«Το ταξίδι με τα παιδιά σου αξίζει όσα χίλια δώρα μαζί»
Οκτώ ημέρες στη Νότια Ισπανία, δύο χιλιάδες χιλιόμετρα, αφόρητη ζέστη και ένα μωρό 10 μηνών.
Γράφει η Μάρη Ιπληκτσιάδου
Η μαμά μου πάντα μου έλεγε «στα ταξίδια η κούραση φεύγει και μένουν οι αναμνήσεις. Ακόμα και οι κακές σε σκληραγωγούν». Φέτος το καλοκαίρι πήγαμε για πρώτη φορά ταξίδι στο εξωτερικό με το μωρό μας. Ανέκαθεν τα ταξίδια μας άρεσαν και θεωρούσαμε ότι ένα ταξίδι σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Μόλις γεννήθηκε ο γιος μας και ορίστηκε η άδεια των διακοπών, αμέσως αρχίσαμε να οργανώνουμε το πρώτο μας ταξίδι σε κάποια νέα γωνία του κόσμου.
Σε αυτόν τον κόσμο λοιπόν, πιστεύω ότι υπάρχουν όλων των ειδών οι γονείς. Αυτοί που ταξίδευαν και συνεχίζουν να ταξιδεύουν με παιδιά όλων των ηλικιών και αυτοί που δεν ταξίδευαν και θα ήθελαν να ξεκινήσουν, για να μάθουν και αυτοί μαζί με τα παιδία τους. Υπάρχουν όμως και οι γονείς που θα ήθελαν, αλλά φοβούνται, που πιστεύουν ότι είναι δύσκολο να ταξιδεύεις με παιδιά ή μωρά και ζητάνε από άλλους να μάθουν εμπειρίες και συμβουλές.
Για αυτούς τους τελευταίους θέλω να γράψω. Να στείλω ένα αισιόδοξο μήνυμα και να γράψω τι αποκόμισα από το πρώτο ταξίδι μας με ένα 10 μηνών μωρό.
Μετά από 8 μέρες στην Ανδαλουσία, με πάρα πολλή ζέστη, με ένα μωρό που την πρώτη μέρα ανέβασε 39,5 πυρετό και το πήγαμε στο νοσοκομείο της Μαλάγα, 2 ώρες αφού είχαμε προσγειωθεί, με ένα μωρό που είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα κλάψει όταν μπει στο καρεκλάκι αμαξιού γιατί δεν το έχει ακόμα συνηθίσει (και μεταξύ μας... δεν πιστεύω ότι θα το συνηθίσει ποτέ!), με 2.000 χιλιόμετρα road trip να είμαι στο πίσω κάθισμα για να κάνω τον Καραγκιόζη και να προσπαθώ να τον ηρεμώ όσο ήταν δυνατό για να κοιμάται, με μια πρόκα που πατήσαμε Κυριακή και έπρεπε να περιμένουμε την Δευτέρα για επιδιόρθωση και με αλλά μικρο-προβληματάκια που πάντα υπάρχουν και που δεν είναι ικανά να μας αναγκάσουν να αναβάλουμε το ταξίδι μας, έχω να γράψω τα εξής:
- Μην σας φοβίζει το καινούργιο. Αρκεί να ξέρετε ότι ένα ταξίδι με μωρό δεν θα είναι το ίδιο.... Δεν θα είναι χειρότερο, απλά θα είναι διαφορετικό.
- Μπορεί να συμβούν πολλά, αλλά το ταξίδι είναι πλούτος ψυχής και αν δεν είναι κάτι επείγον τότε όλα τα ξεπερνάς.
- Το να είσαι οργανωμένος είναι πολύ σημαντικό και θα σε βοηθήσει να είσαι χαλαρός. Αν νομίζεις ότι το πράγμα γίνεται πιεστικό τότε γυρνά πίσω. Δεν είναι αυτοσκοπός. Προέχει το παιδί που έχει ανάγκες.
- Το να θηλάζεις είναι σωτήριο σε ένα ταξίδι, όταν δεν μπορείς ούτε ένα αυγό να βράσεις για το μωρό σου. Δεν χρειάζεται να κουβαλάς όλο σου το σπίτι μαζί και αυτό από μόνο του είναι πολύ απελευθερωτικό. Είναι τροφή και ενυδάτωση ταυτόχρονα.
- Καλό είναι ο,τι πρόγραμμα κάνεις να το οργανώσεις με βάση τις ανάγκες του παιδιού. Τις διακοπές τις κάνετε όλοι μαζί, δεν σέρνει κανείς κανέναν.
- Είναι μια τέλεια ευκαιρία να έρθεις κοντά με το παιδί σου και να περάσετε ποιοτικό χρόνο μαζί σαν οικογένεια.
Πιστεύω ότι πρέπει να ταξιδεύουμε με ό,τι έχει ο κάθε ένας διαθέσιμο, ακόμα και μέχρι την γωνία που λέει ο λόγος, ακόμα και όταν τα οικονομικά είναι στενά (με έναν πολύ καλό προγραμματισμό μέσα στο χρόνο όλα γίνονται!). Πιστεύω επίσης, ότι πολλά θα συμβούν, και ότι πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα, ακόμα και να αναβάλουμε το ταξίδι μας.
Όμως το ταξίδι με τα παιδιά σου, αξίζει όσα χίλια δώρα μαζί. Ο χρόνος και οι εμπειρίες που μοιράζεστε είναι ανεκτίμητα αγαθά.
Τα παιδιά σας δεν θα θυμούνται όλα τα δώρα που τους έχετε πάρει, αλλά να είστε σίγουροί ότι θα θυμούνται με λεπτομέρειες τις στιγμές μαζί με τους γονείς τους και πράγματα που μάθανε μέσα από τα ταξίδια αυτά (γεωγραφία, λαογραφία, βιολογία, ιστορία).
Καλά ταξίδια!
Φωτογραφίες: Μάρη Ιπληκτσιάδου