Ένα γράμμα στον γιο μου: Πάντα θα είσαι το μικρό μου αγόρι

Αγαπημένε μου γιε,

Σήμερα ευχήθηκα να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω για να σε κρατήσω στην αγκαλιά μου νεογέννητο. Εύχομαι να μπορούσα να μυρίσω το δέρμα σου και να σε κανακέψω λίγο ακόμη. Εύχομαι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω και να ζήσω για λίγο εκείνη τη στιγμή.

Όταν κοιτάζω τις φωτογραφίες απ' όταν ήσουν νήπιο με τα ολοστρόγγυλα μαγουλάκια σου και εκείνα τα αφράτα χεράκια, χαμογελάω. Μέσα μου η καρδιά μου ραγίζει λίγο, γιατί εύχομαι να μπορούσα να σε ζουλήξω, όταν μου κάνεις εκατομμύρια ερωτήσεις με εκείνη τη γλυκιά φωνή σου... απλά για μία ακόμη φορά.

«Πώς περνά ο χρόνος τόσο γρήγορα;»

Είσαι ξαπλωμένος δίπλα μου στον καναπέ, τα "γιγάντια" πόδια σου βγαίνουν έξω από την κουβέρτα που είσαι σκεπασμένος και κρατάς ένα βιβλίο στο χέρι... Πώς στο καλό περνά τόσο γρήγορα ο καιρός; Αυτό το γιγάντιο αγόρι σε λίγο καιρό θα γίνει ολόκληρος άνδρας!

Δεν μπορεί να φύγει από το μυαλό μου η εικόνα σου όταν πας να με «ρίξεις» όταν διαφωνούμε, λέγοντάς μου με εκείνα τα μάτια γεμάτα παράπονο "Μαμά, απλά άκουσέ με για ένα λεπτό...", το ξέρω δεν είμαι καλή ακροάτρια. Δεν συμφωνούμε πάντα και κάποιες φορές απλά δεν μπορώ να διαχειριστώ τις διαφωνίες μας. Να ξέρεις όμως, ότι το δουλεύω αυτό.

Όπως και να έχει όμως, είσαι ακόμη το μικρό μου αγόρι. Ακόμη και αν τα χέρια σου είναι λίγο μεγαλύτερα από τα δικά μου, ακόμη και αν το μόνο που μυρίζω είναι το νέο σου άρωμα, είσαι ακόμη το μικρό μου αγόρι.

«Θα είσαι το μικρό μου αγόρι για πάντα»

Όταν αναπολώ τις μέρες που ήσουν ακόμη βρέφος στα χέρια μου, δεν είχα ιδέα για το πόσο σπουδαίος άνδρας θα γινόσουν. Δεν είχα ιδέα για το πώς η καρδιά μου θα μεγάλωνε μέρα με τη μέρα, όπως μεγαλώνεις κι εσύ. Μεγαλώνεις εσύ και μεγαλώνει και η αγάπη μου για εσένα.

Δεν είχα ιδέα για το πόσο περήφανη θα ήμουν για εσένα.

Μόλις σηκώθηκες από τον καναπέ που διάβαζες, πετάχτηκες επάνω σαν ελατήριο όταν σου είπα ότι μπορείς να παίξεις με τα ηλεκτρονικά σου. Εύχομαι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω, να μη χάσω ούτε λεπτό από το να σε κοιτάζω.

Δεν έχει σημασία πόσο χρονών θα είσαι... Πάντα εγώ θα βρίσκομαι 21 χρόνια μπροστά σου. Δεν είναι πολλά και καθώς θα μεγαλώνεις θα μοιάζουν λιγότερα, αλλά πάντα θα είμαι η μαμά σου και πάντα θα είσαι το μικρό μου αγόρι. Αυτά τα χέρια είναι εδώ για να σε αγκαλιάζουν, αυτά τα αυτιά είναι εδώ για να σε ακούνε και αυτή η καρδιά θα σε κρατά για πάντα μέσα της.

Φαίνεται, ότι αυτός ο μικρός άνδρας που είσαι, είναι το καλύτερο και το πολυτιμότερο δώρο που θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ.

Κάποιες φορές εύχομαι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω, αλλά γιε μου, πάντα θα είσαι το μικρό μου αγόρι, σήμερα και πάντα.

Με αγάπη

Η μαμά σου
Jess

πηγή φωτογραφίων: Instagram/Wonderoakblog.