Διεθνή διαζύγια: Νέοι κανόνες για την επίλυση περιουσιακών διαφορών

Όταν όμως ένας από τους συζύγους πεθάνει ή εάν το ζευγάρι αποφασίσει να χωρίσει, τι γίνεται με το σπίτι ή το αυτοκίνητο; Ποιο δικαστήριο είναι αρμόδιο να αποφασίσει για τα κοινά περιουσιακά στοιχεία; Είναι πολύ δύσκολο για τα διεθνή ζευγάρια να γνωρίζουν ποιο δικαστήριο είναι αρμόδιο να ασχοληθεί με την περιουσία τους και ποια νομοθεσία εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση, καθώς οι κανόνες διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των χωρών της ΕΕ.

Οι παράλληλες νομικές διαδικασίες σε διαφορετικές χώρες με την εφαρμογή διαφορετικών νόμων, οδηγούν σε αντιφατικές αποφάσεις και σε νομικά έξοδα άνω του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ ετησίως. Και ενώ μέχρι τώρα αρμόδιο για την επίλυση των διαφορών αυτών ήταν το δικαστήριο της χώρας που όριζε το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο, στις 23 Ιουνίου 2016, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε δύο νέους κανόνες για τη ρύθμιση των περιουσιακών σχέσεων μεταξύ των «διεθνών ζευγαριών».

Οι δύο κανονισμοί που ψηφίστηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων και τις περιουσιακές σχέσεις των συντρόφων, θα καθορίζουν ποιας χώρας τα δικαστήρια είναι αρμόδια να ασχοληθούν με τη διευθέτηση των περιουσιακών διαφορών των ζευγαριών.

Επίσης, θα επιτρέπουν στους συζύγους και συντρόφους να επιλέγουν, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, το δικαστήριο που θα είναι αρμόδιο για τα περιουσιακά τους ζητήματα, καθώς και το εφαρμοστέο δίκαιο. Αυτό μπορεί να είναι το δίκαιο της χώρας διαμονής ή ιθαγένειας, και θα ισχύει για το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων του ζευγαριού, από το αυτοκίνητο ή τον τραπεζικό λογαριασμό μέχρι τα ακίνητα, ανεξαρτήτως του αν τα περιουσιακά στοιχεία βρίσκονται σε διαφορετικές χώρες ή όχι. Οι κανόνες θα διευκολύνουν επίσης την αναγνώριση και την εκτέλεση σε ένα κράτος μέλος της ΕΕ απόφασης επί ζητημάτων ιδιοκτησίας που εκδίδεται σε άλλο κράτος μέλος, ώστε να αποφεύγονται οι παράλληλες και ενδεχομένως αντικρουόμενες διαδικασίες.

Είναι σημαντικό οι νέοι αυτοί κανόνες να ισχύουν τόσο για τον γάμο όσο και για την καταχωρισμένη συμβίωση. Οι νομικές παραδόσεις στις διάφορες χώρες θα γίνονται πλήρως σεβαστές: ο ορισμός του γάμου ή της καταχωρισμένης συμβίωσης, οι όροι σύναψής τους, ή τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που απορρέουν από γάμο ή καταχωρισμένη συμβίωση θα εξακολουθήσουν να διέπονται από το εθνικό δίκαιο. Εξάλλου, οι νέοι κανόνες δεν απαιτούν από χώρα της ΕΕ να αναγνωρίσει τον γάμο ή την καταχωρισμένη συμβίωση που έχει συναφθεί σε άλλη χώρα.

Τα δεκαοκτώ κράτη-μέλη που συμμετέχουν στην ενισχυμένη συνεργασία είναι το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Κύπρος, η Τσεχική Δημοκρατία, η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ισπανία, η Γαλλία, η Κροατία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα, οι Κάτω Χώρες, η Αυστρία, η Πορτογαλία, η Σλοβενία, η Φινλανδία και η Σουηδία. Άλλα κράτη-μέλη μπορούν να προσχωρήσουν οποιαδήποτε στιγμή μετά την έγκρισή της. Εν προκειμένω, η Εσθονία ανήγγειλε την πρόθεσή της να συμμετάσχει στη συνεργασία μετά την έγκρισή της.

Στυλιανή Κ. Μπακαμήτσου
Ασκ. Δικηγόρος
Δικηγορικό Γραφείο "ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΥΛΩΝΙΤΗ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ"
Δημητσάνας 42, Αθήνα, 11 522
τηλ. 210 3236976
κιν. 6984183366, e-mail: lbakamitsou@gmail.com
http://www.avlonitislaw.gr
http://www.aplawmediator.net