Μήπως η νέα σειρά Adolescence/Εφηβεία είναι η αφύπνιση που περιμέναμε ως γονείς;

Η συγγραφέας γονεϊκών θεμάτων και βραβευμένη δημοσιογράφος Tanith Carey αποκαλύπτει γιατί αυτή η νέα, σκληρή σειρά είναι απαραίτητη.

Ακολουθεί το άρθρο της:

Υπάρχει μια σκηνή προς το τέλος του νέου δράματος του Netflix «Adolescence/Εφηβεία» που παρουσιάζει μια αντανάκλαση της κατάστασης της σύγχρονης γονεϊκότητας. Και είναι πράγματι μια πολύ οδυνηρή αντανάκλαση.

Στο τελευταίο επεισόδιο, ο μπαμπάς Έντι Μίλερ και η σύζυγός του Μάντα ξετυλίγουν δακρυσμένοι το πώς ο γλυκοπρόσωπος 13χρονος γιος τους κατέληξε σε δίκη για μαχαίρωμα ενός κοριτσιού, αφού εκείνο απέρριψε την πρότασή του για ραντεβού.

Adolescence (Εφηβεία): Η ανάρτηση της Ρούλας Ρέβη για τη σειρά φαινόμενο και τα σχόλια των followers

Δεν προσπαθούσαν πάντα για το καλύτερο; Δεν δούλευαν πολλές ώρες για να του παρέχουν τα απαραίτητα; Δεν προσπάθησαν να του βρουν χόμπι; Και όταν ζήτησε έναν υπολογιστή, του αγόρασαν περήφανα «όλο το σετ», συμπεριλαμβανομένου του γραφείου και των ακουστικών.

Τότε συνειδητοποιούν ότι τότε ήταν που άρχισαν να χάνουν τον γιο τους.

«Γύριζε σπίτι, έκλεινε με δύναμη την πόρτα και καθόταν στον υπολογιστή», λέει η Μάντα, προσπαθώντας απεγνωσμένα να καταλάβει τι συνέβη.

«Ήταν 1 το πρωί και χτυπούσα την πόρτα του λέγοντας: "Τζέιμι, έλα, γιε μου, πήγαινε για ύπνο έχεις σχολείο αύριο". Τα φώτα έσβηναν, αλλά δεν έλεγε τίποτα».

Αρκετοί γονείς στα social media αναφέρουν πόσο οδυνηρό ήταν το να παρακολουθούν αυτή τη σειρά. Αλλά ως συγγραφέας του βιβλίου «Τι σκέφτεται το παιδί μου στην εφηβεία;», σύμβουλος και μητέρα δύο παιδιών, δεν πιστεύω ότι ο φόβος ότι τα παιδιά τους θα μπορούσαν να γίνουν δολοφόνοι είναι αυτό που τους κάνει να έχουν αυτή τη γνώμη.

Ακόμα και με την αύξηση της εγκληματικότητας από εφήβους στις μέρες μας, η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ απίθανο ένα φαινομενικά καλά προσαρμοσμένο αγόρι από μια στοργική οικογένεια, όπως αυτή, να διαπράξει ένα τόσο βίαιο έγκλημα. Θα υπήρχαν πολλά άλλα προειδοποιητικά σημάδια πρώτα.

Πιστεύω ότι ο πραγματικός λόγος που το «Adolescence/Εφηβεία» είναι τόσο δυσάρεστο στην παρακολούθηση είναι ότι πολλοί γονείς αγωνίζονται με το πώς να μεγαλώσουν παιδιά σε έναν κόσμο όπου αισθάνονται ότι τα παιδιά τους «χρειάζονται» τηλέφωνα και υπολογιστές.

Δεν αισθάνονται ότι έχουν άλλη επιλογή από το να τους δώσουν την τεχνολογία που ζητούν, αλλά φοβούνται επίσης τι μπορούν να δουν τα παιδιά τους αν περιπλανηθούν σε έναν τοξικό κόσμο πορνογραφίας και βίας – έναν κόσμο που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν.

