Η κόρη μου, στράφηκε εναντίον μου και μου ραγίζει την καρδιά

Φυσικά και μία 7χρονη δεν είναι ακριβώς ο άνθρωπος που θα καλύψει τα νώτα σου, αλλά είχε άλλες υπέροχες ικανότητες στη μεταξύ μας σχέση. Για παράδειγμα έλεγε αστεία που έκαναν και τις δυο μας να γελάμε.

Πρόσφατα όμως, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν κάπως. Ξεκίνησε με ένα περίεργο βλέμμα που μου πέταξε ξαφνικά όταν της είπα κάτι που την έκανε στο παρελθόν να γελάει. Και τότε το «υφάκι» και ο αντίλογος άρχισαν!

«Ήρθε η ώρα να διαλέξεις τα ρούχα για αύριο στο σχολείο χαρά μου!»

«Εσύ, να το κάνεις!!!!», μου απάντησε πάλι με «υφάκι» που με έκανε να καταλάβω ότι δεν θα διάλεγε ρούχα για το σχολείο της, ό,τι και αν έλεγα.

Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε όταν συνειδητοποίησα ότι η πρώην σύμμαχός μου, πήγαινε στον μπαμπά και με κουτσομπόλευε και με κατηγορούσε με κάθε αφορμή!

«Λοιπόν, έμαθα ότι έβρισες μπροστά στα παιδιά και είπες τρεις φορές τη λέξη που αρχίζει από "γ"», μου είπε την προηγούμενη εβδομάδα ο άνδρας μου. Φυσικά και ήμουν ένοχη που έβρισα μπροστά στα παιδιά (αν και θα επιμείνω ότι δεν είναι και κάτι τρομερό, όλοι οι γονείς το κάνουν). Δεν θα στεκόμουν τόσο στην επίπληξη του συζύγου μου, όσο στο ότι η ίδια μου η κόρη, το ίδιο μου το αίμα, το κορίτσι που μέχρι πριν έτρεχε στην αγκαλιά μου, άρχισε να μου πηγαίνει κόντρα! Και δεν φτάνει μόνο αυτό, άρχισε να κατηγορεί και τον αδερφό της.

Τα πράγματα πήγαν από το κακό στο χειρότερο τις τελευταίες μέρες, όταν πρόσθεσε σε όλα αυτά και μια πλευρά βίας και επιθετικότητας στο κουτσομπολιό της, ότι δήθεν τη χτυπάω, την κλοτσάω και ότι της πετάω πράγματα όταν δεν κάνει κάτι. Πραγματικά, μπορώ να αναγνωρίσω και να καταλάβω όλα αυτά που κάνει. Αλλά δεν μπορώ να τα αφήσω όλα αυτά να περάσουν έτσι. Μπορεί να θέλει να γίνει μία ανεξάρτητη νεαρή κοπέλα (και εγώ αυτό θέλω) αλλά όχι τώρα και όχι έτσι.

Άρχισα να σκέφτομαι ότι κάτι έπρεπε να κάνω. Δεχόμουν επίθεση από ένα 7χρονο, άνευ λόγου και αιτίας και αυτό δεν επρόκειτο να το ανεχτώ. Αν δηλαδή μου πηγαίνει κόντρα από τα 7, στα 17 τι θα κάνω; Έτσι λοιπόν, δίχως να χάσω καιρό, επικοινώνησα με μια φίλη μου ψυχολόγο και έδωσε απάντηση στο πρόβλημά μου.

«Δεν φταις εσύ! Φταίει ο μικρός! Ήρθε στη ζωή σας, έχασε το θρόνο της, έχασε την προσοχή σου, έχασε όλα εκείνα που την έκαναν μοναδική στα μάτια σου! Με τη συμπεριφορά της προσπαθεί να σε φέρει στα όριά σου. Μην ξεχνάς ξέρει καλύτερα από τον καθένα τι πρέπει να κάνει για να σε εκνευρίσει!», αυτό μου είπε μαζί με μερικές ακόμη συμβουλές που έδωσε για να αντιμετωπίσω αυτή την κατάσταση στο σπίτι.

Θέλω να πιστεύω ότι θα συνέλθει γρήγορα και ότι σύντομα θα με κάνει ξανά σύμμαχό της. Πιστεύω να αναγνωρίσει όλα εκείνα που κάνω καθημερινά για εκείνη, πόσο πολύ την αγαπώ και πόσο πραγματικά μου λείπει η παρέα της και τα αστεία της!

Δείτε όλα τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον Κόσμο στη ροή ειδήσεων του Newsbomb.gr