Πώς το shopping therapy μας φέρνει πιο κοντά στα παιδιά μας
Πώς μια βόλτα φέρνει το χαμόγελο στα χείλη των παιδιών!
Τον τελευταίο χρόνο ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας και τα ψώνια μαζί με τα παιδιά μας ήταν κάτι που είχαμε ξεχάσει στην πραγματικότητα πόσο διασκεδαστικά είναι. Μέχρι που τα πάντα άνοιξαν και ήρθε η στιγμή να βγω με την Νικόλ μια βόλτα και να αγοράσουμε μαζί, όλα όσα ήθελε.
Δεν φαντάζεστε λοιπόν τη χαρά της, όταν της ανακοίνωσα ότι μετά από έναν χρόνο και κάτι θα ντυθεί, θα στολιστεί και θα βγει μαζί μου βόλτα ώστε να αγοράσει όλα εκείνα που έβλεπε μέσα από την οθόνη του τάμπλετ της.
Επίσκεψη στο Golden Hall
Ήξερα πού θα πήγαινα την πρώτη βόλτα μαζί της. Ξέρω ακριβώς πόσο της αρέσει και δεν γινόταν να μην την πάω εκεί που ήθελε περισσότερο. Κάπως έτσι μπήκαμε λοιπόν στο αυτοκίνητο, κατευθυνθήκαμε προς το Μαρούσι, μπήκαμε στο parking, παρκάραμε και άρχισε η υπέροχη βόλτα μας.
Κορίτσια μου, όσο και αν μεγαλώνουν τα παιδιά μας (η δική μου είναι 11 ετών) αυτή η χαρά που έχω όταν μου σφίγγει το χέρι και περπατά δίπλα μου, είναι απερίγραπτη στ' αλήθεια. Ακόμη και με τη μάσκα της σε κάθε βήμα, το πρόσωπό της έλαμπε από ευτυχία.
"Μαμά μου, σε ευχαριστώ πολύ", μου είπε πηδώντας από τη χαρά της.
Αυτή η βόλτα για την Νικόλ ήταν δώρο και γι' αυτό ένιωσε την ανάγκη να με ευχαριστήσει που πήγαμε μαζί. Μαμά και κόρη. Σαν δυο φίλες.
Όλα όσα είδαμε και όλα όσα πήραμε
Η βόλτα μας ξεκίνησε από το ισόγειο και κάναμε την πρώτη μας στάση στα Gap kids. Ζακέτες, παπούτσια, t-shirts ήταν όλα όσα είδαμε και η Νικόλ είχε αρχίσει ήδη να συζητά για τις πρώτες της αγορές.
Σειρά είχαν τα Camper. Το καλοκαιράκι θέλει ένα άνετο πέδιλο που θα προσφέρει άνεση στο παιδί. Όταν ήταν μικρότερη, η επιλογή για εμένα ήταν πιο εύκολη στα παπούτσια, τώρα που μεγάλωσε όμως, τον πρώτο λόγο τον έχει εκείνη... και κάπως έτσι καταλήξαμε σε αυτά τα απίθανα κίτρινα πέδιλα, που όπως μπορείτε να δείτε και εσείς τα λάτρεψε από την πρώτη κιόλας στιγμή που τα είδε στη βιτρίνα.
Μόλις είδε τη βιτρίνα του καταστήματος Frattina, ήθελε να μπούμε μέσα. Έψαχνε μια γυαλιστερή φούστα, μακριά, με "κίνηση", που θα μπορούσε να συνδυάζει με τα αθλητικά της παπούτσια και ένα απλό t-shirt. Αυτό ήθελε και τελικά μετά από μια γρήγορη ματιά που έριξε στο κατάστημα, βρήκε μια φούστα "σούπερ ντρούπερ υπερπαραγωγή" όπως σχολίασε και η ίδια. Της άρεσε και την πήρε. Ποια ήμουν εγώ που θα έφερνα αντίρρηση; Άλλωστε, είχε έναν χρόνο να κάνει ψώνια έξω από το σπίτι και η λαχτάρα της να πάρει όλα αυτά που είχε στο μυαλό της, ήταν μεγάλη.
Ε ναι! Να ένα κατάστημα που μάλλον ευχαρίστησε πιο πολύ εμένα. Και το λέω αυτό, γιατί ενώ μπήκαμε να πάρουμε το λεωφορείο φιλίας, Lego Friends, που ήθελε η Νικόλ, καταλήξαμε να πάρουμε το Lego FRIENDS που κυκλοφόρησε πρόσφατα με αφορμή το πολυαναμενόμενο Friends Reunion.