«Adolescence» (Εφηβεία): 5 λόγοι για τους οποίους πρέπει να δείτε αυτή τη σειρά στο Netflix

Σε αυτή την κρίσιμη σκηνή, ο Έντι εκφράζει πολλούς γονείς όταν συνοψίζει την αίσθηση ανημποριάς που νιώθουν τόσες πολλές οικογένειες.

«Δεν μπορείς να ξέρεις τι παρακολουθούν στο δωμάτιό τους, αγάπη μου», λέει στη γυναίκα του.

«Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα… όλα τα παιδιά είναι έτσι αυτές τις μέρες, έτσι δεν είναι;»

Αν υπάρχει ένα μήνυμα που πρέπει να πάρουμε από το «Adolescence/Εφηβεία» είναι αυτή η υπενθύμιση ότι είναι καιρός να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να αμφισβητήσουμε ότι αυτή είναι η τρέχουσα κατάσταση. Αυτό το δράμα μια υπενθύμιση ότι ΕΜΕΙΣ οι ενήλικες πρέπει να παραμείνουμε η μεγαλύτερη επιρροή στη ζωή των παιδιών μας. Όχι οι συσκευές τους.

Πρέπει να είναι οι δικές μας φωνές που ακούν, όχι αυτές τοξικών ανθρώπων με επιρροή.

Αν τα αφήσουμε να περιπλανηθούν μόνα τους σε αυτούς τους χώρους, τα αγόρια που μόλις διαμορφώνουν την αίσθηση της ταυτότητάς τους αρχίζουν να εσωτερικεύουν ανθυγιεινές ιδέες για το τι σημαίνει να είσαι άντρας.

Χωρίς μια ενήλικη προοπτική ή πλαίσιο, τα αγόρια σε ένα κρίσιμο στάδιο ανάπτυξης της ταυτότητας υποθέτουν ότι έτσι λειτουργεί ο κόσμος – εκτός αν τους πούμε ότι όλα είναι διαφορετικά. Δεν μπορούμε να αναιρέσουμε την τεχνολογία. Αλλά μπορούμε να κάνουμε περισσότερα βήματα για να παραμείνουμε συνδεδεμένοι με τα παιδιά μας – και να μην τους επιτρέψουμε ποτέ να χρησιμοποιούν τηλέφωνα και υπολογιστές στα υπνοδωμάτιά τους.

Αντί να μένουμε κολλημένοι στην άλλη πλευρά της πόρτας του υπνοδωματίου, μπορούμε να ξεκινήσουμε πρώτοι τις συζητήσεις και να τους μιλήσουμε για το τι βλέπουν στο διαδίκτυο, αντί να παραδοθούμε σε αυτό.

Ως γονείς αγοριών, μπορούμε να μιλήσουμε για το πώς η ισότητα και οι στοργικές σχέσεις είναι εξίσου σημαντικές για τα αγόρια όπως και για τα κορίτσια.

Η δυσάρεστη πραγματικότητα είναι ότι πρέπει να ξεκινήσουμε αυτές τις συζητήσεις νωρίτερα από ό,τι κάναμε τα προηγούμενα χρόνια. Οι περισσότερες μελέτες συμφωνούν ότι ένα στα τρία παιδιά έχει δει σκληρή βίαιη πορνογραφία μέχρι την ηλικία των 10 ετών – πολύ πριν καν το αναφέρουμε σε αυτά.

Οπότε ναι, ως τηλεοπτικό δράμα, το «Adolescence/Εφηβεία» είναι δύσκολο στο να το δει κανείς, αλλά είναι επίσης απαραίτητο.

Το γεγονός ότι τόσοι πολλοί από εμάς αναγνωρίζουμε πώς αυτό το ζευγάρι περιγράφει την απώλεια του γιου τους στο διαδίκτυο είναι το ξυπνητήρι που περιμέναμε.

Στις τελευταίες στιγμές που προσπαθούν να καταλάβουν πώς συνέβη αυτό στον γιο τους, ο Έντι λέει στη γυναίκα του: «Δεν φταίμε εμείς. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον εαυτό μας».

Αλλά η Μάντα είναι αυτή που του υπενθυμίζει: «Αλλά εμείς τον αναθρέψαμε, έτσι δεν είναι;»