Julie Lythcott-Haims: «Δεν είμαστε καλοί γονείς επειδή απλώς υπερπροσπαθούμε» - Δείτε το υπέροχο βίντεο
H Julie Lythcott-Haims, σύμβουλος γονιών σε θέματα ανατροφής, μίλησε στο ΤΕD,για το πώς μεγαλώνουμε επιτυχημένα παιδιά, τί κάνουμε σωστά και τι κάνουμε λάθος... Και γιατί όλοι -κακώς- υπερπροσπαθούμε.
Μίλησε για όλους τους γονείς που δεν ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους και για το πώς όλοι οι άλλοι τους επικρίνουμε. Aλλά το βάρος δεν ήταν εκεί. Ηταν σε όλους εμας που επικρίνουμε. Σε μας που υπερπροσπαθούμε, είμαστε συνέχεια κοντά τους, τα προστατευουμε από τα πάντα, προσπαθουμε να προλάβουμε τα κακοτόπια, και εν τέλει μπορεί και να τους κάνουμε κακό. Μπορεί και να εμποδίζουμε τα παιδιά από την ομαλή, ανεξάρτητη ανάπτυξή τους, το χτίσιμο της αυτοπεποίθησής τους.
Στην υπέροχη ομιλία της, τονίζει ότι μιλάει στο πρώτο πληθυντικό, γιατί αναγνωρίζει στον εαυτό της μερικά από τα λάθη που αναλύει, τα οποία έκανε όσο μεγάλωνε τα δύο έφηβα παιδιά της.
Σωστό φαγητό, σωστό σχολείο, σωστοί βαθμοί, σωστές δραστηριότητες, σωστοί φίλοι, σωστά βραβεία...Τα τσεκάρουμε όλα και προχωράμε. Και όλα αυτά για να κάνουμε τα παιδιά μας τέλεια. Ισως επειδή εμείς δεν ήμασταν, ή δεν είμαστε εμείς.
Από τη μεριά τους όμως, αναρωτήθηκε κανείς μας πώς νιώθουν; Χωρίς χρόνο για παιχνίδι, χωρίς ελεύθερα απογεύματα... «Οταν έρχονται από το σχολείο, εμείς, που θέλουμε κυρίως να είναι τα παιδιά μας ευτυχισμένα, αυτό που κυρίως ρωτάμε είναι για τις εργασίες και τους βαθμούς τους. Και αυτά βλέπουν στο πρόσωπό μας ότι η επιβράβευση, η αγάπη μας, η αξία τους, έρχεται από τα Α»..
Και μεγαλώνουν πριν την ώρα τους και εύχονται καμιά φορά οι γονείς να τους έλεγαν, «φτάνει, αυτό που έκανες ήταν αρκετό». Και μετά εμείς συζητάμε με τους φίλους μας για τα υψηλά ποσοστά άγχους και κατάθλιψης.
Δείτε τη συγκλονιστική ομιλία. Και νιώστε τη. Νιώστε τον παλμό όσων λέει η ειδικός. Γιατί αυτό που λέει δεν είναι τίποτα άλλο από το ότι πρέπει να είμαστε λιγο λιγότερο εμμονικοί με τους βαθμούς και λίγο περισσότερο εμμονικοί με το αν περνάνε μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Αυτό που λέει είναι πως «η αγάπη έρχεται απο την αγάπη». Οχι από την αγάπη για τους βαθμούς. Από την αγάπη για τους ανθρώπους, τους φίλους, την οικογένεια, τον χρόνο, τις αναμνήσεις. Και δεν πρόκειται να τα καταφέρουν τα παιδιά, αν δεν αγαπήσουν τον εαυτό τους. Και τον εαυτό τους δε θα τον αγαπήσουν εάν εμείς πρώτα δεν τους προσφέρουμε ατέλειωτη, δίχως όρια, απέραντη, αγνή αγάπη.
