Η ζωή μου με τα χέρια μου «γεμάτα»

Το μπλουζάκι έγραφε επάνω, «Ναι, είναι όλα δικά μου!».

Όταν κυκλοφορώ με τα γλυκά, μυξιάρικα, ακατάστατα παιδιά μου, λαμβάνω τα ωραιότερα σχόλια. Σχόλια και συνάμα ερωτήσεις από ανθρώπους που δεν σκέφτονται πριν πουν, «Ξέρεις ότι φορολόγησε για όλα αυτά;», «Έχουν όλα τον ίδιο πατέρα;» και το αγαπημένο μου, «Έχεις γεμάτα χέρια βλέπω!!».

Ναι, είναι γεμάτα από τραυμαπλάστ, από φιλιά και σκισμένα γόνατα. Είναι γεμάτα από ψίχουλα και σκουπίδια που υπάρχουν στο πάτωμα επειδή ο μικρός μου προσπαθούσε να φτιάξει μόνος του τοστ. Είναι γεμάτα, από χαρτομάντιλα και μυξιάρικες μυτούλες. Είναι γεμάτα από χαρτιά Α4 που δεν πετάω γιατί επάνω έχει τις ζωγραφιές τους. Είναι γεμάτα από ψώνια με μπανάνες, φρυγανιές, μαρμελάδες, κρουασάν και ο,τιδήποτε άλλο τους αρέσει. Είναι γεμάτα από ένα βρώμικο αυτοκίνητο που τα πήγε βόλτα για να τους δείξει ιστορικά μνημεία και να τους διδάξει νέα πράγματα. Ω ναι τα χέρια μου είναι γεμάτα από μικρά δαχτυλάκια και πατουσάκια που μαθαίνουν να κολυμπούν και από πολλά άπλυτα ρούχα. Αλήθεια, όλα αυτά ποτέ δεν τελειώνουν και τα χέρια μου είναι πάντα γεμάτα.

Ξέρετε όμως, τι άλλο είναι γεμάτο;

Η καρδιά μου!

Η καρδιά μου είναι γεμάτη με περηφάνια για τα γλυκά μου παιδιά. Είναι γεμάτη με τη χαρά που μου δίνουν. Δεν μπορώ να φανταστώ τα χέρια μου γεμάτα με τίποτε άλλο.

Korbi Ashton
πηγή: boredpanda.com