Όταν ο σύζυγος είναι προσκολλημένος στους γονείς του

«Ο σύζυγός μου είναι υπερβολικά προσκολλημένος στους γονείς του με αποτέλεσμα να τσακωνόμαστε συχνά γι αυτό. Πώς μπορώ να του δώσω να καταλάβει ότι εμείς οι δύο είμαστε το ζευγάρι και πως δεν πρέπει να ανακατεύονται άλλοι, έστω και αν είναι οι γονείς μας στη σχέση μας;»

Όταν ο άνδρας είναι εξαρτημένος από την οικογένειά του

Ένα από τα θέματα που συχνά έρχεται στο γραφείο και βάζει φωτιά στα θεμέλια του ζευγαριού είναι οι σχέσεις με τους γονείς του ενός ή του άλλου! Ναι, δεν είναι μόνο κάποιοι άνδρες που έχουν τόσο στενή σχέση με τους γονείς τους και κυρίως την μητέρα τους, είναι και αρκετές γυναίκες που κάνουν ακριβώς το ίδιο και θα μιλήσουν και δύο και τρεις φορές την ημέρα τηλεφωνικά, χωρίς να έχουν κάτι ουσιώδες να πουν, πέρα από την αναφορά της …καθημερινότητας στο γονιό, «σαν καλό παιδάκι!»

Τι μπορώ να κάνω; Πώς να τον βοηθήσω;

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή! Όταν δύο άνθρωποι αποφασίζουν να συμβιώσουν-με γάμο ή χωρίς γάμο-το αποφασίζουν οι δυο τους. Γεγονός που σημαίνει πως συμφωνούν «άτυπα» πως η κοινή τους ζωή εξαρτάται από τους ίδιους πλέον που είναι και οι πρωταγωνιστές της σχέσης! Όλοι οι υπόλοιποι, γονείς και αδέλφια, μένουν έξω από τη σχέση, διατηρώντας «κοινωνικές» επαφές πλέον και δεν παρεμβαίνουν στο ζευγάρι. Και δεν θα αναφερθώ στα πεθερικά και στη στάση τους αλλά στη στάση εκείνου που δεν μπορεί να οριοθετήσει στην ουσία τον εαυτό του απέναντι στους γονείς του και εξακολουθεί να αντιδρά με συμπεριφορές που δεν αρμόζουν πλέον ούτε στην ηλικία αλλά ούτε και στην σημερινή του κατάσταση!

Όταν ο άνδρας δεν έχει απογαλακτιστεί - Τι να κάνετε

Σίγουρα έχει να κάνει και με την ηλικία του, με την εμπειρία του στις σχέσεις αλλά και με την προσωπικότητά του. Όπως και να έχει όμως, μην τον κατακρίνεις και μην προσπαθείς να κάνεις ανάλυση του χαρακτήρα του. Αντίθετα, μίλησέ του για το πώς αισθάνεσαι, χωρίς να αρχίσεις να τον κατηγορείς, σε πρώτο ενικό πρόσωπο, δηλαδή, μίλησε για το πώς νιώθεις εσύ και όχι να του περιγράψεις τι κάνει εκείνος!

• Ενίσχυσέ τον όταν βλέπεις πως κάνει κάτι μόνος του, πες του πόσο όμορφα νιώθεις δίπλα του όταν …
• Μάθε να «ακούς» αυτό που σου λέει χωρίς να βιάζεσαι να του δώσεις απαντήσεις, πες του πως θέλεις λίγο χρόνο να σκεφτείς…
• Προσπάθησε να καταλάβεις πώς μεγάλωσε, χωρίς βέβαια να σημαίνει πως αυτό ήταν και έτσι θα συνεχίσετε
• Ρώτησέ τον πώς θα ένιωθε αν και εσύ – φέρε παραδείγματα όμοια με τα δικά του για τους δικούς σου γονείς
• Φρόντισε να καλύψεις τις ανάγκες του, πχ. δεν γίνεται να παίρνεις φαγητό από τους δικούς του αλλά να μην θέλεις σχέση μαζί τους!
• Φρόντισε να θέλει να είναι μαζί σου και όχι μαζί τους! Στο χέρι σου είναι…

Μαρίνα Μόσχα
ΜΑ Κλινικής Ψυχολογίας – Ψυχοθεραπεύτρια