Πώς η υιοθεσία άλλαξε τη ζωή μου για πάντα

Η Julianna Mendelsohn είναι μία από τις πολλές γυναίκες που αντιμετώπισαν προβλήματα γονιμότητας. Μπήκε στη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης όμως παράλληλα ήταν θετική στο ενδεχόμενο να υιοθετήσει παιδί. Η ίδια περιγράφει στο adoptionpoint.com, πώς πήρε την απόφαση της υιοθεσίας και πώς είναι η ζωή με την κόρη της.

«Η υιοθεσία ενός παιδιού αλλάζει τη ζωή σας με τρόπους που δεν φαντάζεστε.

Υιοθετήσαμε την κόρη μας λόγο μετά τη γέννησή της. Πριν ακόμα γίνω μαμά της, η ζωή μου είχε αλλάξει με πολλούς τρόπους ενώ στα δύο χρόνια που είναι μαζί μας, οι αλλαγές που επήλθαν στη ζωή μου ήταν ακόμα μεγαλύτερες. Κάποιες τις περίμενα και κάποιες ούτε καν είχαν περάσει από το μυαλό μου.

Καταλήξαμε με τον σύζυγό μου στην υιοθεσία όπως πολλά άλλα ζευγάρια, αφού βιώσαμε τη στειρότητα. Ακολουθήσαμε διάφορες θεραπείες για την υπογονιμότητα και οφείλω να ομολογήσω ότι είναι μια οδυνηρή διαδικασία με τεράστιο οικονομικό και ψυχολογικό κόστος. Η ζωή σου περιστρέφεται γύρω από τα ραντεβού με το γιατρό, τη χορήγηση φαρμάκων, τις θεραπείες.

Κι όλα αυτά χωρίς να μπορεί κάποιος να σε διαβεβαιώσει ότι θα έχεις το αποτέλεσμα που τόσο επιθυμείς.

Πολύ πριν διαπιστώσουμε το πρόβλημα υπογονιμότητας, ο σύζυγός μου και εγώ είχαμε συζητήσει το ενδεχόμενο της υιοθεσίας και ήμασταν θετικοί προκειμένου να δημιουργήσουμε την οικογένεια που τόσο πολύ θέλαμε.

Συχνά οι άνθρωποι με ρωτούν αν η απόφαση να σταματήσω την εξωσωματική γονιμοποίηση και να στραφούμε στην υιοθεσία ήταν δύσκολη, όμως στην πραγματικότητα, ήταν η ευκολότερη απόφαση που πήραμε ποτέ.

Η υιοθεσία μου έδωσε ελπίδα και, για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό, ένιωσα έναν ενθουσιασμό να με κατακλύζει.

Αν και η διαδικασία υιοθέτησης είναι χρονοβόρα, αισθάνθηκα τόσο γεμάτη όσο δεν είχαν νιώσει κατά τη διάρκεια της θεραπείας υπογονιμότητας.

Ήξερα ότι αν επιμέναμε, θα γινόμασταν γονείς. Πλέον το ζήτημα δεν ήταν το «αν» αλλά το «πότε».

Ήμουν σε θέση να απολαύσω όλα όσα μπορούν να κάνουν οι μέλλοντες γονείς .

Διακοσμήσαμε το παιδικό δωμάτιο, πήραμε ρούχα και παιχνίδια.

Και ήρθε η στιγμή που λάβαμε το τηλεφώνημα: "το μωρό γεννήθηκε χθες, είναι κορίτσι, μπορείτε να είστε εδώ αύριο το απόγευμα;"

Αυτό ήταν το πρώτο μου μάθημα ως γονιού: το παιδί ΔΕΝ θα κάνει αυτό που περιμένετε. Η κόρη μας γεννήθηκε αρκετές εβδομάδες νωρίτερα και όπως μάθαμε ήταν 90 λεπτά μακριά από εκεί όπου ζούσαν οι γονείς και η αδελφή μου.

Μέσα σε 36 ώρες από την κλήση ήμασταν γονείς. Ήταν καταπληκτικό που μπορούσα να μοιραστώ τις πρώτες εβδομάδες της ζωής της κόρης μου με την οικογένειά μου, για να μην αναφερθώ στη βοήθεια που είχα. Όπως οι περισσότεροι που γίνονται γονείς για πρώτη φορά, δεν είχαμε απολύτως καμία ιδέα για το τι να κάνουμε, οπότε βασιζόμασταν στην οικογένεια και τους φίλους μας ου μας έλεγαν ότι ναι, θα τα καταφέρουμε μια χαρά.

Καθώς ο χρόνος περνούσε και η κόρη μου μεγάλωνε, ένιωσα την ανάγκη να βοηθήσω όσο μπορούσα ανθρώπους που ήθελαν να υιοθετήσουν παιδιά.

Άρχισα να περνάω τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο μου μιλώντας σε πιθανούς θετούς γονείς για το πώς να ξεκινήσουν τη διαδικασία και πώς να κάνουν τις καλύτερες επιλογές για την οικογένειά τους και να βρουν τρόπους για τη διαχείριση του άγχους που μπορεί να έχουν.

Ο πιο προφανής και βαθύς τρόπος με τον οποίο άλλαξε η ζωή μου είναι ότι έγινα μητέρα.

Ξέρω ότι ο καθένας πιστεύει ότι το παιδί του είναι μοναδικό αλλά η κόρη μου είναι ένα αξιοθαύμαστο πλάσμα και συνεχώς βρίσκω τον εαυτό μου να σκέφτεται: «Δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν είναι παιδί μου».

Δεν έχει καμία σημασία που δεν την γέννησα. Αν μη τι άλλο, εμβαθύνει την εκτίμησή μου για το προνόμιο να είναι κάποιος γονιός.

Δεν ήξερα ότι θα μπορούσα να αγαπήσω πότε τόσο πολύ κι ότι θα ένιωθα την καρδιά μου να χτυπά έξω από το σώμα μου. Όλα αυτά είναι αλήθεια. Ο κατάλογος των πραγμάτων που δεν θα έκανα για την κόρη μου είναι μια κενή σελίδα.

Πέρα από εμένα και τον άντρα μου, έχει φέρει τόση χαρά σε όλη την οικογένειά μας και τους στενούς φίλους μου που είναι δύσκολο να θυμόμαστε μια στιγμή χωρίς αυτήν.

Είναι πολύ διαφορετική από τον άντρα μου με πολλούς τρόπους, αλλά ταιριάζει απόλυτα με την ομολογουμένως τρελή οικογένεια και τους φίλους μας.

Η υιοθεσία έχει αλλάξει τη ζωή μου με πολλούς τρόπους, αλλά θα είναι πάντα ο μεγαλύτερος και καλύτερος τρόπος.»

Διαβάστε περισσότερα άρθρα για τη Γιορτή της Μητέρας εδώ.