Οι γονείς παιδιών με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη δεν χρησιμοποιούν ποτέ αυτές τις 3 φράσεις

Αν λάβουμε υπόψιν τις κατά καιρού έρευνες για την ψυχολογία των παιδιών, τους νευροεπιστήμονες, την παιδαγωγική και άλλες ειδικότητες που μελετούν τη συμπεριφορά τους, γίνεται σαφές ότι τα παιδιά είναι σφουγγάρια και οι ενήλικες καθρέφτες. Τα παιδιά μιμούνται αυτά που βλέπουν και μαθαίνουν από αυτά που τους διδάσκουν, ακόμη και χωρίς να το καταλάβουν.

Τρόποι για να στηρίξετε συναισθηματικά το παιδί σας

Εάν θέλετε πιο συναισθηματικά έξυπνα παιδιά, θα πρέπει να επικοινωνείτε μαζί τους με συναισθηματικά ευφυή τρόπο.

Σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ η τοξική και αρνητική γλώσσα, μειώνει την αυτοπεποίθηση και τα κίνητρα των παιδιών.

Η Julia DiGangiνευροψυχολόγος που ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και στην Ιατρική Σχολή της Βοστώνης, έχει ένα πλούσιο βιογραφικό. Έγραψε το βιβλίο "Energy Rising: The Neuroscience of Leading with Emotional Power", και παράλληλα σπούδασε γενετική και ανθεκτικότητα στο Columbia, στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και στο Georgetown. Οπότε όταν μιλάει για συναισθηματική νοημοσύνη και εκπαίδευση, είναι κάτι περισσότερο από ειδικός.

Αποκάλυψε, λοιπόν, τι δεν πρέπει να κάνουν οι γονείς αν θέλουν τα παιδιά τους να είναι ενήλικες με συναισθηματική νοημοσύνη.Για να επιτευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο η επικοινωνία με τα παιδιά να προάγει την ανεξαρτησία τους αλλά και τη σύνδεσή τους με τους γονείς τους.

Στην πραγματικότητα, όπως ανέφερε στο CNCB, υπάρχουν τρεις φράσεις που δεν χρησιμοποιούν ποτέ γονείς παιδιών με συναισθηματική νοημοσύνη.

1. «Γιατί δεν με ακούς;»

Είναι πιθανό τα παιδιά να μην ακούν επειδή δεν καταλαβαίνουν τι λέτε και όχι επειδή θέλουν να σας αγνοήσουν. Η ειδικός τονίζει ότι «ο εγκέφαλος των παιδιών είναι προγραμματισμένος για αυτονομία και επιθυμία να εξερευνήσουν τον κόσμο με βάση τη δική τους ταυτότητα, όχι με βάση τις πεποιθήσεις τους για το ποιοι πρέπει να είναι».

Στην πραγματικότητα, αυτές οι πεποιθήσεις είναι ό,τι έχουν οι γονείς τους για αυτά, και δεν τις λαμβάνουν καν υπόψη. Αν αναζητάτε μεγαλύτερη συναισθηματική νοημοσύνη, ο στόχος είναι η σύνδεση και, για αυτό, είναι απαραίτητη η επικοινωνία. Έτσι, αντί να ρωτήσετε "γιατί δεν με ακούς;", μπορείτε να αντιστρέψετε τους ρόλους και να αναρωτηθείτε αν εσείς ακούτε το παιδί σας κάθε φορά που σας μιλάει.

Τα παιδιά που ακούνε με την πρώτη φορά έχουν γονείς που κάνουν αυτά τα 5 πράγματα

2. «Γιατί δεν μπορείς/δεν θα το κάνεις αυτό;»

Όταν ένα παιδί δυσκολεύεται να κάνει κάτι, δεν είναι επειδή δεν θέλει αλλά συχνά επειδή δεν μπορεί. Δεν είναι τόσο πρόβλημα κινήτρων όσο ικανοτήτων του παιδιού, και αντί να παραπονιέστε γιατί δεν θέλει να κάνει κάτι, απλώς αναζητήστε τι μπορεί να το παρακινήσει (ή το αντίθετο).

Για παράδειγμα, μπορεί να εκνευρίζεστε με το παιδί σας επειδή παρακολουθεί πάρα πολλά βίντεο στο κινητό του ή μπορεί να ρωτήσετε με ειλικρίνεια γιατί του αρέσει τόσο. Με αυτό τον τρόπο, εστιάζετε σε αυτό που του αρέσει και όχι σε αυτό που δεν του αρέσει να κάνει. Επίσης, μια ερώτηση όπως «απολαμβάνεις πραγματικά να παρακολουθείς Tik Tok και θα ήθελα να μάθω γιατί. Μπορείς να το μοιραστείς μαζί μου;», θα βοηθούσε σημαντικά.

«Υπεύθυνο» ή «Υπάκουο» παιδί… Αλήθεια, τι προτιμάς;

3. «Δε σέβεσαι!»

«Είναι φυσικό να θέλετε να ελέγξετε τα συναισθήματα του παιδιού σας λέγοντάς του να να ηρεμήσει ή να ακούσει πιο προσεκτικά. Αλλά ως γονιός, η δουλειά σας δεν είναι να ελέγχετε τα συναισθήματα του παιδιού σας αλλά τα δικά σας», λέει η DiGangi.

Με το να είστε πιο νευρικοί από τα παιδιά, δεν θα τα διδάξετε να ελέγχουν συναισθήματα όπως η απογοήτευση ή ο θυμός, τα οποία σε αντίθεση με όσα πιστεύετε, δεν είναι αρνητικά. Είναι απλά συναισθήματα.

Η πιο έξυπνη συναισθηματικά προσέγγιση είναι να κάνετε συγκεκριμένες, μη επικριτικές ερωτήσεις και στη συνέχεια να δηλώσετε ρητά την προθυμία σας να ακούσετε. Ένα παράδειγμα: το παιδί σας δεν τελείωσε την εργασία του και το μαλώνετε λέγοντας ότι είναι υποχρέωσή του. Νευριάζει και υψώνει τη φωνή του.

Αντί να του πείτε ότι δεν σέβεται τίποτα και κανέναν, θα μπορούσατε να δοκιμάσετε, σύμφωνα με την ειδικό: «Βλέπω ότι δεν τελείωσες την εργασία σου. Σε δυσκολεύει κάτι; Θέλω απλώς να δω αν μπορώ να σε βοηθήσω».