Και κάποια στιγμή θα αγκαλιαστούμε όπως παλιά...

Γράφει η Ερμιόνη Σαρρή

Ήταν Νοέμβριος του 2011 όταν δέχθηκα την πρώτη της φωτογραφία στον υπολογιστή μου. Ήταν 8 Νοέμβρη όταν απέκτησα για πρώτη φορά την ιδιότητα της θείας που στην αρχή μου φαινόταν τόσο αστείο. «Ναι, ναι έγινα θεία», έλεγα σε φίλους και γνωστούς δείχνοντας τη φωτογραφία της μέσα από το μαιευτήριο. Ούτε πού ήξερα τι πραγματικά σημαίνει και πώς θα αλλάξει η ζωή μου. Λίγες εβδομάδες αργότερα προσγειώθηκα στο Λονδίνο για τη γνωρίσω από κοντά.

Εννέα χρόνια τώρα αυτό το πλάσμα μου έχει δείξει με τον δικό του τρόπο πόσο ωραίο είναι να αγαπάς. Πόσο απλά πρέπει να σκέφτεσαι στη ζωή. Μέσα στην καθημερινότητα της ενήλικης ζωής ξεχνούσα τη μαγεία του να είσαι ανέμελος. Ξεχνούσα τη μαγεία του πραγματικού γέλιου.

Το καλοκαίρι του 2018 ζήσαμε μία από τις πιο δύσκολες στιγμές με τη φωτιά στο Μάτι. Η Ηλέκτρα ήταν στο Λονδίνο και ήρθε για διακοπές λίγες ημέρες αργότερα. Περίμενε το καλοκαίρι πώς και πώς. Να βρεθεί με τα ξαδέρφια της, την οικογένειά της και τους φίλους της από την Ελλάδα. Το πρώτο απόγευμα που βρέθηκε στο σπίτι μας ο χώρος ήταν ένα «νεκρό τοπίο». Μύριζε καμμένο και δεν υπήρχε ούτε ένα πράσινο φύλλο στο οπτικό μας πεδίο.

-«Πάμε να κάνουμε πικ νικ στον κήπο», μου είπε λίγα λεπτά αφότου είχε αφήσει τη βαλίτσα της στο σαλόνι.

-«Ξέρεις Ηλέκτρα, έξω μυρίζει λίγο άσχημα και το γκαζόν έχει καεί. Δεν μπορούμε να πάμε. Καλύτερα να μείνουμε εδώ στο δωμάτιό σου και να παίξουμε κάποιο επιτραπέζιο ή ό,τι άλλο θες».

Σηκώθηκε, πήρε μία μεγάλη στρογγυλή πετσέτα θαλάσσης και είπε «Ερμιόνη, μυρίζει λίγο άσχημα αλλά δεν πειράζει. Εγώ θέλω απλά να ξαπλώσουμε στον κήπο και να πούμε τα νέα μας. Σε λίγες ημέρες θα είναι ξανά όπως παλιά, για αυτό πάμε». Και πήγαμε!

Κάπως έτσι σκέφτομαι και την τωρινή κατάσταση... πως σε λίγο καιρό θα είναι όλα όπως παλιά και θα αγκαλιαστούμε ξανά με την ίδια θέρμη. Θα δούμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα, θα τα αγκαλιάσουμε σφιχτά και θα συνεχίσουμε να χαμογελάμε.

Σήμερα αυτό το 9χρονο πλάσμα έχει τα γενέθλιά του. Χρόνια πολλά καλύτερή μου φίλη. Χρόνια πολλά σε εσένα που μας υπενθυμίζεις καθημερινά τι ωραίο που είναι να είσαι αυθόρμητος στη ζωή σου. Να αγαπάς τους πάντες και να θες πάντα να τους βοηθάς.

Δεν ξέρω αν ακούγεται υπερβολικό αλλά πολλές φορές σκέφτομαι πως το να είσαι θεία είναι μία πολύ καλή πρόβα τζενεράλε για να γίνεις μία καλή μαμά. Μαθαίνεις να δίνεις, μαθαίνεις να βάζεις εσένα πολλές φορές σε δεύτερη θέση, μαθαίνεις από τα παιδιά.