Πέντε πράγματα που ένας γονιός δεν πρέπει να κάνει ποτέ για το παιδί του!
Όσο υπερπροστατευτική και αν είναι μια μαμά για το παιδί της, όσο και αν το αγαπά και θέλει να το βοηθάει, θα πρέπει να σταματήσει να κάνει πράγματα που το «κρατάνε πίσω» και που δεν το αφήνουν να ανεξαρτητοποιηθεί.
Ποια όμως είναι αυτά τα πέντε πράγματα που πρέπει να σταματήσουμε να κάνουμε ως γονείς για να βοηθήσουμε στη σωστή ανάπτυξη και στη σωστή εξέλιξη του παιδιού μας; Δείτε παρακάτω
1. Ποτέ μην του λέτε ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι.
Αν πείτε στο παιδί σας, «σταμάτα, δεν μπορείς να το κάνεις άστο να το κάνω εγώ», είναι σαν να του λέτε να εγκαταλείψει την προσπάθειά του. Αφήστε το να προσπαθήσει ακόμη και αν δεν τα καταφέρει και πείτε του, «Δεν πειράζει, την επόμενη φορά θα τα καταφέρεις, γιατί μπορείς!».
2. Ποτέ μην κάνετε τις σχολικές του εργασίες.
Όσο και αν θέλετε να διορθώσετε εσείς το παιδί σας είναι λάθος. Αυτό είναι δουλειά της δασκάλας. Μόνο από τα λάθη του θα μπορέσει να μάθει. Αν του τα διορθώνετε θα επαναπαυτεί στην βοήθειά σας. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε αν βρείτε λάθη, μην τα υποδείξετε,απλά ζητήστε του να ελέγξει μόνο του το γραπτό του για να τα διορθώσει.
3. Μην του επιβάλετε τους φίλους του.
Επειδή εσείς είστε φίλη με την μαμά του συμμαθητή του, δεν σημαίνει πώς το παιδί της φίλης σας και το δικό σας παιδί, ταιριάζουν. Αφήστε το να διαλέγει μόνο του τις παρέες του. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ένα μάθημα που το παιδί σας πρέπει να μάθει χωρίς τη βοήθειά σας.
4. Μην διαλέγετε την εξωσχολική του δραστηριότητα.
Επειδή εσείς θα θέλατε να γίνετε μπαλαρίνα, δεν σημαίνει ότι και η κόρη σας θέλει, ή επειδή αρέσει το τραγούδι και η μουσική σε εσάς, δεν σημαίνει ότι πρέπει να αρέσει και στο παιδί σας απαραίτητα. Ρωτήστε το παιδί σας τι θέλει και τι του αρέσει. Μην βγάζετε τα δικά σας απωθημένα και θέλω, στα παιδιά σας.
5. Ποτέ μην μιλάτε για λογαριασμό του.
Αυτό ίσως είναι και το πιο σημαντικό κομμάτι στο θέμα «ανεξαρτησία». Αν κάποιος του κάνει κάποια ερώτηση, όπως το πώς το λένε ή τι τάξη πάει, μην βιαστείτε να απαντήσετε εσείς. Αφήστε το να δώσει την δική του απάντηση. Το ίδιο ισχύει και σε μια διαφωνία με συνομήλικούς του. Μην εμπλακείτε. Αφήστε το να λύσει τη διαφορά, μόνο του!