Τα «μικρομέγαλα» ή αλλιώς τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς παιδικότητα

Ήθελα καιρό να γράψω για εκείνα τα παιδιά που χάνουν από νωρίς την παιδικότητά τους ή που για να είμαι πιο ακριβής: μεγαλώνουν χωρίς παιδικότητα.

Πλέον βλέπουμε παιδιά 9 και 10 ετών να μιλάνε σαν ενήλικες, να δείχνουν μια ωριμότητα που πολλοί ενήλικες δεν έχουν και δείχνουν σκέψεις και συναισθήματα με τρόπους που μας αφήνουν πολλές φορές έκπληκτους.

Αφήστε τα παιδιά να ζήσουν την παιδικότητά τους!

Τα σημερινά παιδιά μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον πολύ διαφορετικό από τις προηγούμενες γενιές. Τα παιχνίδια έχουν δώσει τη θέση τους στα κινητά τηλέφωνα, τα τάμπλετ, τις κονσόλες με videogames. Η ταχεία εισροή πληροφοριών και η έκθεση σε έννοιες ενηλίκων μέσω του διαδικτύου έχει οδηγήσει σε ένα ανησυχητικό φαινόμενο, όπου τα παιδιά μεγαλώνουν πριν την ώρα τους.

Τα παιδιά πλέον μεγαλώνουν σε έναν κόσμο ενηλίκων και γνωρίζουν πράγματα που δεν θα έπρεπε να γνωρίζουν -παρά μόνο αν ενηλικιωνόντουσαν στην πραγματικότητα- και όλο αυτό έχει ως συνέπεια να αποσυνδέονται από τους γονείς τους γρηγορότερα.

5 λάθη που κάνουν οι γονείς και επηρεάζουν αρνητικά την ψυχική ανθεκτικότητα των παιδιών τους

Τα παιδιά είναι ακόμη παιδιά

Τα παιδιά αντί να ασχολούνται με τα παιχνίδια τους, αντί να αφιερώνουν χρόνο στις αλάνες, στο ποδόσφαιρο, το μπάσκετ ή το να λένε αστεία και να απολαμβάνουν την ηλικία τους και όλα όσα φέρνει αυτή, μιλάνε και συμπεριφέρονται σαν ενήλικες, αγχώνονται, αγωνιούν και προσπαθούν να δώσουν ως άλλοι ενήλικες μέσα στο σπίτι λύση για θέματα που δεν θα έπρεπε να τα απασχολούν.

Κάποιοι γονείς ίσως να νιώθουν τυχεροί ή να θεωρούν ότι μεγαλώνουν έναν μικρό φωστήρα. Αρκετοί γονείς δεν βλέπουν την ωριμότητα των παιδιών τους ως πρόβλημα, κάθε άλλο θεωρούν ότι έχουν κάνει καλή δουλειά μιας και τα παιδιά τους δείχνουν αυτοπεποίθηση, ωριμότητα και φυσικά εξυπνάδα. Οπότε γιατί να ανησυχήσουν;

Τα παιδιά είναι παιδιά. Και αυτό το ξεχνούν πολλές φορές οι γονείς. Τα παιδιά δεν έχουν τη συναισθηματική ωριμότητα και την εμπειρία ζωής για να διαχειριστούν πολλές καταστάσεις.

Πώς ένα βίντεο με έκανε να θυμηθώ το παιδί που ήμουν κάποτε

Παραδείγματα παιδιών που χάνουν την παιδικότητά τους

Κορίτσια ηλικιών 8-12 ετών: Πρόκειται για παιδιά που αντί να παίζουν με κούκλες, με φίλες ή στα πάρκα της γειτονιάς, αγοράζουν καλλυντικά, παίζουν μόνα τους, κινηματογραφούν βίντεο tutorial για μακιγιάζ και πιστεύουν ότι είναι αρκετά μεγάλες για να παίζουν με κούκλες και διάφορα άλλα παιχνίδια.

