους χώρο στο στρατόπεδο, φορούσαν τα δικά τους ρούχα και απολάμβαναν μιας ιδιότυπης «προστασίας», την οποία «πλήρωναν», ωστόσο, πολύ ακριβά λίγο αργότερα στα δωμάτια πειραμάτων του Μένγκελε. Η σωματική τους δυσμορφία είχε εξάψει τη φαντασία του και τους υπέβαλλε σε επώδυνα πειράματα, προκειμένου να μάθει τα «μυστικά» της γενετικής τους.

Επέζησαν όλοι και συνέχισαν να ζουν όλοι μαζί. Ως τον θάνατο, όπως τους είχε συμβουλέψει η μητέρα τους. Η Πέρλα Όβιτς, η τελευταία από τον Θίασο των Λίλιπουτ, πέθανε στη Χάιφα, στις 9 Σεπτεμβρίου του 2001. Όχι όμως και η ιστορία των «7 νάνων του Άουσβιτς» που «δεν ήταν υπό την επίβλεψη μιας καλοκάγαθης Χιονάτης, αλλά ενός άκαρδου τέρατος...».