Ο παππούς και η γιαγιά σας σαμποτάρουν σε σχέση με τα παιδιά σας: Τί να κάνετε;
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες είναι ευλογία αλλά καμιά φορά μας τα κάνουν και ...μαντάρα, από τη διάθεσή τους να «εξυπηρετήσουν» τα παιδιά μας. Αυτά τα παιδιά, που είναι δυο φορές παιδιά τους...
4 χαλάστρες που τις ξέρουμε καλά:
Γλυκά
Δεν μπορούν να αντισταθούν. Σοκολάτες ξανά και ξανά.
Δεν ακούνε. Θέλουν να δώσουν το γλυκό εκείνη τη στιγμή που θέλουν. Τέλος. Κι ας είναι μόλις πριν το γεύμα...
Δεν ξέρουμε αν θα πετύχει πάντα, αλλά μία ιδέα είναι να τους διαλέγετε εσείς το γλυκό που εγκρίνετε για το παιδί σας και να το δίνετε στον παππού να το δώσει εκείνος. πχ ένα γλυφιτζουρι πριν το γεύμα δεν είναι το ίδιο κακό όπως ένα σοκολατένιο ντόνατ! Εναλλακτικά, πείτε του να δώσει μισό πριν το φαγητό και μισό μετά... Ο,τι μπορείτε τέλος πάντων για να μετριάσετε την επίπτωση του να χάσει το παιδί σας την όρεξή του.
Τιμωρίες/επιπτώσεις
Σχεδόν ανύπαρκτες από τον παππού και τη γιαγια, ακόμη και στην κακή συμπεριφορά του παιδιού. Μη θυμώνετε. Καταρχήν κατανοήστε ότι μπορεί να τους δείτε να γελάνε, σε κάποιο ξέσπασμα του παιδιού σας, γιατί δεν νιώθουν και εκείνοι ανετα να το τιμωρήσουν, αφού δεν είναι το παιδί τους. Επιπλέον, και κυρίως, θέλουν να είναι οι "καλοί". Δε θα στείλουν τιμωρία τα παιδιά. Αυτό που μπορείτε να κανετε είναι να τους πείτε να «απειλήσουν» τουλάχιστον ότι δε θα του ξαναδώσουν γλυκό... ή κάτι ακόμη πιο εύκολο, για να μην είναι «οι κακοί» της παρέας, να πούν στοπαιδί ότι αν συνεχίσει να μην ακούει, θα το μαρτυρήσουν σε σας. Τουλάχιστον έτσι τα παιδιά ξέρουν ότι κάποια εππίπτωση θα υπάρξει...
Επιπλέον, έχουν συχνά το επιχείρημα ότι κι αυτοί μεγάλωσαν παιδιά, και ξέρουν τί να κάνουν. Μιλήστε τους με σεβασμό, αναγνωρίζοντας τη διαφορά ηλικίας, γενιάς και νοοτροπίας και πείτε τους ότι παρολο που αναγνωρίζετε τα δικά τους επιτεύγματα στο μεγάλωμα των παιδιών τους, εσείς και ο σύντρόφός σας προσεγγίζετε το θέμα της διαπαιδαγώγησης με άλλο τρόπο και θα θέλατε να το σεβαστούν. Μην κοντράρεστε. Αφήστε τις γέφυρες επικοινωνίας ανοιχτές. Και δείξτε κατανόηση. Θα χρειαστεί και να υποχωρήσετε. Να είστε έτοιμοι γι αυτό.
Ιστορίες για σας
Ο παππούς λέει καμιά φορά τρομερές ιστορίες για πράγματα που κάνατε όταν ήσασταν μικροί. Και είναι ιστορίες που δε θα θέλατε να ξέρουν τα παιδιά σας, γιατί τους μπαίνουν ιδέες. Εκείνος μπορεί να καυχιέται για το πώς σας έκανε τελικά να ηρεμήσετε, ή πώς σας τιμώρησε και δεν το ξανακάνατε, αλλά την ίδια στιγμή βάζει ιδέες στα παιδιά σας για νέες αταξίες. Να θυμάστε ότι ο παππούς ποτέ δεν το κάνει κακοπροαίρετα. Το πιο σοφό πράγμα που μπορείτε να κάνετε, είναι να το εξηγήσετε και να τον βάλετε στη θέση σας. Να του πείτε ότι σας αποδυναμώνει σα γονιό αυτό που κάνει και ότι δε θα ήθελε κάποιος να του το κανει όταν μεγάλωνε εκείνος εσάς. Το πιθανότερο είναι πως θα το καταλάβει.
