Δημοφιλής τραγουδίστρια μιλάει για την επιλόχειο κατάθλιψη που πέρασε
Η πασίγνωστη τραγουδίστρια απαντώντας σε μία θαυμάστριά της, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα κατάθλιψης, άνοιξε την καρδιά της και περιέγραψε πώς βιωσε η ίδια πριν κάποια χρόνια την επιλόχειο κατάθλιψη και πώς ένιωθε με όσα συνέβαιναν τότε μέσα της.
Στη στήλη που διατηρεί η καλλιτέχνις στην The Guardian κλήθηκε να απαντήσει σε κάποια αναγνώστρια που περιέγραφε την κατάθλιψη στην οποία έχει πέσει... «Δε μπορώ να δουλέψω, υποφέρω στις κοινωνικες εκδηλώσεις, νιώθω μόνη, απομονωμένη και λυπημένη. Ημουν πολυ κοινωνική, αλλά έχω χάσει την επαφή με τους φίλους μου. Ημουν εξωστρεφής και ιδιαίτερα κοινωνική. Μετά ξεκίνησα να απορρίπτω τις προτάσεις που μου γίνονταν για εξόδους, αλλά το καμπανάκι χτύπησε τώρα, όταν δέχθηκα πριν λίγες μέρες ένα μήνυμα από μία φιλη μου που μου έλεγε ότι την στεναχωρώ και πρέπει να ανέβω ψυχολογικά γιατί ρίχνω και τους άλλους γύρω μου. Εχει σπάσει η καρδιά μου. Εχω πολλή αγάπη να δώσω αλλά όχι όπως πριν. Τι πρέπει να κάνω;».
Η Alanis Morissette απάντησε πως όταν η ίδια έπασχε από επιλόχειο κατάθλιψη, σπάνια έβλεπε τους φίλους της... Ενιωθε σαν όλοι οι φίλοι της να έχουν εξαφανιστεί από τον πλανήτη και όπως έγραψε, κατανοεί, την αναγνώστριά γιατί και η ίδια αισθάνθηκε κάποιες φορές ότι 'έριχνε' ψυχολογικά και τους φίλους της, καθώς παράλληλα αγχωνόταν γιατί και εκείνοι ήταν εντελώς ανήμπορεοι να τη βοηθήσουν, ή έστω να επηρεάσουν τη διάθεσή της.
Μίλησε για τη δύναμη της φιλίας και τόνισε πως μερικές φορές αρκεί να είμαστε δίπλα στον άλλον, χωρίς καν να μιλάμε. Δεν είναι απαραίτητο να μοιράζεσαι όλες σου τις σκέψεις, ούτε να μιλάς, ούτε να ακούς... Αρκεί να είσαι εκεί. Εγραψε χαρακτηριστικά: «Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι με το να κάθονται απλώς μαζί μας, να κοιτάμε παρέα το ηλιοβασίλεμα, ή ακόμη και το κενό, είναι αυτό που ουσιαστικά χρειαζόμαστε. Είμαστε άνθρωποι. Στη φιλία, είσαι εκεί και για να μοιραστείς τη χαρά και για να μοιραστείς τον πόνο σου. Οι κοινωνικές, χαρούμενες πτυχές του χαρακτήρα σου είναι πάντα μέσα σου. Δεν έχουν πάει πουθενά. Απλώς κάτι πιο δυνατό έχει καθίσει στην μπροστινή θέση... Ενας αληθινός φίλος θα το αναγνωρίσει αυτό. Και θα το υπομείνει. Δε λέω ότι οι φίλοι σου είναι που πρέπει να σε κάνουν να νιώσεις καλά, αλλά μπορούν να κάνουν πιο ανάλαφρες τις σκοτεινές σου μέρες. Αν δεν έχεις κανέναν στον οποίο μπορείς να μιλησεις για όσα σε ταλαιπωρούν, ίσως χρειάζεται να ενταχθείς σε κάποια ομάδα με κοινά στοιχεία που θα σε στηρίξει, ή να ανοίξει τους ορίζοντές σου και να δεις ότι χρειάζεσαι ανθρώπους γυρω σου που δε θέλουν απλώς να είναι κοντά σου μόνο όταν είσαι καλά».