Αγόρια 8-12 ετών: Πρόκειται για παιδιά που αντί να παίζουν με τα αυτοκινητάκια τους και τα φορτηγά τους, μπάσκετ, ποδόσφαιρο ή διάφορα άλλα παιχνίδια στο πάρκο της γειτονιάς, την πυλωτή ή τις πλατείες μένουν κλεισμένα μέσα στο σπίτι και συνδέονται στο διαδίκτυο για να παίξουν διάφορα ηλεκτρονικά παιχνίδια με τις ώρες.

Οι γονείς πιστεύουν ότι αυτή είναι η μόδα, αρνούνται να έρθουν σε αντιπαράθεση με τα παιδιά τους και κάπως έτσι μένουν ήσυχοι στον καναπέ τους και ανενόχλητοι δίνοντας ελεύθερη πρόσβαση στα smartphones και στο διαδίκτυο.

Κάποιες φορές ξεχνάμε ότι τα παιδιά είναι… παιδιά!

Με θλίβει το γεγονός ότι τα σημερινά παιδιά δεν θα έχουν κάτι να θυμούνται από τα παιδικά τους χρόνια. Για παράδειγμα θυμάμαι τις ώρες που ζωγράφιζα στο μπλοκ ζωγραφικής ή που έφτιαχνα ένα ολόκληρο σπίτι στο σαλόνι του σπιτιού μου για να παίξω με τις κούκλες μου. Θυμάμαι να παίζω κρυφτό με τις ώρες, να παίζω με τα χώματα ή στην ηλικία των 12-13 ετών να παίζω μήλα στον δρόμο με τους φίλους μου.

Οι μόνες ώρες που παρακολουθούσα τηλεόραση, ήταν νωρίς το πρωί του Σαββάτου και της Κυριακής για να παρακολουθήσω τις αγαπημένες μου παιδικές σειρές ή τα βράδια πριν πέσω για ύπνο που ήθελα να δω Απαράδεκτους.

Πλέον τα παιδιά δεν έλκονται από το παιχνίδι, δεν έλκονται από πράγματα που θα έπρεπε να κάνουν με βάση την ηλικία τους, είναι συνεχώς αγχωμένα και υπερεξαρτημένα από τις συσκευές. Ο αρνητικός αντίκτυπος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι τεράστιος. Πλατφόρμες όπως το Instagram και το TikTok προβάλουν στα παιδιά τη φαινομενικά τέλεια εικόνα, κάνοντάς τα να έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες και μια στρεβλή αντίληψη της πραγματικότητας.

Το διαδίκτυο εκθέτει τα παιδιά σε ένα ευρύ φάσμα πληροφοριών, πολλές από τις οποίες είναι ακατάλληλες για την ηλικία τους ή συναισθηματικά οδυνηρές. Ειδήσεις, παγκόσμιες τραγωδίες, πόλεμος μέχρι viral βίντεο που απεικονίζουν βία.

Τα σημερινά παιδιά χάνουν την παιδικότητά τους και έρχονται αντιμέτωπα με ένα είδος πραγματικότητας που το παιδικό μυαλό τους μπορεί να δυσκολεύεται να κατανοήσει. Χωρίς την κατάλληλη καθοδήγηση και υποστήριξη από τους γονείς, αυτή η έκθεση μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο άγχος και απογοήτευση.

«Είσαι μεγάλο παιδί πια, σταμάτα να φέρεσαι έτσι!» - Μήπως ζητάμε πολλά από τα παιδιά μας;

Όταν τα παιδιά δεν έχουν την ωριμότητα να φιλτράρουν αυτό που βλέπουν

Τα σημερινά παιδιά δεν έχουν τη συναισθηματική ωριμότητα και την εμπειρία ζωής για να διαχειριστούν ό,τι συμβαίνει γύρω τους.