Λίγο πριν αποχαιρετήσουμε το ισόγειο, μιας και η βόλτα μας θα ολοκληρωνόταν στον 1ο όροφο, μου ζήτησε να επισκεφθούμε τo κατάστημα της Benetton. Τα απίθανα χρώματα, τα σορτσάκια, τα μπλουζάκια, τα καπέλα, τα μαγιό και τα backpack την ενθουσίασαν τόσο, που ήθελε να τα πάρει ΟΛΑ και να φύγει. Αρκέστηκε σε ένα sisley φλούο σορτσάκι και ένα t-shirt, μιας και της εξήγησα ότι θα έπρεπε να κρατήσει μερικά χρήματα για τα υπόλοιπα καταστήματα που ήθελε να επισκεφθούμε.
Σειρά λοιπόν είχε ο επάνω όροφος. Όροφος που θα αγόραζε κάποια παιχνίδια για το βαφτιστήρι της (ναι, ναι έχει γίνει νονά), ένα δώρο για την ξαδέρφη της, που είχε γενέθλια και κάποια πράγματα για την ίδια.
Έτσι αρχικά πήγαμε στα sugar n’ spice. Εκεί βρήκαμε κάτι απίθανα κουβαδάκια από ανακυκλώσιμη σιλικόνη και απίθανα μαγιό που ήταν ό,τι πρέπει για τα δώρα που ψάχναμε.
Μετά τα κουβαδάκια και τα μαγιό, σειρά είχαν τα παιχνίδια που θέλαμε να αγοράσουμε. Μόλις μπήκαμε στο Γαϊτανάκι, το μάτι της Νικόλ, έπεσε πάνω σε μια σειρά από απίθανα puppets. Ξέραμε και οι δύο ότι το βαφτιστήρι της θα ενθουσιαζόταν με αυτά, μιας και του αρέσει πολύ το κουκλοθέατρο.
DPAM (Du Pareil au Même), Πρώτος όροφος
Από όταν ήταν πιο μικρή, στα D’pam κατάφερνα να βρω υπέροχα ρούχα, όχι μόνο για εκείνη, αλλά για τις ανιψιές μου και για τις φίλες της. Αυτή τη φορά, ήθελε να διαλέξει ένα δώρο για την ξαδέρφη της και δεν της χάλασα χατίρι. Άλλωστε, είχαν περάσει τα γενέθλια της ανιψιάς μου και της χρωστούσαμε ένα δωράκι.
Να πω ότι δεν ξεμυαλίστηκε; Θα πω ψέματα. Οι πετσέτες θαλάσσης, οι τσάντες, κάτι απίθανες μοντέρνες σαγιονάρες, μέχρι και φορέματα, που τελευταία είχε αρχίσει να μην τα θέλει, την έκαναν να αναθεωρήσει λίγο το στιλ της και να σκεφτεί έστω και λίγο, να αγοράσει ένα απίθανο κίτρινο φόρεμα που της τράβηξε την προσοχή.
Milkshakes and Dreams, Πρώτος όροφος
Για το τέλος αφήσαμε ένα από τα αγαπημένα της καταστήματα. Το Milkshakes and Dreams. Υπέροχα παγούρια θερμός, τσάντες, πιατάκια, ρούχα, μαγιό, απίθανα gadget που ήθελε να τα φωτογραφίσει για να τα δείξει στις φίλες της και ένα πατίνι ήταν όλα εκείνα που ήθελε να πάρει φεύγοντας από εκεί. Ήθελε... αλλά δεν τα κατάφερε... "Δεν βγαίνω μάνα μου" της είπα και αρκέστηκε σε λιγότερα δώρα απ' όσα ήθελε στην πραγματικότητα.
Shopping Therapy... Τέλος
Έτσι όπως όλα τα ωραία πράγματα, έτσι και τα ψώνια (και τα χρήματα της μανούλας) τέλειωσαν. Για αυτόν τον μήνα. Τι κατάλαβα μέσα από αυτή τη βόλτα; Ότι ο χρόνος της μαμάς, μια βόλτα και η πλήρης αφοσίωση μου σε εκείνη, την έκαναν χαρούμενη. Πολύ χαρούμενη. Φαίνεται άλλωστε. Μπορεί η μάσκα της να έκρυβε το χαμόγελό της, όμως εγώ κατάλαβα μέσα από αυτή τη βόλτα ότι τα ψώνια μαζί με τη μαμά και η παρουσία της μαμάς, τα κάνει ξεχωριστά, μοναδικά και μια αξέχαστη εμπειρία.
Δεν σας κρύβω ότι είχα ξεχάσει στην πραγματικότητα πόσο διασκεδαστικό είναι τελικά να βγαίνεις έξω, να κοιτάζεις βιτρίνες, να δοκιμάζεις ρούχα και παπούτσια και να κρατάς από το χέρι το παιδί σου απολαμβάνοντας μαζί του, όλα αυτά.
Θα το ξανακάνω; Εσείς; Ακόμη το σκέφτεστε;
photo credits: Λευτέρης Παρτσάλης
