Η επικοινωνία μεταξύ γονιών και παιδιών είναι το Α και το Ω!
Θεωρείται αυτονόητο ότι οι γονείς είναι δίπλα στα παιδιά τους. Ότι στέκονται δίπλα τους σε κάθε δυσκολία και ότι αποτελούν το πιο ουσιαστικό στήριγμα στη ζωή τους.
Γράφει η 'Ελια Κωνσταντινίδη
Αυτό προϋποθέτει όμως, ότι τα ίδια τα παιδιά θα αποζητήσουν την "αγκαλιά" και τη "θαλπωρή" του γονιού. Κι αυτό για να συμβεί, θέλει δουλειά και αφοσίωση.
Πολλή κουβέντα. Η συζήτηση με τα παιδιά σας είναι το Α και το Ω. Αυτό σας φέρνει πιο κοντά. Η επικοινωνία "λύνει" ανασφάλειες, φόβους, δυναμώνει και θωρακίζει τον χαρακτήρα του παιδιού. Είναι πολύ βασικό να μάθει με την συζήτηση να λύνει θέματα, να κατανοεί, να διεκδικεί, να αρνείται, να ανοίγει την ψυχή του και να μάθει να μην κρατάει μέσα του ο,τιδήποτε "μολυσματικό" και ανούσιο. Είναι ο καλύτερος τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα για το παιδί σας και να το προστατεύετε όταν χρειαστεί. Είναι ο καλύτερος τρόπος να διαμορφώσετε έναν ενήλικα που θα μπορεί να διαχειριστεί καταστάσεις με μεγαλύτερη ψυχραιμία και ωριμότητα.
Μη γίνεστε επικριτικοί. Ο ρόλος του γονέα είναι να βοηθήσει στη διάπλαση ενός ηθικού ανθρώπου, να καθοδηγήσει με λεπτές κινήσεις το παιδί σε σωστές για το ίδιο επιλογές, χωρίς να νιώθει την πίεση και την υποχρέωση ότι πρέπει να το κάνει για κάποιον τρίτο. Είναι λογικό, ότι στην πορεία αυτή, κάπου θα παρεκκλίνει, κάτι θα χειριστεί με "λάθος" τρόπο. Σ΄αυτό το σημείο, δεν πρέπει το παιδί σας να διαλέξει το ψέμα για να σας αντιμετωπίσει. Πρέπει να γνωρίζει ότι δεν είστε ένας αυστηρός κριτής που του τη φυλάει στη γωνία για το επιπλήξει, αλλά ένας φίλος και καλός σύμβουλος. Όταν τα παιδιά σας σας φοβούνται, αυτόματα σας απομονώνουν.
Κατανόηση. Πολλές φορές, όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, ακόμα κι όταν ασήμαντα γεγονότα μας ωθούν να πνιγούμε σε μια κουταλιά νερό, έχουμε ανάγκη από κάποιον απλά να μας ακούσει και να μας κατανοήσει. Αυτό από μόνο του, χωρίς συμβουλές και πολλά λόγια είναι λυτρωτικό. Είναι σα να μιλάμε στον ίδιο μας τον εαυτό και να μας δίνουμε εμείς τη λύση.
Είναι πολύ σημαντικό ο γονιός να μπορεί να αποκωδικοποιήσει τις ανάγκες του παιδιού και να κινηθεί ανάλογα. Είναι πολύ σημαντικό, να χτίσει μια σχέση ουσιαστική, μια σχέση εμπιστοσύνης και αγάπης που έχει χώρο για τις μεγαλύτερες ευτυχίες, ατυχίες και αναποδιές.
