Είκοσι πράγματα που ελπίζω να πουν τα παιδιά μου για τον μπαμπά τους

H Joshua Becker δεν έγραψε αυτό το κείμενο με αφορμή την Ημέρα του Πατέρα. Ήταν μια βαθύτερη ανάγκη να μοιραστεί με το κοινό όλα όσα θα ήθελε να θυμούνται από τον πατέρα τους τα παιδιά της μεγαλώνοντας.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει «τα παιδιά μαθαίνουν περισσότερα παρατηρώντας τους γονείς παρά ακούγοντάς τους. Γι΄αυτό είναι σημαντικό να προσέχουμε πώς συμπεριφερόμαστε και να υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ λόγων και έργων. Γιατί οι πράξεις μας έχουν αντίκτυπο στα παιδιά αφού είμαστε τα πρότυπά τους.

Καθώς λοιπόν τα δυο μου παιδιά μεγαλώνουν ελπίζω να μπορούν να πουν για το μπαμπά τους αυτά τα είκοσι πράγματα που για μένα είναι πολύ σημαντικά.

Πιστεύω και για τα ίδια».

Ποια είναι αυτά:

Μας αγάπησε

Το έδειχνε με τα λόγια και τις πράξεις του.

Αγαπούσε τη μαμά μας

Και ήταν πάντα πιστή σε αυτήν.

Ήταν ειλικρινής

Τόσο σε εμάς όσο και σε άλλους. Δεν τον θυμόμαστε ποτέ να λέει ψέματα.

Ήταν πνευματώδης

Είχε τα μάτια του και την ψυχή του πάντα ανοιχτή.

Δούλεψε σκληρά

Κατάλαβε την αξία μιας σκληρής δουλειάς και δεν φοβόταν.

Πάντα γύριζε σπίτι στην ώρα του

Δούλευε σκληρά αλλά ήξερε πότε να σταματήσει και να έρθει στο σπίτι για να μας προλάβει πριν κοιμηθούμε.

Ενδιαφερόταν για τους ανθρώπους περισσότερο από τα χρήματα

Ήταν καλός φίλος

Μας δίδαξε τι σήμαινε να στέκεσαι στον φίλο σου σε έναν κόσμο που δεν το κάνει.

Βοηθούσε τους συνανθρώπους του

Ήταν γενναιόδωρος

Με το σπίτι του, τα χρήματά του, τον χρόνο του και την ενέργειά του.

Μας έκανε να γελάμε

Ήταν πάντα διασκεδαστικό να περνάς χρόνο μαζί του.

Του άρεσε να διαβάζει

Διάβαζε για δουλειά, για ευχαρίστηση και για αυτο-βελτίωση.

Αγαπούσε τη ζωή

Λατρεύε όλες τις στιγμές της ζωής - τις μεγάλες και τις μικρές.

Είχε πάντα ελπίδα

Η ελπίδα του ήταν ζωντανή και διαρκούσε.

Ήταν περήφανος για εμάς

Και μας το έλεγε συχνά

Μας ωθούσε να βελτιωθούμε

Αγαπούσε την οικογένειά του

Φρόντισε τους γονείς του και του άρεσε να είμαστε όλοι μαζί.

Ηταν πάντα καλός απέναντι στη μητέρα μας

Η αγάπη του για αυτήν αποτέλεσε πρότυπο για τις δικές μας σχέσεις.

Ήταν ανιδιοτελής

Δεν κοίταζε τον εαυτό του αλλά ενδιαφερόταν για όλους.

Συγχωρούσε

Γνώριζε τη σημασία της συγχώρεσης και την πρόσφερε απλόχερα σε όλους μας.