Τι έμαθα όταν άφησα τα παιδιά μου να βοηθήσουν στις δουλειές του σπιτιού

Δεν ξέρω πότε ακριβώς σταμάτησα να αφήνω τα παιδιά μου να με βοηθούν με τις δουλειές του σπιτιού, αλλά μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου παιδιού άρχισα καινούρια δουλειά, μετακόμισα στην άλλη άκρη της πόλης και τα πράγματα έγιναν λίγο περίπλοκα. Με το πρώτο μου παιδί πάντα φαινόταν να υπάρχει λίγο χρόνος και χώρος. Καθόμασταν στο πάτωμα και κάναμε πολλά πράγματα με τα άπλυτα. Για παράδειγμα ξεχωρίζαμε μαζί τα ρούχα ανά χρώμα και έτσι μαθαίναμε να αναγνωρίζουμε τις διάφορες αποχρώσεις.

Πηγαίναμε στο μανάβικο και μαζί διαλέγαμε φρούτα και λαχανικά. Ήταν μια διασκεδαστική δραστηριότητα, πέρα από το ότι διαλέγαμε το τι θα φάμε. Πάντα περίμενα με υπομονή να διαλέξει μόνη της ο,τι είχα στη λίστα μου. Δεν βιαζόμουν ποτέ. Με βοηθούσε, συνδεόμασταν, μάθαινε πολλά πράγματα και ναι ήταν υπέροχες στιγμές.

Πάμε τώρα γρήγορα στο τώρα. Που βαριέμαι να τα κάνω όλα αυτά. Που δεν έχω υπομονή για όλα όσα έκανα με την πρωτότοκη κόρη μου. Μετά τον ερχομό του τρίτου παιδιού πρόσεξα ότι οι γρήγοροι ρυθμοί και οι καθημερινές απαιτήσεις δεν με άφηναν να συνδεθώ το ίδιο με τα άλλα μου παιδιά. Η σύνδεση όμως, δεν ήταν το μόνο που έχασα. Πρόσεξα ότι τα παιδιά μου δεν με βοηθούσαν με τρόπο που θα ήθελα - για παράδειγμα, οι δουλειές θα έπρεπε να είναι διασκεδαστικές, θα έπρεπε να τις κάνουμε μαζί και όχι απλά να θέλω να τελειώσουν για να φύγει ακόμη ένα τσεκ ✔️ της λίστας μου.

Δεν άργησα να καταλάβω τι συνέβαινε. Τα παιδιά έχουν δημιουργηθεί για να είναι μέλη μιας κοινωνίας και μικροί χαρούμενοι βοηθοί. Και ενώ τα άφηνα να βοηθούν πού και πού όταν το ζητούσαν, ομολογώ ότι έμαθα να τα κάνω μόνη μου όλα για να τελειώνω μια ώρα αρχύτερα. Ήθελα να ξεμπερδεύω ώστε να έχω λίγο χρόνο να κάτσω, να διαβάσω, να παίξω ένα παιχνίδι, να κάνω ποδήλατο ή να πάω μια βόλτα με τα παιδιά. Αλλά η βιασύνη όλων αυτών των μικρών εργασιών μέσα στο σπίτι, με έκαναν να χάνω τη σημασία τους και το γιατί είναι σημαντικό να τις κάνω μαζί με τα παιδιά και ας αργώ.

Κάπως έτσι, άρχισα να ακούω τα παιδιά μου και να αναγνωρίζω τις επιθυμίες τους. Μία από αυτές τις επιθυμίες ήταν να βοηθούν στο σπίτι. Το αποτέλεσμα ήταν προφανές για εμένα και την οικογένειά μου και ιδού τι έμαθα.

Αφήστε τα παιδιά να σας βοηθήσουν στις δουλειές του σπιτιού

Είπα «ναι» στη βοήθειά της κουζίνας

Τα παιδιά μου ήθελαν να με βοηθούν στην κουζίνα. Έτσι έφτιαχνα μαζί τους το πρωινό ή το βραδινό. Μα τι έχανα τόσο καιρό θεέ μου; Δεν χρειαζόμουν και πάρα πολύ επιπλέον χρόνο για να τα ετοιμάσω... Η βοήθειά τους άλλαξε εμένα και άλλαξε και όλη μας την οικογένεια. Ο γιος μου πλέον ξέρει να κόβει μαρούλια με τα χέρια του, η κόρη μου να βάζει κουτάλια και πιρούνια στο τραπέζι ή να σερβίρει νερό.

Είπα «ναι» στη βοήθειά των άπλυτων ρούχων (ξανά)

Πρόσεξα ότι κάθε φορά που άδειαζα ένα πλυντήριο ή το γέμιζα, τα μικρά μου έτρεχαν γύρω μου. Άρχισαν να με βοηθούν με το άπλωμα και το δίπλωμα. Πλέον έχουν μάθει να διπλώνουν κάλτσες και να τις βάζουν στα συρτάρια τους.

Πώς ωφελούνται τα παιδιά (και εσείς) από τις δουλειές του σπιτιού

Οι δουλειές του σπιτιού:

• Ενισχύουν την αυτοπεποίθησή τους
• Τα βοηθά να γίνουν αυτόνομα και ανεξάρτητα
• Ενισχύουν το δέσιμο της οικογένειας
• Βοηθούν την ψυχική υγεία της μαμάς όταν έχει βοήθεια από τα μικρά της

^{ελεύθερη μετάφραση mother.ly}