Πάσχα, χωριό, πλατεία, συζητήσεις... Πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια Θεέ μου!

Πηγαίναμε κάθε απόγευμα της Μεγάλης Εβδομάδας στην εκκλησία με τη γιαγιά μου. Με έντυνε, με στόλιζε και κατηφορίζαμε. Μου έδινε τα κέρματα στη χούφτα για να τα ρίξω στο παγκάρι. Πάντα έπαιρνα 3 κεράκια στα χέρια. Ένα για τον συχωρεμένο τον παππού μου, ένα για τον πατέρα μου και ένα για την μάνα μου, για να έχουν την υγειά τους.

Καθόμουν ευλαβικά δίπλα της. Θυμάμαι να σηκώνομαι κάθε φορά που σηκωνόταν από το στασίδι της, να κάνω τον σταυρό μου όταν τον έκανε και εκείνη, να γονατίζω και να κρατάω το βιβλιαράκι στα χέρια για να διαβάζω και να ψέλνω κι εγώ, όλα εκείνα που έλεγε ο παπα-Γιάννης και οι ψάλτες του.

Όταν η εκκλησία σχολούσε, ανηφορίζαμε για το σπίτι, έβγαζα τα καλά μου τα ρούχα , φορούσα τις φόρμες και βουρ έβγαινα έξω στο δρόμο για να παίξω με τα γειτονάκια μου, τη Ρούλη και τον Βαγγέλη. Αν οι ξαδέρφες μου είχαν χρόνο, τις έβλεπες κι εκείνες να ανηφορίζουν για να παίξουμε.

Κρυφτό, κυνηγητό, εφτάπετρο, σπασμένο τηλέφωνο, λαστιχάκι και μήλα ήταν λίγα από εκείνα τα παιχνίδια που παίζαμε όλοι μαζί.

Ήταν υπέροχα χρόνια. Αναμνήσεις που θα μείνουν για πάντα στο μυαλό μου και εικόνες «ζωντανές» στη μνήμη μου και στην καρδιά μου.

Τότε βρισκόμουν στο Καρπενήσι. Τώρα βρίσκομαι στα Καλάβρυτα. 34 ετών, με τον άνδρα μου και την κόρη μου για ολιγοήμερες διακοπές. Ο υπολογιστής βρίσκεται ανοιχτός στο καφενείο που κάθομαι και από μακριά παρακολουθώ την κόρη μου να παίζει με τις ξαδέρφες της και τα παιδιά του χωριού, που δεν είναι του χωριού, αλλά κατάγονται από εδώ, όπως η κόρη μου και έρχονται για τις διακοπές του Πάσχα.

Όλα μαζί βρίσκονται στην πλατεία. 4-5 κορίτσια. 3-4 αγόρια. Άλλα 8 ετών, άλλα 9 (όπως και η κόρη μου) άλλα 10, άλλα 11 και άλλα 14 ετών. Πολλές μπλεγμένες ηλικίες. Από παιχνίδι; Τίποτε. Κουβεντούλα, κινητά στο χέρι, μηνύματα το ένα με το άλλο στο viber, συζητήσεις για τον Sin Boy και το «Μαμά» (τρομερό χιτάκι για αυτές τις ηλικίες στο youtube) βρισιές, γελάκια και γενικά πράγματα που ακούω και βλέπω και με κάνουν να παρατηρώ από μακριά «άγρυπνος φρουρός» την κόρη μου και τις ανιψιές μου.

Πολλή μαγκιά. Πολλά «μεγαλίστικα» πράγματα και λέξεις, τα οποία μου φαίνονται υπερβολικά για τις ηλικίες τους. Τώρα θα μου πείτε «Υπερβολικά» είναι τα παιδιά ή εγώ που αγχώνομαι για την κόρη μου. Βλέπετε είναι «άμαθη» σε τέτοιου είδους συναντήσεις, συζητήσεις, λέξεις κ.α.. Από τη μία θέλω να της πω «Παιδί μου έλα εδώ με τη μανούλα να παίξεις» και από την άλλη σκέφτομαι ότι θα ξενερώσει και θα την ντροπιάσω στους φίλους της, μιας και θέλει να γίνει «ένα» με την παρέα.

Ένα θα σας πω, πριν λίγο ήρθε και μου ζήτησε να της πάρω κινητό και να της δημιουργήσω λογαριασμό στο viber για να μιλάει με τους φίλους της. Άκου viber; Μα είναι δυνατόν; Αν ζητάει κινητό στην Τρίτη δημοτικού, στο γυμνάσιο τι θα μου ζητάει; Όταν της είπα ότι είναι νωρίς μου είπε ότι το ένα αγοράκι που είναι ένα χρόνο μικρότερο (Δευτέρα δημοτικού) έχει δικό του κινητό και πως οι γονείς του το αφήνουν να το χρησιμοποιεί. Πάλι κατέληξα να ακούγομαι σαν τη μάνα μου που μου έλεγε «Δεν με νοιάζει τι κάνουν τα άλλα παιδιά!».

Την ακούω από μακριά να λέει αστεία και να προσπαθεί να εγκλιματιστεί. Ακούω και τα αγοράκια να της κάνουν κομπλιμέντα (Θεέ μου τι ακούω η μάνα) και να τη ρωτούν αν έχει Instagram. Το κορίτσι μου δεν έχει… αλλά τους είπε ότι έχω εγώ και ότι μπορούν να με ακολουθήσουν για να μιλάνε. (Καλέ; Τι γίνεται εδώ;).

Ουφ… πόσο γρήγορα μεγαλώνουν τα άτιμα τα πιτσιρίκια… Πότε την γέννησα, πότε ήταν μωράκι στην αγκαλιά μου, πότε είπε τις πρώτες τις λέξεις, πότε περπάτησε, πότε άρχισε να γράφει και να διαβάζει και να κάνει όλα εκείνα που καθημερινά με εκπλήσσουν... Μεγαλώνει... Γρήγορα... Πολύ γρήγορα... και μου φαίνεται ότι χάνω πολλές στιγμές της...

Η καθημερινότητα και η ρουτίνα ρουφούν τον χρόνο μου... Τον χρόνο που θα έπρεπε να αφιερώνω στο παιδί μου...

Έχω τόσα να διαχειριστώ… Ακόμη μαθαίνω κι εγώ... Τι να κάνω δεν ξέρω…

Ειλικρινά όσες είστε κοριτσομανούλες και έχετε αντιμετωπίσει κάτι αντίστοιχο, στείλτε μου τα φώτα σας… τα χρειάζομαι…

Καλό Πάσχα να έχουμε και Θεία Φώτιση!