Ανθρώπινη απώλεια: Πρέπει να παρευρεθεί ένα παιδί σε κηδεία;
Πολλοί γονείς έρχονται ξαφνικά αντιμέτωποι με την απώλεια ενός ανθρώπου της οικογένειας με το οποίο το παιδί τους ήταν πολύ δεμένο. Παραδείγματος χάρη με τον παππού ή τη γιαγιά.
Εκτός από το δράμα της απώλειας και την ανάγκη των γονιών να θρηνήσουν για τους δικούς τους γονείς, έχουν να αντιμετωπίσουν και το παιδί τους καθώς πρέπει να χειριστούν μία τέτοια δύσκολη κατάσταση με μεγάλη προσοχή, κυρίως για την ψυχική ισορροπία του μικρού. Πώς λοιπόν αντιμετωπίζουμε μία τέτοια κατάσταση;
Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν πρέπει να παρευρίσκονται στο τελευταίο αντίο του προσώπου που έχει φύγει καθώς όλη αυτή η διαδικασία μπορεί να τους δημιουργήσει σύγχυση. Το αντίθετο όμως συμβαίνει με παιδιά σχολικής ηλικίας που αν βρεθούν σε κηδεία, ίσως βοηθηθούν καλύτερα ώστε να συνειδητοποιήσουν την απώλεια και να την αποδεχτούν.
Σε ό,τι αφορά τώρα την ανακοίνωση της απώλειας, οι ειδικοί θεωρούν πως δεν πρέπει να λέμε στα παιδιά μας ψέματα. Ατάκες τύπου «πήγε στον ουρανό», «έγινε άγγελος» και άλλες τέτοιες επινοήσεις, το μόνο που καταφέρνουν είναι να φέρουν σε σύγχυση το παιδί. «Ο παππούς πέθανε» είναι μία ατάκα που δεν θα έχουν ξανακούσει, όμως είναι καλό να αρχίσουν να την αντιλαμβάνονται.
Οι ερωτήσεις τους θα είναι πολλές μετά από αυτή τη ανακοίνωση και οι γονείς θα πρέπει με ψυχραιμία και υπομονή να απαντούν σε κάθε μία. Αν πάλι δεν γνωρίζουν τι να απαντήσουν σε κάποια ερώτηση, είναι προτιμότερο να πουν στο παιδί πως δεν ξέρουν και ας χρειαστεί στις επόμενες μέρες να επαναλάβουν την απάντησή τους καθώς το παιδί διψά να μάθει τι ακριβώς συμβαίνει.
