Το ξέσπασμα μίας μαμάς: «Δεν θα απολογηθώ σε κανέναν, επειδή έχω 4 παιδιά»

Στο άκουσμα ότι έχει 4 παιδιά, το πρόσωπο των ξένων σκοτεινιάζει, παίρνουν ένα ύφος έκπληξης, ενώ είναι σίγουροι, όταν βρίσκονται στον ίδιο χώρο, ότι τα μικρά αυτά πλασματάκια, θα κάνουν φασαρία. Το έχουν σίγουρο ότι θα δημιουργήσουν αναστάτωση, ενώ με τη συμπεριφορά τους δείχνουν στη μαμά τους, ότι τα παιδιά της είναι σχεδόν ανεπιθύμητα στα μέρη που συχνάζουν κι εκείνοι.

Και με αφορμή τη μετακόμιση της οικογένειας, σε μία ήσυχη γειτονιά, όπου μένουν, κυρίως, άτομα μεγάλης ηλικίας, η μαμά ξεσπά για την αντιμετώπιση που έτυχαν, καθώς οι νέοι γείτονες τους, το είχαν σίγουρο ότι τα 4 αυτά παιδιά, θα ταράξουν την ησυχία τους. Χωρίς να τα έχουν γνωρίσει, καν. Απλά, στο άκουσμα ότι είναι 4 μικρά αδέλφια!

«Μόλις, είχαμε μετακομίσει στη νέα μας γειτονιά, όταν συνάντησα μία ηλικιωμένη κυρία. Με κοίταξε με τρόμο, όταν της είπα ότι έχω 4 παιδιά. «Τέσσερα; Μα, τέσσερα;» είπε, ενώ κοιτώντας με στα μάτια και με ύφος σοβαρό, μέχρι θανάτου, μου είπε: «Ελπίζω, να κάνουν ησυχία». Γέλασα, σαν να πρόκειται και καλά γι αστείο. Άλλωστε, έτσι αντιδρώ κάθε φορά, που έχω την ίδια αντιμετώπιση, από ξένους για τα παιδιά μου.

Πολλές φορές, με κάνουν να νιώθω ότι ενοχλούμε με την παρουσία μας. Όχι απαραίτητα γι αυτά που κάνουν τα παιδιά μου, αλλά γι’ αυτά που υπόλοιποι, πιστεύουν ότι «θα κάνουν». Μία φορά, περιμέναμε στον έλεγχο των εισιτηρίων και μόλις ένα ζευγάρι πίσω από εμάς συνειδητοποίησε ότι θα ταξιδέψουμε μαζί, τους άκουσα να λένε «Πλάκα, μας κάνεις». Και τα παιδιά είναι μέρος της κοινωνικής ζωής. Δε μπορείς να τα παίρνεις, σε μέρη, που είναι αποκλειστικά για ενηλίκους, δε μπορείς, όμως, να τα αποκλείσεις και από μέρη, που είναι και ενήλικοι.
Δε μπορώ να κλείσω τα παιδιά μου, μέσα στο σπίτι. Δε μπορώ να μην τα πάρω μαζί στο πάρκο, στο σινεμά, στο εστιατόριο, να μην ταξιδέψουμε με αεροπλάνο, επειδή κάποιοι άλλοι, πιστεύουν ότι «θα κάνουν φασαρία» και θα τους ενοχλήσουν. Δεν θα απολογηθώ σε κανέναν γιατί έχω 4 παιδιά. Δεν θα απολογηθώ σε κανέναν, γιατί τα παίρνω μαζί μου.

Είμαστε από τους γονείς εκείνους που έχουμε μάθει στα παιδιά μας καλούς τρόπους. Τους έχουμε μάθει να σέβονται τους υπόλοιπους, στον ίδιο χώρο, που βρίσκονται. Τους έχουμε διδάξει να είναι ευγενικά, να προφέρουν τη θέση τους στους μεγαλύτερους, να λένε «ευχαριστώ» και «παρακαλώ», όταν θέλουν κάτι να το ζητάνε. Τα παιδιά μου είναι καλά παιδιά. Δεν ενοχλούν κανέναν. Και δεν θα απολογηθώ για εκείνα επειδή είναι παιδιά. Δεν θα απολογηθώ, που γελάνε δυνατά με όλη τους την ψυχή, όταν τους αρέσει κάτι, όταν αυτό τα κάνει ευτυχισμένα. Θα τους πω να μη φωνάζουν, να μη μιλάνε δυνατά, αλλά δεν θα τους πω να ράψουν το στόμα τους και να μη μιλάνε καθόλου. Είναι παιδιά! Και τα παιδιά, είτε το θέλετε είτε όχι, είναι κομμάτι της κοινωνίας!

Όταν ψάχναμε για νέο σπίτι, οι μεσίτες μάς απέκλειαν με αστείες δικαιολογίες, χωρίς καν να μας ρωτήσουν τι δουλειά κάνουμε, αν μπορούμε να πληρώνουμε το ενοίκιο. Μας απέκλειαν, επειδή είχαμε 4 παιδιά, και ήταν σίγουροι ότι πρόκειται για 4 «ενοχλητικά παιδιά»! Δεν θέλω να έρθω με κανέναν σε αντιπαράθεση, αλλά δεν θέλω να νιώθω άσχημα και άβολα, επειδή έχω 4 παιδιά. Μου αρέσει που είμαι μαμά 4 παιδιών».

*Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο scarymommy

Διαβάστε επίσης

Μαμά με τέσσερα παιδιά εξομολογείται: «Φοβάμαι να σταματήσω να κάνω παιδιά!»

Μαμά 4ων παιδιών, έχτισε μόνη της σπίτι με tutorial βίντεο από το YouTube