Πώς μπορεί μια μαμά να κάψει το φαγητό της σε χρόνο dt!

Όλα κυλούσαν ομαλά και σύμφωνα με το πρόγραμμα. Ποιο πρόγραμμα; Μα φυσικά αυτό που ακολουθώ κάθε μέρα ή για την ακρίβεια, κάθε βράδυ.

Έκανα μπάνιο το παιδί, του έβαλα να φάει και το έβαλα για ύπνο. Ευτυχώς η Νικόλ για καλή μου τύχη έχει συνηθίσει αυτό το πρόγραμμα και 21.05 όχι απλά ξαπλώνει αλλά την έχει πάρει ήδη ο ύπνος. Αφού λοιπόν, το κορίτσι μου κοιμάται, αρχίζω να ετοιμάζω φαγητό για την επόμενη μέρα. Αυτό γίνεται κάθε μέρα.

Έτσι αποφάσισα, ότι σήμερα επειδή είναι Τετάρτη, να φτιάξω φακές. Τετάρτη και Παρασκευή φτιάχνω κάτι νηστίσιμο. Έτσι με έμαθε η γιαγιά μου να κάνω και έτσι κάνω. Τις καθάρισα που λέτε, τις έβαλα να πάρουν μια βράση, έχυσα το πρώτο νερό και έπειτα τις έβαλα να βράσουν με μπόλικο κρεμμυδάκι, σκόρδο, λάδι, ξύδι και λίγη ρίγανη. Α! Να μην ξεχάσω τα δαφνόφυλλα!

«Ωραία», σκέφτηκα, «Ας ρίξω ένα γρήγορο σκουπισματάκι και μια γρήγορη σφουγγαρίστρα, για να είναι καθαρό το σπίτι αύριο!». Τα έκανα όλα, και περίπου 22.30 ή έντεκα παρά, ρίχνω μια ματιά στο φαγάκι μου που μοσχομύριζε, συμπλήρωσα με λίγο νεράκι γιατί η άτιμη η φακή μου δεν είχε βράσει καλά και έκατσα στον καναπέ να παίξω εκείνο το παιχνίδι που έχει κατεβάσει η κόρη μου στο κινητό, να δείτε πώς το λένε... Subway Surf.

Αφού της «χάλασα» κάμποσα κλειδιά, αλλά της «μάζεψα» πολλά κέρματα, να σου στο messenger η μαμά μου! 23.10! Μένει στη Γερμανία, οπότε μόλις βρήκε χρόνο να με πάρει πήρε. Εξάλλου εκεί ήταν ακόμη 22.10. «Μαμά, μισό λεπτό να ρίξω μια ματιά στο φαγητό. Φτιάχνω φακές για αύριο να πάρει ο Ηλίας στη δουλειά και η Νικόλ στο σχολείο!». Σηκώθηκα, είδα ότι ήταν έτοιμες, αλλά επειδή είχαν αρκετό ζουμάκι, δυνάμωσα το μάτι της κουζίνας να χυλώσουν και επέστρεψα στον καναπέ. «Έλα μωρέ δε βαριέσαι, σε λίγο θα είναι έτοιμες, θα τις σβήσω», σκέφτηκα από μέσα μου και έπιασα την πάρλα με τη μανούλα.

«Τι κάνεις; Πώς είσαι; Πες μου τα νέα σου... Πες μου τα δικά σου», και κάπως έτσι πέραν όχι δυο λεπτάκια αλλά 10 λεπτάκια. Κι εκεί που δοκίμαζα κάτι γυαλιά και έβαζα κάτι γάτες στο κεφάλι μου (ξέρετε όλα εκείνα που έχει το messenger να προσθέτεις στα βίντεο και τις φωτογραφίες) άρχισα να μυρίζω ότι κάτι καίγεται! «Αμάν!!!!! Οι φακές!!! Μαμά σε κλείνω, έκαψα το φαγητό!».

Την έκλεισα άρον-άρον, έτρεξα στην κουζίνα μήπως και τις σώσω αλλά τζίφος. Είχαν γίνει κάρβουνο. Τώρα; Τι κάνεις δόλια μάνα, που έπιασες την κουβέντα με τη μάνα σου και έκαψες το φαγητό που προόριζες για ταπεράκι στο σχολείο; Πολύ απλά, μαγειρεύεις άλλο! Και φτου και απ' την αρχή καθάρισμα τις φακές, να τις βάλεις να πάρουν μια βράση, να πετάξεις το πρώτο νερό και να τις βάλεις μετά στην κατσαρόλα με κρεμμύδι, λάδι, ξύδι, ρίγανη και ούτω καθεξής!

Έτσι κάνουν οι καλές μανούλες. Ξενυχτούν για να μην μείνει νηστική η οικογένειά τους. Και αντί να πάω για ύπνο στις 11.30 πήγα στη 01.30. Δεν βαριέσαι... τουλάχιστον πέρασε γρήγορα η ώρα διαβάζοντας ένα βιβλίο. Σιγά μην έπιανα ξανά την πάρλα με τη μανούλα... Δεν είχα όρεξη να φτιάχνω και τρίτη φορά φακές, μέσα σε μια μέρα ή για την ακρίβεια νύχτα!