Μεγαλώνοντας 5 αδέρφια: «Έγινα η μαμά, ο μπαμπάς και η αδερφή τους στα 17»

Όλα τα αδέρφια αντιπροσωπεύουν την ανιδιοτελή αγάπη και πώς μια οικογένεια μπορεί να τα βγάλει πέρα αν παραμείνει ενωμένη ακόμη και μετά από την πιο σκληρή δυσκολία.

Όταν η Samantha Rodriguez έχασε τη μητέρα της, τη Lisa, από καρκίνο του τραχήλου της μήτρας το 2013, δεν φάνηκε ότι τίποτα θα μπορούσε να είναι χειρότερο από το να βιώσει αυτή την καταστροφική απώλεια. Αλλά μόλις τρία χρόνια αργότερα, όταν ο η Samantha ήταν 17 ετών, βρέθηκε να θρηνεί ξανά για το θάνατο του πατέρα της, Alexander, ο οποίος πέθανε μετά από τη μάχη του με το λέμφωμα.

Αν και ήθελε να θρηνήσει για τον χαμό των γονιών της, η νεαρή κοπέλα δεν είχε χρόνο να το κάνει, καθώς περιβαλλόταν από τα πέντε μικρότερα αδέλφια της, τα οποία χρειάζονταν κάποιον να αναλάβει τον ρόλο του πατέρα και της μητέρας τους. Κάποιον που θα τα μάθαινε ότι ακόμη και σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, όλα θα πάνε καλά.

Αν και ήτα ακόμη στο λύκειο, η Samantha που τώρα είναι 21 ετών, δεν τα παράτησε!

«Πάντα γνώριζα ότι έπρεπε να τα φροντίσω. Αφότου χάσαμε τον πατέρα μας, συνειδητοποίησα ότι πρέπει να κανονίσω τα ραντεβού τους για τον γιατρό, να υπογράψω χαρτιά για τα σχολεία τους και πράγματα σαν αυτά!».

Τα αδέλφια της Rodriguez, Milagros, 17 ετών, Brenda, 15 ετών, Michael, 13 ετών, Bella, 9 ετών και Destiny, 7 ετών, βρίσκονται υπό τη νόμιμη κηδεμονία της γιαγιάς τους, Lourdes Navarro, στο Ορλάντο της Φλόριντα. Ωστόσο, η Samantha εξηγεί ότι η γιαγιά τους είναι περιορισμένη ως προς το πόσο μπορεί να βοηθήσει με τα εγγόνια της λόγω του πόνου της αρθρίτιδας που την ταλαιπωρεί και «γλωσσικού φραγμού», καθώς μιλάει μόνο Ισπανικά. Γι 'αυτό το λόγο, το κορίτσι ζήτησε ένα πληρεξούσιο ώστε να της επιτρέπεται να φροντίζει για όλα όσα θα φρόντιζε ένας γονιός για τα παιδιά του. Τώρα που είναι αρκετά μεγάλη, η Samantha βρίσκεται στη διαδικασία λήψης της νόμιμης και πλήρης κηδεμονίας των αδελφών της.

«Ακόμη παρατηρώ περίεργα βλέμματα ακόμη και τώρα σαν να λένε "Κοίτα αυτή την 21χρονη... είσαι η κηδεμόνας τους; Δεν μοιάζεις για κηδεμόνας...". Και εκεί απλά χαμογελάω, δεν αφήνω τέτοια σχόλια να με επηρεάσουν».

«Γνωρίζοντας ότι θέλω να τους προσφέρω τα πάντα και απλά είμαι μόνη μου, είναι δύσκολο!», αναφέρει και συνεχίζει. «Υπάρχουν πέντε παιδιά. Όσο και αν θέλω να τους προσφέρω όσα πραγματικά αξίζουν, θέλω να είμαι σίγουρη ότι κάνω τα σωστά πράγματα για το μέλλον τους!».

Η Rodriguez περιγράφει τις μέρες της «ταραχώδεις» ανάμεσα στο να πηγαίνει τα παιδιά στο σχολείο, να πηγαίνει σε ραντεβού, να τα παίρνει από το σχολείο και να βεβαιώνεται ότι όλα τρώνε - για να μην αναφέρουμε τη δική της δουλειά και το σχολικό της πρόγραμμα.

«Οι καθημερινές μας είναι σίγουρα πιο τρελές από τα σαββατοκύριακά μας», λέει. «Καταγράφω τα πάντα, σημειώνω και προσπαθώ να παραμείνω συγκεντρωμένη. Είναι δύσκολο να τα θυμηθώ όλα αν δεν τα γράφω. Έχω ένα πρόγραμμα και ξέρω όλα όσα πρέπει να κάνω για την επόμενη εβδομάδα. Αυτό γίνεται κάθε μέρα. Μπορεί να μην πηγαίνουν όλα τέλεια, αλλά έχω βάλει μια σειρά και ξέρω τι μου γίνεται!»