Αυτό το μάθημα μητρότητας θα ήθελα να το γνώριζα νωρίτερα

«Η μητρότητα μαθαίνεται από τη στιγμή που παίρνουμε στα χέρια τα μικρά μας και ενώ εκείνα μεγαλώνουν, μεγαλώνουμε και εμείς μαζί τους και γινόμαστε καλύτερες. Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει «εγχειρίδιο» της καλής μαμάς αλλά σίγουρα υπάρχουν μερικά «μαθήματα» που πολλές μανούλες θα εύχονταν να γνώριζαν νωρίτερα. Στη δική μου περίπτωση, το «μάθημα» αυτό αφορά στον δεύτερο γιο μου.

Αν μπορούσα, θα του ζητούσα «συγγνώμη» και θα του έλεγα πως δεν έπρεπε ποτέ να τον συγκρίνω με τον μεγάλο του αδερφό. Ήταν κάτι που γινόταν ασυναίσθητα και δυστυχώς, φοβάμαι ότι επηρέασε το παιδί μου. Βλέπετε, ο μικρός μου δεν ήταν τόσο γρήγορος, τόσο υπάκουος, τόσο επιμελής, όπως ο μεγάλος. Μπορεί κατά βάθος να ήξερα πως για έμενα ήταν τέλειος, ωστόσο, άφησα τις αμφιβολίες να «τρυπώσουν» μέσα μου και λυπάμαι για αυτό. Η σύγκριση είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα λάθη των γονιών και δυστυχώς, βλάπτει τη ψυχολογία των παιδιών, ενώ σε πολλές περιπτώσεις δημιουργεί μια ανταγωνιστική συμπεριφορά ανάμεσα στα αδέρφια.

Τις προάλλες, λοιπόν, ενώ έτρεχα μες στο άγχος στο σπίτι για να φτιάξω το κολατσιό των παιδιών για το σχολείο και προσπαθούσα παράλληλα να ετοιμαστώ για το γραφείο, ο μικρός μου ήρθε στην κουζίνα και φώναξε δυνατά: «Μανούλα, είμαι έτοιμος. Πάμε». Είναι μόλις τριών ετών και στεκόταν μπροστά μου με τα αγαπημένα του ρούχα, τα παπούτσια του, το μπουφανάκι του και τα γαντάκια του. Τότε συνειδητοποίησα ότι αυτό το παιδί δεν σταματά να με εκπλήσσει και κυρίως, ότι έκανα ένα τεράστιο λάθος που τον συνέκρινα με τον άλλο μου γιο. Ο μικρός μου είναι τέλειος, όπως ακριβώς είναι. Είναι αυθόρμητος, απρόβλεπτος, δυναμικός, όμορφος και ναι, είναι διαφορετικός, αλλά αυτό είναι που τον κάνει τόσο ξεχωριστό. Μπορεί να δυσκολεύεται ή να αργεί να κάνει αυτό που θέλεις ή πρέπει να κάνει, αλλά στο τέλος, βρίσκει τον δρόμο σου και καταφέρνει να φτάσει στον «προορισμό» σου, με τον δικό του τρόπο.

Μπορεί να άργησα λίγο, αλλά ευτυχώς το πήρα το «μάθημά» μου: Πρέπει να «αγκαλιάζω» τη διαφορετικότητά του, να βλέπω τα καλά του χαρακτήρα του και κυρίως, να του έχω εμπιστοσύνη. Υπόσχομαι, λοιπόν, ότι δεν θα τον συγκρίνω ποτέ ξανά με τον αδερφό του ή κάποιο άλλο παιδί γιατί πολύ απλά, ο μικρός μου, δεν συγκρίνεται με κανέναν!»

Πηγή: popsugar.com

Διαβάστε επίσης

Ένα γράμμα συγνώμης στο δεύτερο παιδί μου

Γιατί τα αδέρφια είναι τόσο διαφορετικά;

Δεν συγκρίνω το παιδί μου με άλλα παιδιά, ούτε και με τα αδέλφια του!