Τα παιδιά που μιλούν σαν ενήλικες συνήθως γίνονται οι ενήλικες που δεν πρόλαβαν είναι ποτέ παιδιά. Γίνονται οι ενήλικες που έχασαν την παιδική τους ηλικία επειδή απέρριψαν την παιδικότητά τους εξαιτίας της επιρροής των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Μεγαλώνοντας παιδιά την εποχή της τεχνολογίας

Ως γονείς θα πρέπει να δράσουμε και να μάθουμε στα παιδιά μας πώς να είναι παιδιά. Εμείς η ίδια και οι πράξεις μας ουσιαστικά ισοπεδώνουν της ανάπτυξής τους . Αφιερώστε χρόνο στα παιδιά σας και δώστε τους χώρο για να εξερευνήσουν τα συναισθήματά τους, να αναπτύξουν ανθεκτικότητα και να αναπτυχθούν σωστά.

Παρακολουθώ αυτό το φαινόμενο τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της δουλειάς μου και όλων όσων διαβάζω ή έρχομαι σε επαφή καθημερινά. Όλο αυτό το θέμα των παιδιών που μιλούν σαν ενήλικες, που φέρονται σαν ενήλικες, που γίνονται βίαια, απαιτητικά, με προβληματίζει και συνάμα με φοβίζει. Φοβάμαι να σκέφτομαι το μέλλον. Φοβάμαι να σκέφτομαι έναν κόσμο χωρίς παιδιά που δεν ζουν την παιδικότητά τους.

Εδώ ταιριάζει απόλυτα το τραγούδι του Παύλου Σιδηρόπουλου, σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου «Γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα». Ένα τραγούδι που ίσως ακόμη και οι ίδιοι οι δημιουργοί δεν πίστευαν ότι μετά από τόσα χρόνια θα ήταν πιο επίκαιρο από ποτέ.

Μην έχετε την ψευδαίσθηση αρκετοί γονείς ότι η πρόωρη ωριμότητα που δείχνουν τα παιδιά σας είναι φυσιολογική γιατί δεν είναι. Η πρόωρη ωριμότητα δεν δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να ευδοκιμήσουν κοινωνικά, συναισθηματικά και ψυχολογικά μεγαλώνοντας.

Τα ψυχικά υγιή παιδιά έχουν γονείς που αρνούνται να κάνουν αυτά τα 7 πράγματα

Νομίζω ότι είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως τα παιδιά δεν είναι ενήλικες, ακόμη και όταν σκέφτονται, μιλούν και ενεργούν σαν αυτούς.

Τι να κάνετε

Τι θέλετε να θυμούνται τα παιδιά σας όταν μεγαλώσουν; Έναν γονιό που καθόταν στον καναπέ και κοιτούσε τηλεόραση όταν εκείνα ήθελαν με κάτι να ασχοληθούν; Έναν γονιό που κουνούσε καταφατικά το κεφάλι του, σε ό,τι και αν έλεγε το παιδί -χωρίς στην πραγματικότητα να ακούει- γιατί σκρόλαρε στο κινητό του τηλέφωνο;

Ή έναν γονιό που ήταν παρόν στη ζωή του παιδιού του; Έναν γονιό που έπαιζε επιτραπέζια μαζί του; Έναν γονιό που έπιανε ψαλίδια, χαρτόνια και μπογιές για να φτιάξει κατασκευές μαζί του; Έναν γονιό που γέμιζε το νεροχύτη με άπλυτα μπολ και κουτάλες μετά από την παρασκευή ενός νόστιμου κέικ; Έναν γονιό που έκλεινε το κινητό τηλέφωνο και έδινε προσοχή στο παιδί του όταν την είχε ανάγκη.

Συλλογιστείτε πόσο φταίμε εμείς οι ίδιοι, οι γονείς, για τα παιδιά που μεγαλώνουμε και για τη συμπεριφορά τους και για την χαμένη τους παιδικότητα.