Γέννησα φυσιολογικά το δεύτερο παιδί μου μετά από καισαρική και δεν το μετάνιωσα ούτε λεπτό

Πριν 5 χρόνια έμεινα έγκυος στο πρώτο μου παιδάκι και η εγκυμοσύνη ήταν ιδανική και κάπως έτσι φανταζόμουν και τον τοκετό, σαν ταινία Hollywood.

Στην 38 εβδομάδα μου έφυγε το βλεννώδη βύσμα και ενώ περιμέναμε να ξεκινήσει ο τοκετός στις επόμενες 3 μέρες τίποτα δεν έγινε. Κλείσαμε τις 40 εβδομάδες και τελικά 4 μέρες μετά πήγαμε με πρόκληση.

Μετά από 6 ώρες και αφού δεν είχα εξέλιξη μου έσπασε τα νερά ο ιατρός και έκανα επισκληρίδιο για να είμαι πιο χαλαρή μήπως και εξελισσόταν η διαδικασία. Οι σφυγμοί του μικρού ξεκίνησαν να πέφτουν και η διαστολή μου είχε μείνει στο 4 με 5 και Έτσι μετά από 12 ώρες (από την εισαγωγή) πήγαμε για καισαρική.
Δεν μου άρεσε καθόλου γιατί δεν πήρα το μικρό μου αγκαλιά και το είδα μετά από ώρες. Επίσης η αποθεραπεία άργησε πολύ. Πονούσα φρικτά για πολλές μέρες και δεν μπορούσα να φροντίσω το μωρό μου όπως ήθελα την πρώτη εβδομάδα στο σπίτι.

Καμία σχέση με ταινία Hollywood.

Πέρασαν 5 χρόνια μέχρι να αποφασίσω για δεύτερο και ένας λόγος ήταν ότι δεν ήθελα καισαρική τομή πάλι. Έψαξα πολύ και ενημερώθηκα για φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική τομή (vbac). Έτσι αποφάσισα με το που βγήκε το τεστ θετικό ότι θέλω να το επιχειρήσω.
Ο νέος ιατρός Μου στη Βέροια έχει χρόνια εμπειρία στο εξωτερικό και δίνει στις μέλλουσες μανούλες την ευκαιρία εφόσον υπάρχουν οι ανάλογες προϋποθέσεις να το προσπαθήσουν.

Από το πρώτο ραντεβού το θεώρησε δεδομένο ότι θα κάνουμε vbac εφόσον εξελισσόταν η εγκυμοσύνη όπως πρέπει. Πρόσεχα το βάρος μου, περπατούσα καθημερνά, έκανα ασκήσεις με μπάλα γυμναστικής και όλες μου οι εξετάσεις και υπέρηχοι ήταν πολύ καλοί.
Τελικά την 39 εβδομάδα τα ξημερώματα με πιάσανε πόνοι έντονοι που κρατούσαν 30 δευτερόλεπτα και κάθε 10 λεπτά. Το πρωί πήρα τον ιατρό μου και μου είπε γεννάμε.

Πήγαμε στην κλινική και οι πόνοι ήταν για 40 δευτερόλεπτα και κάθε 5 λεπτά. Ο ιατρός δεν πίεσε την διαδικασία και την άφησε να κυλήσει ομαλά από μόνη της.
Εγώ περπατούσα και έκανα ασκήσεις στη μπάλα μου (ναι την πήρα στην κλινική αφού μου το πρότεινε και ο ιατρός μου) και οι πόνοι πλέον ήταν ανυπόφοροι.

Ζήτησα επισκληρίδιο όταν ήμουν διαστολή 5. Μετά από πολλές ώρες το βράδυ τελικά μου είπε ο ιατρός ότι ήρθε η ώρα και ξεκινάμε να σπρώχνουμε.
Σε 10 λεπτά γεννήθηκε και το δεύτερο παιδάκι μου. Δεν το πίστευα ότι το καταφέραμε!
Ήταν μαγική εμπειρία! Το είχα πάνω μου Έτσι όπως βγήκε με το λώρο και με τα όλα του!

Δεν το πίστευα ότι καταφέραμε vbac σε μία χώρα που όλοι το λένε τελευταία αλλά λίγοι το επιχειρούν και λιγότεροι το καταφέρνουν και πόσο μάλλον σε επαρχιακή πόλη. Μέχρι τελευταία στιγμή όλοι μου λήγανε ότι δεν γίνετε, θα κάνεις πάλι καισαρική, ο ιατρός σε κοροϊδεύει, είναι επικίνδυνο, τι την θες την ταλαιπωρία κλπ.

Ούτε η μαμά μου δεν συμφωνούσε. Εφόσον ήταν η υγεία μου και του μωρού καλά ήμουν αποφασισμένη και είχα τρομερή εμπιστοσύνη στον ιατρό μου. Εξάλλου ήταν ένας από τους πολύ λίγους που στήριξε την απόφασή μου.

Εννοείται πώς αν δε μπορούσα το σημαντικό ήταν να είναι τα μωρά μου καλά και εγώ μαζί τους. Όμως ο φυσιολογικός τοκετός είναι ιδανικός. Η αποθεραπεία γρήγορη και γενικά όλη η εμπειρία μαγευτική. Έτσι με το πρώτο μου παιδάκι μας συνδέουν όλα τα "πρώτα " όμως κ με το δεύτερο μας συνδέει ξεχωριστή εμπειρία πρωτόγνωρη πάλι!

Όλες εσείς οι γυναίκες που θέλετε να ζήσετε ένα vbac σας το συνιστώ (εννοείται με την έγκριση του ιατρού σας). Η επιτυχία οφείλεται στην χρόνια εμπειρία και εξειδίκευση του ιατρού αλλά και στην ηρεμία και αποφασιστικότητα της μαμάς.

Σας ευχαριστώ!
Βασιλική Γκαιτατζή