Η ξεχωριστή ιστορία μίας οικογένειας που υιοθέτησε δύο παιδάκια
Οι γονείς που υιοθετούν παιδιά έχουν ένα απίστευτο μεγαλείο ψυχής.
Είναι άνθρωποι που η καρδιά τους είναι γεμάτη με αγάπη και θέλουν να τη δώσουν απλόχερα σε παιδιά που οι βιολογικοί τους γονείς, είτε τα έχουν εγκαταλείψει, είτε τα έχουν κακοποιήσει κι είναι σε Ιδρύματα.
Η παρακάτω ιστορία της Σάλυ και του Ρομπ Ντόνοβαν είναι σίγουρο ότι θα σας συγκινήσει. Οι δύο γονείς πήραν την απόφαση να υιοθετήσουν δύο παιδάκια, τον 13χρονο Τζέιμι και την 9χρονη Ρόους, το 2005. Η βιολογική τους μητέρα, σύμφωνα με καταγγελίες που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, τα είχε κακοποιήσει και τα είχε εγκαταλείψει. Μάλιστα είχαν βρεθεί μόνα τους στο σπίτι, χωρίς φαγητό, ενώ δεν τηρούνταν οι συνθήκες υγιεινής. Μάρτυρες είχαν δει τους γονείς τους να τα δένουν στα καθίσματα του αυτοκινήτου και να τα αφήνουν εκεί για ώρες. Ο Τζέιμι, είχε νοσηλευτεί σε νοσοκομείο, μετά από κακοποίηση που είχε υποστεί από εκείνους, μιας και τον είχαν χτυπήσει στο πρόσωπο με μπαστούνι του μπειζ μπολ.
Η Σάλυ και ο Ρομπ, για τρία ολόκληρα χρόνια προσπαθούσαν να κάνουν το δικό τους μωρό. Έτσι πήραν την απόφαση να υιοθετήσουν. Ενώ γνώριζαν την ιστορία των δύο παιδιών, εκείνοι δεν το έβαλαν κάτω, αν και δεν ήταν προετοιμασμένοι για τα ψυχικά τραύματα που είχαν τα παιδιά αυτά.
Κάθε μέρα που περνούσε με υπομονή και ψυχολογική βοήθεια, προσπαθούσαν να είναι κοντά στα παιδιά αυτά που τους είχαν ανάγκη. Ένα απόγευμα, ενώ η Σάλυ μαγείρευε στην κουζίνα της, ένα χάρτινο αεροπλανάκι προσγειώθηκε στα πόδια της. Το παίρνει και το ανοίγει. Μέσα σε αυτό υπήρχε μία ζωγραφιά η οποία έδειχνε ένα παιδάκι με λυπημένο πρόσωπο ενώ η λεζάντα που το συνόδευε ήταν η εξής: «Συγνώμη που ήμουν κακό παιδί. Είμαι κακός άνθρωπος».
Η 42χρονη μητέρα, σχεδίασε ένα μεγάλο χαμόγελο στην άλλη μεριά του χαρτιού κι έγραψε: «Σ'αγαπώ». Το έκλεισε και το έστειλε πίσω στο σαλόνι, όπου κάθονταν τα αγγελούδια της παρέα με τον πατέρα τους.
Ο Τζέιμι πολλές φορές έκανε σχέδια για να εξηγήσει με την εικόνα πώς ζούσε με τους βιολογικούς του γονείς. Ένα από αυτά απεικόνιζε ένα ποτάμι ορμητικό, όπου αυτός στεκόταν στη μία όχθη μόνος του κι οι γονείς του στην άλλη. Με αυτόν τον τρόπο ήθελε να δείξει πόσο μόνος και φοβισμένος νιώθει. Η Σάλυ πήρε το χαρτί και ζωγράφισε βάρκες, δίνοντάς του να καταλάβει ότι έτσι θα μπορεί να είναι ο ένας κοντά στον άλλον.
Μετά από 8 χρόνια η 24χρονη μητέρα έγραψε βιβλίο προκειμένου να ενημερώσει και να βοηθήσει τους γονείς που επιθυμούν να υιοθετήσουν παιδιά τα οποία έχουν υποστεί κακοποίηση από τους βιολογικούς γονείς τους. Όπως αναφέρει η ίδια το βιβλίο αυτό είναι ένα γράμμα αγάπης για τα παιδιά που είχαν μία άσχημη αρχή στη ζωή τους.