Ας μου λένε ότι θα μάθει να κοιμάται μόνο με αγκαλιά... εγώ αυτή την αγκαλιά δεν την αλλάζω...

Έφτασε η ώρα να επιστρέψουμε στο σπίτι με ένα μωρό για πρώτη φορά! "Κοιμηθείτε τώρα που μπορείτε, θα γυρίσετε στο σπίτι και δε θα ξέρετε τι σας γίνεται..." Αυτά μας έλεγαν γελώντας όσοι γνωστοί μας συναντούσαν στο δρόμο νωρίτερα.. Μπορεί να είναι η αλήθεια αλλά μην την λες! Υπήρχαν βέβαια και άλλοι οι οποίοι έβλεπαν τη γλυκιά εκδοχή..."το πρώτο σας παιδάκι, θα είναι τέλεια, θα δεθείτε ακόμη περισσότερο ως ζευγάρι, θα ολοκληρωθείτε πραγματικά..." Εγώ όντας ρομαντική και θέλοντας πάντα να ζω στο δικό μου ροζ συννεφάκι κρατούσα τη δεύτερη!

Λίγες μέρες λοιπόν αφότου επιστρέψαμε από το μαιευτήριο και βιώνοντας τις παραπάνω εκδοχές σε όλο τους το μεγαλείο (όπως όλοι οι νέοι γονείς), το μωρό μας άρχισε να κάνει εμετούς... Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση μας είπε η παιδίατρος, τίποτα σοβαρό, συμβαίνει στα περισσότερα μωράκια απλά υπάρχει ταλαιπωρία όσο να' ναι και γι' αυτά και για τους γονείς... Μετά από κάθε γεύμα λοιπόν το μωράκι μας πρέπει να μένει σε όρθια θέση για αρκετή ώρα (το τέταρτο ποτέ δε μας έφτασε)... Έτσι λοιπόν αρχίσαμε να μένουμε περισσότερη ώρα αγκαλίτσα και κάπου εκεί άρχισαν πάλι οι συμβουλές.. "Θα μάθει να κοιμάται μόνο "στα χέρια", θα το βάζετε στο κρεβατάκι του και θα κλαίει, δε θα θέλει κανέναν άλλο εκτός απ' τη μαμά του..." και πολλά τέτοια...

Για να μην πολυλογώ, μετά από κάθε γεύμα -το οποίο τελειώνει πάντα με κλάματα- το μωράκι μας ηρεμεί στην αγκαλιά μου... και πάντα κοιμάται... γιατί νιώθει όμορφα, ήρεμα και την ασφάλεια ότι θα περάσει η δυσφορία που νιώθει στο στομαχάκι του....(Μετά από ώρα κοιμάται κανονικά στο κρεβατάκι του πλέον χωρίς να ξυπνάει και χωρίς να "έχει κακομάθει", γιατί τα παιδιά τελικά "τα ξέρουν όλα"...).

Όλη αυτή η κατάσταση με έκανε να συνειδητοποιήσω δύο πράγματα, αφενός να εμπιστεύομαι το ένστικτο μου και αφετέρου ότι αυτή την αγκαλιά, που σα βατραχάκι τυλίγεται πάνω μου και αφήνεται δεν την αλλάζω με τίποτα στον κόσμο... Και ας περνάμε πολλές ώρες έτσι μέσα στη μέρα... και ας μένουν πίσω οι δουλειές και όλα τα υπόλοιπα... Είναι η ώρα που είμαστε πάλι ένα, η ώρα που έχω αγκαλιά τον κόσμο όλο!

Με αγάπη από μία φίλη...