Νέο μέλος στην οικογένεια: Πώς μπορούν να βοηθήσουν τα μεγαλύτερα παιδιά

Η περίοδος μετά τον τοκετό αναφέρεται συχνά και ως 4ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και αυτό γιατί είναι μία ιδιαίτερη περίοδος, ένα παραπάνω για τη νέα μαμά που αναρρώνει μετά η γέννα.

Ο ερχομός ενός νέου μέλους στην οικογένεια επηρεάζει φυσικά και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να νιώσουν ζήλια για το νεογέννητο και οι γονείς είναι εκείνοι που σε αυτό το μεταβατικό στάδιο θα πρέπει να προετοιμάσουν το παιδί και να το βοηθήσουν να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα.

Πώς να κάνετε το μεγαλύτερο παιδί συμμέτοχο στη φροντίδα του νεογέννητου

Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να βοηθήσουν με το νεογέννητο, ανάλογα φυσικά με την ηλικία τους. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, για παράδειγμα, μπορούν να βοηθήσουν κατά τη διάρκεια του μπάνιου ή όταν αλλάζετε την πάνα του μωρού. Αν τους αναθέσετε να σας δώσουν την αλοιφή για το εξάνθημα ή μια νέα πάνα από τη στοίβα που βρίσκεται κοντά, θα νιώθουν ότι συνεισφέρουν και ότι συμμετέχουν στη φροντίδα του μωρού.

Τα μεγαλύτερα μπορούν να διαβάσουν στο μωρό ένα παραμύθι ή να τραγουδήσουν ένα νανούρισμα μαζί σας πριν τον ύπνο. Μπορούν επίσης να συμμετέχουν στο παιχνίδι με το μωρό ενισχύοντας έτσι τη σχέση που αναπτύσσουν από τη μέρα που έρχεται το νέο μέλος της οικογένειας στο σπίτι.

Όσον αφορά τους εφήβους, καλό είναι να τους εμπλέξετε στη φροντίδα του μωρού στον βαθμό που θέλουν να βοηθήσουν. Μην ξεχνάτε ότι η εφηβεία είναι μία ιδιαίτερη περίοδος για τα παιδιά καθώς βιώνουν πληθώρα αλλαγών, σωματικών και συναισθηματικών. Κάποιοι έφηβοι μπορεί να είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν, ενώ άλλοι προτιμούν να περνούν χρόνο με φίλους ή στα δωμάτιά τους. Είναι απολύτως φυσιολογικά και τα δύο σε αυτή την ηλικία, ωστόσο, και η σαφής και συνεπής επικοινωνία είναι το κλειδί.

Η Laura Canada Oneill, μαμά τεσσάρων παιδιών μοιράστηκε τη δική της εμπειρία στο Mom.com όταν γεννήθηκε το μικρότερο παιδί της: «Ένα νήπιο ή παιδί προσχολικής ηλικίας μπορεί να φέρει κάτι για εσάς. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να βοηθήσουν και στο τάισμα. Στη δική μας περίπτωση ο μεγάλος μου γιος μου κατέληξε να είναι υπεύθυνος για τη μεταφορά του μωρού καθώς είχα κάνει επείγουσα καισαρική τομή. Έμαθε ακόμη και πώς να αλλάζει πάνες.»

Σημαντικό, ωστόσο, είναι να μην νιώσουν τα παιδιά καταπίεση με το βάρος της ευθύνης.

«Αποφύγετε τρομακτικές εκφράσεις όπως “είσαι μεγάλος τώρα και πρέπει να είσαι υπεύθυνος”», είπε στους New York Times ο Galit Nahum Leumi, ψυχοθεραπευτής και οικογενειακός σύμβουλος . «Συχνά υπάρχει η προσδοκία ότι ένα 3χρονο παιδί θα είναι ξαφνικά συνετό, υπομονετικό και θα αρχίσει να ντύνεται και να τρώει μόνο του» κάτι που φυσικά δεν ισχύει.

^{Με πληροφορίες από mom.com}