Μεγαλώνω και αποφάσισα να λέω πιο συχνά «όχι»

Βλέπω το ρολόι της ζωής μου να χτυπάει μακριά και συνειδητοποιώ ότι δεν έχω χρόνο για χάσιμο.Και έτσι αφήνω να πάνε μακριά όσα με επηρεάζουν αρνητικά. Δεν μένω προσκολλημένη στο παρελθόν, δεν βασανίζομαι για το μέλλον, δεν με απασχολεί τι σκέφτεται ο άλλος για μένα.

Αυτό που θέλω είναι να είμαι χαρούμενη. Θέλω να περιβάλλομαι από ανθρώπους που μου φέρνουν χαρά. Κάθε χρόνο, «πιάνω» τον εαυτό μου να λέει αντίο σε περισσότερες από τις ανοησίες που υπήρχαν στη ζωή μου. Το «όχι» πλέον βγαίνει αυθόρμητα από το στόμα μου και συνειδητοποιώ ότι δεν έχει μόνο αρνητική χροιά...Λέγοντας «όχι» σε ένα πράγμα, σημαίνει ότι λέω «ναι» σε κάτι άλλο που είναι πιο σημαντικό για μένα.

Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να αναθεωρήσουμε ή να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι σημαντικά για μας. Η δική μου λίστα με αυτά τα πράγματα αφορούν τα παιδιά μου, την εικόνα μου, την ψυχολογία μου. Όμως, αποφάσισα ότι πλέον δεν υπάρχει λόγος να δίνω τόσο μεγάλη σημασία και βαρύτητα για:

1.Την επαγγελματική επιτυχία των παιδιών μου
Θέλω τα παιδιά μου να είναι ευτυχισμένα και επιτυχημένα. Η επιτυχία τους όμως δεν είναι μια αντανάκλαση του εαυτού μου. Θέλω να πετύχουν, επειδή αυτά θα το θέλουν, για τη δική τους ανάγκη, για τη δική τους επιθυμία.
2. Την εικόνα μου, το πώς φαίνομαι κάθε φορά που κοιτάζομαι στον καθρέφτη
Είμαι σχεδόν 40. Αυτή η κυτταρίτιδα δεν πρόκειται να πάει πουθενά και η κοιλιά μου δεν θα εξαφανιστεί. Ξέρετε κάτι; Υπάρχει μια ομορφιά μέσα σε αυτό το σώμα. Δεν έχει σημασία το μέγεθός του, αλλά αυτό που εκπέμπει. Επομένως θα φορέσω το μπικίνι μου και θα βγω στην παραλία με αυτοπεποίθηση. Θα πω «όχι» δεν με νοιάζει τη σκέφτεται ο άλλος, γιατί δεν με ενδιαφέρει πια.
3. Τις σχέσεις και τις φιλίες που είναι προβληματικές
Στη ζωή μου δεν υπάρχει χώρος για άτομα που δεν ξέρουν να μοιράζονται, να δίνουν , να ακούνε. Εχω μπλοκαριστεί και έχω μπλοκάρει στο Facebook πολλούς τέτοιους « φίλους». Δεν με ενδιαφέρουν πια οι εικονικές σχέσεις και φιλίες. Λέω λοιπόν «όχι» στους τοξικούς ανθρώπους.
4. Τις άσκοπες «συγγνώμες»
Πόσες φορές έχετε ζητήσει συγγνώμη κατά τη διάρκεια της ημέρας; Όχι, όχι για πράγματα που αξίζει να ζητήσετε συγγνώμη, αλλά για ανούσια πράγματα που δεν αξίζουν τον κόπο. Αυτό συνειδητοποίησα και είπα, φτάνει πια, αρκετές συγγνώμες έχω πει.
5. Το τέλειο σπίτι
Ζω με τρία αρσενικά. Θα βοηθήσουν, όχι πάντα, αλλά το βάρος της καθαριότητας του σπιτιού είναι όλο δικό μου. Αποφάσισα να κάνω τα βασικά, να έχω δηλαδή ένα καθαρό σπίτι. Μέχρι εκεί. Η τελειότητα είναι υπερτιμημένη.
6. Την μόδα
Όταν ήμουν νεότερη, θα έκανα ό, τι μπορούσα για να αγοράσω ένα τζιν, μια τσάντα, ένα ζευγάρι παπούτσια. Τώρα; Μου αρκεί να είμαι καλά με τον εαυτό μου και να φοράω ό,τι με κάνει να αισθάνομαι άνετα.

Καθώς μεγαλώνω, γίνεται όλο και πιο εύκολο να πετάω πράγματα που με βαραίνουν. Δεν είναι εγωιστικό. Το να φροντίζω τον εαυτό μου είναι ο μόνος τρόπος για να μπορώ να φροντίζω και τους άλλους.

Διαβάστε το κείμενο της Wendy Wisner εδώ