Φίλη ή μαμά: Πότε δεν πρέπει να μπερδεύονται αυτά τα δυο
Ένα ερώτημα που απασχολεί πολλές μαμάδες είναι ότι το κατά πόσο μπορούν - αλλά και κατά πόσο πρέπει - να είναι φίλες με τα παιδιά τους.
Το ερώτημα αυτό δεν έχει απλή απάντηση, καθώς εξαρτάται από τις εκάστοτε συνθήκες, καθώς και από το τι ακριβώς εννοούμε όταν μιλάμε για φιλία με το παιδί μας.
Μέχρι ενός σημείου, μια μαμά μπορεί να είναι φίλη το με παιδί της. Η μητρότητα, εκτός από τη φροντίδα για την ανατροφή, την υγεία, την εκπαίδευση κ.ο.κ ενός παιδιού, περιλαμβάνει και την παρέα και το παιχνίδι μαζί του. Αυτό είναι και ένα από τα πιο όμορφα κομμάτια του να μεγαλώνει κανείς ένα παιδί, ζωτικής σημασίας για την ομαλή ψυχο-συναισθηματική του εξέλιξη αλλά και για την ισχυροποίηση του δεσμού μητέρας-παιδιού. Σε στιγμές λοιπόν που μια μαμά παίζει ή κάνει κάποια δραστηριότητα με το παιδί της, οπωσδήποτε μπορεί να γίνεται κι αυτή παιδί, και να παίζει μαζί του σαν φίλη.
Για τα παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, είναι ωραίο να γνωρίζουν ότι μπορούν να κουβεντιάσουν για ό,τι θέλουν με τη μαμά τους, όπως θα έκαναν π.χ με έναν φίλο ή με μία φίλη τους, αρκεί να μην υπάρχει πίεση από την πλευρά των γονέων για εκμυστηρεύσεις - τα παιδιά δικαιούνται στα προσωπικά τους θέματα την ιδιωτικότητά τους, εάν αυτό επιθυμούν.
Μιλώντας γενικά όμως, η σχέση μαμάς-παιδιού δεν είναι μια φιλική σχέση. Εάν μια μαμά βάλει ως προτεραιότητα το να είναι φίλη με το παιδί της, διακινδυνεύει να χαθούν λίγο τα όρια, άρα και η τήρηση κάποιων βασικών κανόνων που η ίδια έχει θέσει. Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό να διατηρούνται οι ισορροπίες και η μαμά να λειτουργεί κατά πρώτον ως μαμά, και κατά δεύτερον και ανά περίπτωση μόνο, ως φίλη. Επιπλέον, μια μαμά θα πρέπει να είναι σε επιφυλακή ώστε να μη μοιράζεται προσωπικά της προβλήματα με το παιδί, με τον τρόπο που θα έκανε με μια φίλη της. Πολλά από τα προβλήματα των ενηλίκων ενδεχομένως να είναι ακατάλληλα και ψυχολογικά επιβαρυντικά για ένα παιδί, άρα καλό είναι να αποφεύγονται από την πλευρά της μαμάς οι πολλές εκμυστηρεύσεις τέτοιου είδους. Με τα μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά, οι γονείς μπορούν να χρησιμοποιούν την κρίση τους ως προς το τι να μοιραστούν με τα παιδιά τους, και τι όχι.
Η σχέση μαμάς-παιδιού μπορεί, λοιπόν, να ενέχει κάποια φιλικά στοιχεία, όμως μία μαμά καλό είναι να είναι πρωτίστως μαμά για το παιδί της. Διατηρώντας τη σωστή δυναμική στη σχέση, βοηθάει το παιδί της να εξελιχθεί σε ισορροπημένο ενήλικα. Όταν το παιδί έχει πια ενηλικιωθεί, τότε μπορεί η μαμά να γίνει και φίλη!
Μυρτώ Κογεβίνα, MSc.
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Email: myrtokogevina@gmail.com
Facebook: https://www.facebook.com/myrto.kogevina.336
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
