Πρέπει οι γονείς να ζητούν συγγνώμη από τα παιδιά τους;
Οι σχέσεις γονιών και παιδιών περνάνε από διάφορα στάδια και εξελίσσονται συνεχώς. Όλοι μας κάνουμε λάθη, μικρότερα ή μεγαλύτερα, ωστόσο ο απώτερος σκοπός είναι να βελτιωνόμαστε και να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.
Το να βάλει ένας γονιός στη ζωή του την ειλικρινή απολογία, όταν έχει κάνει κάποιο λάθος, είναι ένας τρόπος να θεμελιώσει σχέση αμοιβαίου σεβασμού και ειλικρίνειας με το παιδί.
Όμως,υπάρχουν και γονείς οι οποίοι παρουσιάζονται στα παιδιά τους ως τέλειοι. Και ως τέλειοι που είναι δεν ζητάνε ποτέ συγγνώμη επειδή, κατά τη γνώμη τους, δεν κάνουν ποτέ λάθος. Όταν τα παιδιά είναι μικρά, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αποδεχτούν την συμπεριφορά αυτή και να δεχτούν την κριτική και τα παράπονα. Αλλά, όταν γίνουν έφηβοι, ευθέως θα τους αμφισβητήσουν.
Τι πρέπει λοιπόν, ο γονιός να πει όταν κατηγορηθεί ότι φωνάζει παρά πολύ; "Έχεις δίκιο, πραγματικά φωνάζω. Σου ζητώ συγγνώμη. Θα πρέπει να διαχειριστώ το θυμό μου καλύτερα ..." Αυτή η παραδοχή ισοδυναμεί με μια πολύ ωραία συγγνώμη. Αυτό θα βοηθήσει το παιδί να μάθει να διατυπώσει παρόμοια αντίδραση στις μελλοντικές φραστικές επιθέσεις.
Όταν λοιπόν οι γονείς ζητούν συγγνώμη, είναι πιο εύκολο και πιο φυσικό να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους και τα παιδιά.
