Όταν το «όχι» μπαίνει στη ζωή των γονιών για να υποστηρίξει τους κανόνες

Κάθε οικογένεια έχει τις δικές της αξίες και θέτει τους δικούς της κανόνες, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις κοινές κοινωνικές αξίες που υπάρχουν. Για να εισακουστεί το όχι μας, πρέπει να έχουμε πρώτα εξασφαλίσει μια υγιή επικοινωνία με τα παιδιά μας.

Τα όχι αλλά και οι λόγοι απαγόρευσης πρέπει να είναι απόλυτα ξεκάθαροι και απόλυτα σταθεροί. Δεν αλλάζουμε συνεχώς απόψεις για ένα θέμα και θα ήταν φρόνιμο όλα τα μέλη της οικογένειας ή μιας κοινωνικής ομάδας να ακολουθούν κοινή τακτική κι αντιμετώπιση. Μέσα από τους κανόνες και τα όρια που θέτουμε δημιουργούμε το αίσθημα της ασφάλειας στα παιδιά το οποίο έχουν απόλυτη ανάγκη.

Συνήθεις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε:

-Οι γονείς νιώθουν τύψεις κι ελαχιστοποιούν τα όχι προκειμένου να νιώσουν καλύτερα.
-Λένε συνεχώς «όχι», με αποτέλεσμα να χάνεται η αξία του.
-Συνήθως δεν εξηγείται ο λόγος για τον οποίο απαγορεύουμε κάτι. Να μην ξεχνάμε ότι πρέπει να διευκρινίζουμε το λάθος στο οποίο προέβησαν και να κατακρίνουμε τη συμπεριφορά του παιδιού κι όχι το ίδιο το παιδί.
-Δεν είναι λίγες οι φορές που μπαίνουμε στη διαδικασία των πολύωρων συζητήσεων κι εξηγήσεων κουράζοντας και μπερδεύοντας με αυτόν τρόπο τα παιδιά.
-Δεν υπενθυμίζουμε συχνά τις απαγορεύσεις μας. Δεν αναφέρουμε τους κανόνες μόνο όταν το επιβάλλει η περίσταση αλλά σε τακτά χρονικά διαστήματα.
-Αρκετές φορές οι γονείς χάνουν την ψυχραιμία τους και φωνάζουν με αποτέλεσμα να χάνεται η ουσία της παρατήρησης και να δημιουργηθεί ένταση.

Μαρία Σινάνη
Βρεφονηπιαγωγός