Όταν οι γονείς έχουν αδυναμία σε ένα από τα παιδιά τους

Οι περισσότεροι γονείς αρνούνται ότι έχουν αδυναμία σε κάποιο από τα παιδιά τους.

Ωστόσο, σύμφωνα με μελέτη του 2005 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Family Psychology , διαπιστώθηκε ότι το 74% των μητέρων και το 70% των πατέρων έδειξαν να έχουν μια «προτίμηση» σε ένα από τα παιδιά τους.

Ειδικοί επισημαίνουν ότι οι γονείς πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στη συμπεριφορά τους απέναντι στα παιδιά, φροντίζοντας να μη γίνει αντιληπτή η όποια αδυναμία ( αν και εφόσον υπάρχει).

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς ώστε να μη ξεχωρίζουν τα παιδιά τους

Χρόνος με το κάθε παιδί ξεχωριστά

Τα αδέλφια έχουν ανάγκη να περνούν χρόνο με τους γονείς τους ξεχωριστά αφού οι ανάγκες τους είναι διαφορετικές. Με τον τρόπο αυτό αισθάνονται ότι έχουν την προσοχή των γονιών τους και δεν χρειάζεται να τη μοιραστούν ή να τη διεκδικήσουν.Είναι σημαντικό, ο γονιός να προσπαθεί να μπει στον κόσμο του κάθε παιδιού ξεχωριστά και να δείχνει προσοχή και γνήσιο ενδιαφέρον.

Κανόνες και συνέπειες δίκαιες

Συχνά οι γονείς, εξαντλούν την αυστηρότητά τους στο ένα μόνο παιδί, είτε γιατί είναι μεγαλύτερο είτε πιο άτακτο. Υποσυνείδητα δίνουν ελαφρυντικά στο αγαπημένο τους παιδί κι αυτό δεν περνά απαρατήρητο. Επομένως, είναι σημαντικό να εξετάζουν τους κανόνες και τις συνέπειες προκειμένου να βεβαιωθούν ότι δεν ευνοούν ένα μόνο από τα παιδιά της.

Έπαινος για όλους

Η καλή συμπεριφορά των παιδιών πρέπει να επαινείται, όχι όμως επιλεκτικά. Ο έπαινος θα τους βοηθήσει να αισθάνονται καλά και παράλληλα θα αντιληφθούν ότι οι γονείς τους δεν κάνουν διακρίσεις.

Αποφυγή σύγκρισης

Οι γονείς δεν πρέπει να συγκρίνουν τα αδέλφια μεταξύ τους σε θέματα επιδόσεων ή συμπεριφοράς. Η ισότιμη μεταχείριση είναι η καλύτερη και πιο δίκαιη λύση.

_{Πηγή: verywellfamily.com}