Πώς ένα «όταν» και ένα «τότε» θα κάνουν τη διαφορά όταν ζητάτε να κάνει κάτι το παιδί σας

Υπάρχουν μέρες όπου τα παιδιά σας δεν σας ακούνε; Όπου η απάντησή τους σε όλα είναι «ΟΧΙ!» και η λίγη υπομονή που σας είχε μείνει να φεύγει; Αν απαντήσατε ναι, δεν είστε μόνη, όλες έχουμε υπάρξει εκεί και όλες έχουμε κάνει το ίδιο λάθος. Ποιο είναι αυτό; Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας και θέλουμε να μας ακούνε. Ίσως τα λόγια μας να κρύβουν λίγη προστακτική μέσα τους. Προστακτική που κάνει τα παιδιά να συμπεριφέρονται με άρνηση.

Όπως σίγουρα θα γνωρίζετε και έχετε διαβάσει σε αρκετά άρθρα που απευθύνονται σε γονείς στο διαδίκτυο, τα παιδιά ανταποκρίνονται στη γλώσσα που χρησιμοποιούμε μαζί τους και όταν αυτή η γλώσσα πλαισιώνεται με αρνητικότητα, τότε δεν πρέπει μας ξαφνιάζει η γεμάτη άρνηση απάντησή τους.

Την επόμενη φορά που θα ζητήσετε από το παιδί σας να κάνει κάτι που ίσως δεν θέλει να κάνει ακολουθήστε τον κανόνα: Όταν... Τότε.

«Μερικές φορές μια απλή αλλαγή στα λέξεις που χρησιμοποιούμε και στο πώς το ζητάτε από το παιδί σας να κάνει τη μεγάλη διαφορά στο πώς θα ανταποκριθεί», έγραψε η Krystle Slavin κάτω από το reel που δημοσίευσε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram.

Στο reel της θα δείτε μερικά παραδείγματα του «όταν» και του «τότε» και πώς μπορούν να ενταχθούν μέσα σε φράσεις που χρησιμοποιείτε όταν τα παιδιά σας θέλετε να σας ακούσουν.

• Αντί για «Πρέπει να βάλεις τα παπούτσια σου πριν βγούμε έξω», μπορείτε να δοκιμάσετε το «OTAN βάλεις τα παπούτσια σου, ΤΟΤΕ μπορούμε να βγούμε έξω».
• Αντί για «Δεν μπορούμε να πάμε στο πάρκο μέχρι να μαζέψεις το ακατάστατο δωμάτιό σου» μπορείτε να δοκιμάσετε το «OTAN όλα τα παιχνίδια μπουν στη θέση τους, ΤΟΤΕ μπορούμε να πάμε στο πάρκο!».
• Αντί για «Δεν έχει τηλεόραση μέχρι να φας το πρωινό σου», μπορείτε να δοκιμάσετε το «OTAN τελειώσεις το πρωινό σου, ΤΟΤΕ μπορείς να δεις τηλεόραση».
• Αντί για «Δεν θα κάνεις ποδήλατο χωρίς κράνος», μπορείτε να δοκιμάσετε το «OTAN φορέσεις το κράνος σου, ΤΟΤΕ μπορείς να κάνεις ποδήλατο».

Δεν ξέρω για εσάς, πάντως είναι ίσως ο πιο απλός τρόπος που έχω δει μέχρι στιγμής για το πώς μπορούμε να πούμε στα παιδιά μας τι θέλουμε να κάνουμε, αποφεύγοντας την γκρίνια.

Αντί να απαιτούμε από τα παιδιά μας να κάνουν κάτι, προκαλώντας τα εν ολίγοις να εκνευριστούν και να αντιδράσουν αρνητικά, δοκιμάζουμε έναν άλλο τρόπο που τους δίνει την αίσθηση του ελέγχου.

Θα με ρωτήσετε αν θα λειτουργήσει; Πιθανότητα να μην λειτουργήσει 100% και σε όλες τις περιπτώσεις, όμως δεν χάνετε και τίποτε. Ίσως να σας γλιτώσει από μερικά ξεσπάσματα.

^{με πληροφορίες από το mother.ly}