Τα λόγια μιας νέας μαμάς για την Γιορτή της Μητέρας στο νεογέννητο μωρό της

Μικρό μου μωρό,

Αυτή είναι η πρώτη Γιορτή της Μητέρας που θα γιορτάσω. Ή μάλλον θα γιορτάσουμε. Πριν μπεις εσύ στη ζωή μου, έψαχνα την παραμικρή αφορμή για να γιορτάσω, τα γενέθλιά μου ήταν η αγαπημένη μου μέρα. Αυτή τη φορά θα γιορτάσω χάρη σε εσένα, και θα γιορτάσουμε μαζί.

Οι εννιά μήνες πριν γεννηθείς ήταν κάπως μοναχικοί χωρίς εσένα, από τη μέρα, όμως, που σε έπιασα στην αγκαλιά μου όλα άλλαξαν. Τις πρώτες εβδομάδες σε πρόσεχαν άλλοι, αλλά το δικό μου γάλα ήταν αυτό που σε κράτησε στη ζωή. Μετά, το γάλα σου το έπαιρνες πλέον από το μπουκάλι, αλλά εγώ ήμουν αυτή που περνούσε τα βράδια δίπλα σου, να στο δίνει. Εγώ σε έβλεπα να παίζεις γεμάτος περιέργεια με τα νέα σου παιχνίδια και να εξερευνείς τις εικόνες των βιβλίων σου. Και πάλι εγώ παρατήρησα την πιο μικρή διαφορά στο σώμα σου, το βλέμμα σου που έγινε πιο σταθερό ή το χεράκι σου που το άπλωσες ξαφνικά πιο πολύ.

Μετά από λίγους μήνες, γύρισα στη δουλειά. Ήταν άλλοι αυτοί που έπαιζαν μαζί σου μέσα στην ημέρα αλλά ήμουν εγώ που έμενα στο πλάι σου όλη νύχτα για να κερδίσω το χαμένο χρόνο. Ήμουν εγώ που στις τρεις το πρωί καθησύχασα το κλάμα σου όταν όλα γύρω μας ήταν σκοτεινά. Ήμουν εγώ. Εσύ κι εγώ.

Ξαφνικά, όμως, τα βράδια άρχισες να κοιμάσαι και το κλάμα σου δεν υπήρχε πλέον. Η ανάγκη σου για να έρθω κοντά σου είχε χαθεί. Κι εγώ έκλαψα, έκλαψα πολύ. Έκλαψα, γιατί συνειδητοποίησα ότι δε θα είμαστε πάντα εγώ και εσύ. Μέρα με τη μέρα ανέπτυσσες την ανεξαρτησία σου κι εγώ ένιωθα ότι δε με έχεις ανάγκη όπως με είχες, και σιγά σιγά δε θα είσαι μωρό.

Σε λίγο, δε θα χρειάζεται να σε σηκώνω. Θα αρχίσεις να μπουσουλάς, να στέκεσαι, να περπατάς και όταν εγώ θα θέλω να σε κρατήσω σφιχτά, εσύ θα θέλεις να ανοίξεις τα φτερά σου και να εξερευνήσεις, όχι τις εικόνες από τα βιβλία σου, αλλά τον κόσμο. Σε λίγο, όχι μόνο δε θα χρειάζεται να αλλάζω τις πάνες σου αλλά θα σε βλέπω να επιλέγεις μόνος τα ρούχα που θέλεις να φορέσεις. Δε θα χρειάζεται να σου κόβω το μήλο σου ή να τεμαχίζω το κοτόπουλο σε μπουκιές, θα το κάνεις μόνος σου.

Ξαφνικά νιώθω ότι έχω τόσο λίγο χρόνο για να απολαύσω τις στιγμές μας. Πιο γρήγορα απ’ όσο νομίζω η ζωή σου θα γεμίσει με φίλους, δασκάλους, συμμαθητές και συντρόφους. Οπότε φέτος, την Γιορτή της Μητέρας, δε θα την περάσω στο κρεβάτι, χουζουρεύοντας –όπως πολύ θα ήθελα να κάνω- δε θα ζητήσω από τον μπαμπά σου να κάνουμε μαζί ένα μασάζ –αν και το έχω ανάγκη-.

Φέτος, θα σε κρατάω σφιχτά. Θα είμαι εκεί. Εσύ κι εγώ.

Σ’ αγαπώ,

Η μαμά σου

Διαβάστε ακόμα:

Τρεις λόγοι για να το ξανασκεφτείτε αν φωνάζετε στα παιδιά για το ακατάστατο δωμάτιο

Πώς μπορεί ένα παιδί να διαχειριστεί την απόρριψη;

Ενισχύστε την αυτοπεποίθηση του παιδιού σας με απλούς τρόπους

Ψυχολογία παιδιού: Γιατί είναι ανεξίτηλα τα αρνητικά βιώματα της παιδικής ηλικίας;