«Για όλους εσάς που νομίζετε ότι δεν κάνω τίποτα μέσα στην ημέρα μου..»

«Στην καθημερινότητά μου περιφέρομαι συνεχώς. Μονίμως έχω κάτι να κάνω, κάποιον να φροντίσω. Τα βράδια, όταν μένω μόνη και προσπαθώ να κάνω έναν απολογισμό, αδυνατώ πάντα να τα βάλω όλα σε μια τάξη και να θυμηθώ ακριβώς τι έκανα. Αλήθεια, τι έκανα; Τι άξιζε από όλα αυτά που με απασχόλησαν;

Τελικά φαίνεται ότι όλα όσα κάνω μπορούν να μεταφραστούν σαν “τα ξεχασμένα καθήκοντα”. Καθήκοντα που δεν έχουν καμία ιδιαίτερη σημασία αλλά πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν. Τι εννοώ;

Πριν τον μεσημεριανό ύπνο βεβαιώθηκα ότι το πλυντήριο πιάτων είχε γεμίσει και ήταν ήδη σε λειτουργία. Παράλληλα, έβαλα μπροστά και το πλυντήριο ρούχων. Βλέπετε, θα πρέπει όλοι να έχουν καθαρές κάλτσες για το σχολείο αύριο και το βράδυ να φορέσουν τις αγαπημένες του πιτζάμες.

Αμέσως μετά πότισα την γλάστρα μου που είναι στα τελευταία της ελπίζοντας να την σώσω και πέταξα τα σκουπίδια που είχαν αρχίσει να ξεχειλίζουν από τον κάδο. Μάζεψα το σαλόνι από τα διάσπαρτα παιχνίδια που πρόδιδαν το πρωινό μας ξεσάλωμα και υπενθύμισα στο μεγαλύτερό μου γιο να τακτοποιήσει την βιβλιοθήκη του.

Και κάπου εδώ ξεκινάει η ζούγκλα.

Έβαλα έναν από τους μικρούς μου να βλέπει τηλεόραση όσο εγώ προσπαθούσα να θηλάσω το μωρό και ζήτησα από τα δίδυμα να κάνουν ησυχία για όσο περισσότερο μπορούσαν μέχρι να κοιμηθεί το μωρό.

Η επιθυμία μου –με μεγάλη μου χαρά- πραγματοποιήθηκε αφού μετά από λίγο τοποθέτησα το μωρό στην κούνια του. Λίγο μετά συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να αλλάξω την πάνα του μικρού μου (ναι, εκείνου που βλέπει τηλεόραση) και στο ενδιάμεσο να προλάβω να πιώ δυο γουλιές νερό. Φυσικά, δε θα μπορούσα να τον αφήσω έτσι αφού κάθε μεσημέρι θέλει να του διαβάζω βιβλίο. Ευτυχώς, μετά από λίγο κοιμήθηκε και αυτός.

Εκείνη την ώρα θυμήθηκα ότι στις σημειώσεις του κινητού είχα καταγράψει μερικές από τις υποχρεώσεις μου – που φυσικά δεν είχα ακόμα καν ξεκινήσει:

Να βγάλω από τον κατάψυξη τον κιμά για να φτιάξω αύριο μπιφτέκια.

Να πάρω τηλέφωνο την δασκάλα του μεγάλου να της υπενθυμίσω ότι μεθαύριο θα χρειαστεί να λείψει.

Να αλλάξω το δώρο του μωρού γιατί δεν του έκανε.

Να πάρω δώρο στον ξάδερφό τους που έχει πάρτι.

Να πάρω τηλέφωνο την φίλη μου να την ρωτήσω τι έγινε με τις εξετάσεις που έκανε.

Να λούσω το βράδυ την μικρή μου και να της βάλω το καινούριο σπρέι για τις ψείρες.

Να καθαρίσω τις τουαλέτες.

Να τακτοποιήσω το ντουλάπι με τα τάπερ.

Να πάω στο σούπερ μάρκετ.

Να αλλάξω σεντόνια.

Να στείλω εκείνο το δέμα στους γονείς μου.

Να κατεβάσω τα καλοκαιρινά ρούχα των παιδιών.

Αυτά είναι μερικά από τα “τα ξεχασμένα καθήκοντα”. Τα καθήκοντα που καθημερινά τριβελίζουν το μυαλό μου και απασχολούν όλη μου τη μέρα. Μέσα σε αυτά, θέλω να σας υπενθυμίσω, ότι πέρα από μητέρα πρέπει να είμαι και σύζυγος και γυναίκα.

Μπορεί να φαίνονται λίγα αλλά δεν τα έχω αναφέρει όλα. Το μωρό πρέπει να είναι σχεδόν πάντα κοντά μου και φυσικά δε μπορώ να το αφήσω όσο μαγειρεύω, όσο μιλάω με τον άντρα μου, όσο του ετοιμάζω το γεύμα για το γραφείο του.

Τα βράδια προσπαθώ να κάνω μια ανασκόπηση της ημέρας όσο απλώνω μια μάσκα ομορφιάς στο πρόσωπό μου. Ναι, πρέπει να το κάνω και αυτό. Αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα. Με τις ίδιες υποχρεώσεις, τις ίδιες ανάγκες, τα ίδια καθήκοντα και την ίδια ρουτίνα.

Αυτά είναι “τα ξεχασμένα καθήκοντα” μου.»

Δείτε ακόμα:

R.I.P. σε όσα χάνεις, μόλις γίνεσαι μητέρα (pics)

Η πικρή αλήθεια μίας κουρασμένης μαμάς, μέσα από αστείες φωτογραφίες

Η ζωή μίας μαμάς που μένει στο σπίτι με ένα παιδί 2 χρόνων, μέσα από απίθανα σκίτσα

Ο πρώτος χρόνος της μητρότητας, μέσα από 10 σκίτσα που θα σας βρουν σύμφωνες (pics)