Ο παππούς-μπαμπάς και η γιαγιά-μαμά
Αν ζείτε όλοι μαζί και ειδικά αν σας βοηθούν στην καθημερινότητα, τότε να είστε προετοιμασμένοι ότι πολλές φορές θα φερθούν σαν γονείς, ξεπερνώντας κάποια όρια που εσείς έχετε το μυαλο σας. Αν η γιαγιά έχει γνώση για κάθετι που συμβαίνει μέσα στο σπίτι, θα έχει πιθανόν και άποψη για το πώς θα το αντιμετωπίσει. Αν ξέρει τί θέλει ένα μωρό που κλαίει, θα τρέξει να το δώσει, πριν προλάβετε εσείς. Ακόμη και τις φορές που εσείς ΔΕΝ θα θέλετε να το δώσετε...
Πώς θα πείτε λοιπόν στη μαμά ή πεθερά σας να κάνει λίγο πίσω, γιατι εσείς είστε η μαμά;
Αυτό το θέμα είναι λεπτό και θέλει πολύ προσοχή. Πρώτα από όλα αναγνωρίστε τη συμβολή τους και ευχαριστείστε την για όσα κάνει, με λέξεις έντονες που θα τις θυμάται. Δείξτε της οτι ξέρετε καλά πως κάνει πολλά παραπάνω από μια τυπική γιαγιά και είστε τυχερή που την έχετε. Εξηγήστε της ότι πάντα παίρνετε υπόψη την γνώμη της, αλλά εσείς θα αποφασίζετε στο τέλος. Και ότι όταν δεν συμφωνείτε, αυτό δεν πρέπει να αποτελεί λόγο ρήξης... Καλό θα είναι μάλιστα, αυτή την κουβέντα να την κάνετε απο τη αρχή ή σε ηρεμία, και όχι με αφορμή μια διαφωνία, γιατί τότε η ατμόσφαιρα θα είναι ηλεκτρισμένη.
Αν δείτε ότι δεν μπορείτε να τη συνετίσετε τότε θα ζητάτε λιγότερα απο εκείνη (πιο λίγες ώρες να κρατάει το μωρό, να μη μαγειρεύει, να μην σιγυρίζει, ή ό,τι άλλο σας κάνει). Δεν είναι εύκολο να καταρρίψετε το επιχείρημα στο μυαλό της «εμένα γιατί μου κάνεις παρατηρήσεις αφού κάνω τόσα πολλά για σας». Κάντε την κατάσταση τέτοια ώστε να μην της χρωστάτε. Εναλλακτικά, θα πρέπει να αναθεωρήσετε τον τρόπο που ζείτε (όλοι μαζί) και να δείτε μήπως τελικά αυτή η συμβίωση δεν έχει τοσα καλά όσα θα θέλατε.
Και μην ξεχνάτε και μία άλλη πιθανότητα: Εσείς μπορεί να νομίζετε ότι θέλει να ανακατεύεται, και την ίδια στιγμή εκείνη να νιώθει εξουθενωμένη και να μην μπορεί να συμμετέχει τόσο. Δεν είναι πάντα όλα όπως δείχνουν. Κάντε ανοιχτή κουβέντα μαζί της και βρείτε τις ισορροπίες σας.
Αν είναι η μητέρα σας, είναι λιγο πιο ευκολη η κουβέντα. Αν είναι η πεθερά σας, θυμήστε της ότι έκανε μια πολύ καλή δουλειά με τον καλό σας, αλλά τώρα θέλετε να εμπιστευτεί εσάς και το παιδί της, στις δικές τους απόψεις.
Να θυμάστε ότι μία μέρα θα είστε και εσείς στη θέση τους και θα θέλετε χρόνο και εμπειρίες με τα εγγόνια σας. Να είστε δοτικοί, αγαπησιάρηδες και ευγνώμωνες που τα παιδιά σας έχουν παππού και γιαγιά που βοηθούν. Και ακομη και αν εκείνοι σαμποτάρουν τη δουλειά σας, εσείς μη σαμποτάρετε τις ευκαιρίες των παιδιών σας να περάσουν χρονο με τον παππού και τη γιαγιά.