Χτύπημα στο κεφάλι του παιδιού: Πότε πρέπει να ανησυχούμε
Οι πτώσεις αποτελούν τις πιο συχνές αιτίες τραυματισμού στο κεφάλι. Τα περισσότερα τραύματα από αυτά είναι ήπια, περιορίζονται σε τοπικά φαινόμενα και συνήθως δεν συνοδεύονται από εγκεφαλικές βλάβες ή απώτερες νευρολογικές επιπλοκές.
Η κάκωση κεφαλής, όπως είναι ο ιατρικός όρος, αφορά σε αθώα χτυπήματα στο κεφάλι όπως είναι οι εκδορές, ενώ η κρανιοεγκεφαλική κάκωση περιλαμβάνει χτυπήματα στο κεφάλι που προκαλούν έστω και περιορισμένη εγκεφαλική δυσλειτουργία, χωρίς να είναι απαραίτητη η ανάδειξη συγκεκριμένης βλάβης στον εγκέφαλο.
Είναι χρήσιμο, λοιπόν, οι γονείς να γνωρίζουν ορισμένα χαρακτηριστικά και να είναι σε θέση να ξεχωρίσουν μια αθώα κάκωση από αυτήν που θα χρειαστεί περαιτέρω εξειδικευμένη εκτίμηση.
Εάν το παιδί έχει χτυπήσει στο κεφάλι πρέπει να έχετε υπόψιν σας τα εξής:
• Οι εξωτερικοί τραυματισμοί στο κεφάλι ματώνουν πολύ.
• Αν το παιδί δεν έχασε τις αισθήσεις του, επικοινωνεί και συμπεριφέρεται ως συνήθως, τοποθετήστε πάγο πάνω στο τραύμα. Παρακολουθήστε στενά το παιδί σας τις επόμενες 24 ώρες. Αν αυτό παρουσιάσει σημάδια που να υποδεικνύουν και εσωτερικό τραυματισμό, καλέστε αμέσως ιατρική βοήθεια.
• Αν το ατύχημα συμβεί κοντά στην ώρα που το παιδί πάει για ύπνο, αφήστε το παιδί να αποκοιμηθεί κανονικά, αλλά ελέγχετε κάθε 2 ώρες το χρώμα του δέρματός του, την αναπνοή του ή αν κουνάει τα χέρια ή τα πόδια του.
• Δοκιμάστε να ξυπνήσετε το παιδί σας. Κανονικά θα πρέπει να ενοχληθεί και να επιχειρήσει να ξανακοιμηθεί.
• Προσέξτε τον τρόπο με τον οποίο περπατά. Αν δεν έχει ισορροπία και περπατά ακανόνιστα , ζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια.
• Μην αδιαφορήσετε αν υπάρχει έντονος και επίμονος πονοκέφαλος, που δεν περνά με τα συνήθη παυσίπονα ή παραπονείται για μουδιάσματα στα χέρια ή στα πόδια, για πόνο στην περιοχή του αυχένα και δυσκολεύεται να στηρίξει το κεφάλι του ή το κρατά σε λοξή θέση σε σχέση με τον αυχένα - λαιμό του.
Σημεία προσοχής
Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνουν οι γονείς σε περιπτώσεις μετά την κάκωση, κατά τις οποίες:
• Υπάρχει απώλεια αισθήσεων. Το παιδί, δηλαδή, αμέσως ή λίγο μετά το χτύπημα είναι αναίσθητο και δεν αντιδρά έστω και για μερικά δευτερόλεπτα.
• Εμφανίζονται σπασμοί, επιληπτική κρίση δηλαδή που μπορεί επίσης να περιλαμβάνει απώλεια ούρων - κοπράνων, ή στροφή βλέμματος (φαίνεται το άσπρο των ματιών).
• Κάποια πλευρά του σώματος είναι πιο αδύναμη από την άλλη (π.χ. άνω - κάτω άκρο, γωνία του στόματος).
• Το παιδί είναι ληθαργικό, κοιμάται δηλαδή βαθιά και υπάρχει δυσκολία στην αφύπνισή του.
• Αντίθετα, το παιδί μπορεί να είναι ευερέθιστο, να κλαίει και να μην παρηγορείται, ή να είναι διεγερτικό.
• Περπατά ακανόνιστα και έχει διαταραγμένη ισορροπία.
• Εμφανίζει έντονο και επίμονο πονοκέφαλο, που δεν περνά με τα συνήθη παυσίπονα (π.χ. παρακεταμόλη) και γίνεται όλο και χειρότερος.
• Παραπονείται για μουδιάσματα στα χέρια ή στα πόδια, για πόνο στην περιοχή του αυχένα και δυσκολεύεται να στηρίξει το κεφάλι του ή το κρατά σε λοξή θέση σε σχέση με τον αυχένα - λαιμό του.
Τα παραπάνω είναι σοβαρά και ανησυχητικά συμπτώματα και σημεία. Η εμφάνισή τους επιβάλλει την άμεση μεταφορά του παιδιού με ασφαλείς συνθήκες σε νοσοκομείο, το οποίο κατά προτίμηση θα παρέχει παιδοχειρουργική και νευροχειρουργική κάλυψη.